Vampir Çetesi

GEÇMİŞ

Bu bölüm karakterlerin geçmişleri ile alakalıdır.

"ileri gidebilmen için arkadakileri unutman gerek."

ŞİRA

"Şira,kızım hadi sofraya!''

Genç kız yattığı yerden doğrularak uykulu gözlerle etrafını süzdü. Ayağı soğuk zeminle buluşunca o ürpertici his tüm bedenini esir aldı.Uykunun verdiği mayışmışlık hissiyle ağır adımlarla annesinin yanına gitti. Mutfağa girdiğinde nefis yemek kokusu ile içi kıpır kıpır olurken onu bu zevkten çekip çıkaran annesinin sesiydi.

''14 yaşına geldin ve hala elini yıkamadan sofraya oturuyorsun''dedi alayla karışık bir şekilde. 

Şira , annesine karşı gelirse olacakları biliyordu. 14 yaşında olmasına rağmen yaşıtlarına nazaran dövüşmeyi ve ona tanrı tarafından verilen özellikleri en iyi şekilde kullanmayı biliyordu. 

Tuvalete gidip hızla ellerini yıkayıp çıkacağı vakit duyduğu ses kanını dondurdu.

Sessizce kapıyı kilitleyip bir köşeye geçip eliyle ağzını kapadı. Ters giden bir şeyler olduğunun farkındaydı ve sessiz olması gerektiğini biliyordu. En iyi şekilde eğitilmişti , annesinin onu böyle şeylere hazırladığını içten içe biliyordu.

Aşağıdan gelen acı bir feryatla gözlerini sımsıkı kapadı. Kapının kilidini açıp vampir olmanın verdiği hızla odasına girip çantasına dolabında bulunan az bir miktar parayı koydu.Pencereyle bahçenin arasındaki mesafeyi düşünmeden atlayıp oradan hızla uzaklaşmaya başladı.

DENİZ

 ''Kaybettin yine Eren'' diye kazanmanın verdiği mutlulukla oyun konsolunu masaya koydu Deniz.

Eren yerinde huzursuzca kıpırdanarak telefonunu kontrol etti.

''Benim artık gitmem gerekiyor.''

Deniz,arkadaşını uğurlayıp bilgisayara geri döndüğünde tanımadığı bir hesaptan bildirim geldiğini gördü. Bildirime tıkladığında bir video ekranda belirdi. 

Videoyu gözleri yaşlı bir şekilde sonuna kadar izledi. Ablası gördüğü işkenceye daha fazla dayanamıyordu. Videonun sonlarında ablasının gözleri yavaşça kapanırken ağzından şu cümleler zar zor döküldü.

''Deniz kaç!''

Videoyu çeken adam ablasının sesini bastırmak istercesine bağırdı.

''Sıra sende Deniz...''

HAZAL

Genç kız okuldan bir an önce çıkıp evine varmak istiyordu. Bugün babasının doğum günüydü ve abisiyle ona bir sürpriz hazırlamayı düşünüyorlardı. Mahallesine vardığında adımlarını hızlandırarak evinin bahçesine girdi. Anahtarıyla evinin kapısını açıp salona doğru yöneldi. Annesi ile babası yerde kanlar içinde yatıyordu. Yukarıdan bağırış sesleri geliyordu. Hiç düşünmeden evden çıkıp tanımadığı sokaklarda başıboş gezmeye başladı.

POYRAZ

Eğitimden eve dönüp üzerini değiştirdi ve yatağına oturdu. Sadece 15 yaşındaydı , annesizlik ona çok ağır geliyordu. Babası vardı, tabii varlık denirse. Ne arıyordu ne de soruyordu. Sadece para gönderip onunla ilgilendiğini zannediyordu.Gözleri yatağının yanındaki fotoğrafa ilişti. Annesi tüm sıcaklığıyla o fotoğrafta gülümsüyordu. Alt kattan şiddetli bir gürültü duymasıyla hızla ayağı kalkarak perdesini araladı. Aşağıda 10-15 kişilik bir grup kapıyı tekmeliyordu. Soğuk kanlılıkla dolaptan çantasını alıp içine rastgele bir şeyler koyup içeri girmelerini bekledi. Evin kapısı gürültüyle açıldığında pencereden dışarı baktı. 3 kişi dışarıda bekliyordu.

Geri çekilip hızla pencereden atlayınca dikkatler üzerine çekildi. İlk gelen adamın karnına bir tekme atıp arkasındaki adamın kafasını tutarak dizine geçirdi. Adamlar yerde yatarken etrafı süzdü, diğer adam ona bir şey yapmasın diye adeta yerde yalvarıyordu. Son kez etrafına bakıp vampir hızıyla oradan kayboldu.

BULUT

Gecenin bir yarısı ıssız sokakta yürürken arkasındaki adım seslerini duyunca elindeki anahtarı yere düşürmüş gibi yapıp arkasına baktı. Sokağın başına yaklaştığında arkasındaki adamın sesini duydu.

''Hey!''

Bakıp bakmamak arasında kalıp duymamazlıktan gelmeyi tercih etti . Sokaktan çıkacakken adamın önünde belirmesiyle şaşırıp iki adım geri gitti.

''Kaçabileceğini mi sandın,ha?''

''Kaçabileceğimi sanmadım''dedi bir solukta. ''Zaten biliyorum''.