Bir Gladyatörün Hayatı

Bölüm 3:Eğitim ve Acı

Günün sonu gelmişti kalacağım yeri görünce keşke ant içmeseydim dedim gerçekten eski yerimi o an özlemiştim.Kahrolası bir zindanda kalıyordum o gece neredeyse hiç uyuyamadım.

   Ertesi gün eğitim için yukarıya çıktım yerden bir tahta kılıç aldım ve talim tahtasında çalışmaya başladım.Bir kaç dakika sonra Aktus geldi.beraber çalışmaya başladık uykulu olduğum için bir kaç darbede yere düştüm.Arkamdan Doctore gelip kırbacıyla beni ayağa kaldırdı

-Yerde ne bok yiyorsun Onius

-üzgünüm Doctore bir daha olmayacak.

-olmasa iyi olur çün bir dahakine bu kadar güzel uyarmam.

  Günler çok hızlı geçiyordu yavaş yavaş öğreniyordum ama hala yemeğime işeniyordu ve gene aç kalıyordum.Sahibimi yavaş yavaş tanımaya başlıyordum.Onu gördüğüm zaman daha hızlı dövüşüyor ve gözüne girmeye çalışıyordum.Yinede bir efendiye göre bize iyi ve cömert davranıyordu.
Aslında bu beni şaşırtıyordu.
   Aktus ise her zamanki gibi azgın bir boğa gibi dövüşüyordu.Doctore onun için daha farklı silahı öngördü.
çift balta bunlar tam onluk silahlardı.
Doctore onu biraz izledikten sonra bunun doğru bir seçim olduğunu anladı ama yinede biraz daha alışması lazım.zaman su gibi akmaya devam ediyordu.Artık güçleniyor ve rakiplerimi yenmeye başlıyordum.Aktus çift baltada ustalaşıp rakiplerine nefes aldırmıyordu.sürekli yara alıyordum ama beni engellemesini istemiyordum.bazı günler herifler yameğime işemeden onların elinden alıyordum.yavaş yavaş sahibimin gözüne giriyordum ve gladyatör olmaya bir adım daha yaklaşıyordum.bir gladyatör olmayı o kadar çok istiyordum ki son sınavın hemen gelmesini bekliyordum ama yinede kazanan ya çağından şüphe duyuyordum çünkü rakiplerin kaç yıllık gladyatörlerdi.Ve çok güçlülerdi.Beni korkutuyorlardı.
Çoğunun gözü benim üzerimdeydi benle çok uğraşıyorlardı.Bu çok can sıkıcı bir şeydi bütün moralini alıp konsantre olmamı engelliyordu.Doctore bile beni takdir etmeye başlamıştı.Benim de Doctoreye karşı kanım ısınmaya başlamıştı. O da iyi biriydi bir kaç arkadaş edinmiştik ben ve Aktus tabi.Burada yaşamak çok zordu ama yinede başarıyordum.Aktus bana çok destek oluyordu bende ona destek oluyordum.Ve zaman ne kadar hızlı geçsede kardeşlik damgasına yavaş yavaş yaklaşıyordum...