The bully with the sixteen scars

Hoofdstuk 43

Wacht dus jullie vinden het niet erg?' vraagt Tyler.

'Nee, natuurlijk niet waarom zouden we dat er vinden,' zegt Jayden. Tyler kijkt ons opgelucht aan.

'We zijn juist trots op je dat je dit durft te vertellen,' zegt Mason.

'Ik moet jullie eigenlijk ook iets vertellen en vooral aan jou Ivy,' zegt Jayden plots.

——————————————————
Pov. Jayden

Ga ik het nu echt zeggen? Ik weet dat ik Ivy een uitleg verontschuldigd ben, maar wat ze zullen ze wel niet van me denken. Dat ik een of andere rare gek ben. Dat ik niet goed in mijn hoofd ben. Zullen ze nog wel vrienden met me willen blijven. Ik bedoel, Abby wilde nog vrienden blijven, maar dat telt niet want zij zit zelf in een praatgroepje.

Ik bedoel iedereen accepteerde dat van Abby, maar dat was ook normaal in haar situatie. Ik... ik ben niet normaal daarentegen. Welke idioot stopt nou ineens met praten.

Maar ik ben de laatste weken echt vreselijk geweest tegen Ivy. Ik geef het toe ik was bang. Ik was bang dat ze erachter zou komen. Ik was bang dat ze me een freak zou vinden. Ik was bang dat ze me niet meer zou willen en mijn hard gebroken zou worden. 

Ik dacht dat als ik haar zou negeren de gevoelens die ik voor haar had vanzelf weg zouden gaan. Maar nee... Ze werden juist erger! En nu, nadat Tyler dit zo heeft gezegd, ben ik er klaar voor. Ik moet het zeggen.... Ik weet niet waar ik moet beginnen, maar het moet eruit.

'Ik weet niet waar ik moet beginnen,' zeg ik met een zucht.

'Wat dacht je van het begin?' kaatst Ivy bits terug. En alle reden om bits te zijn heeft ze.

Ik kijk nog eens goed om me heen... Iedereen kijkt me afwachtend aan. Alle ogen zijn op mij gericht. Ik word er gespannen door. Het lijkt net alsof ieder paar ogen zo recht mijn ziel in kijkt.

Waarom deed ik dit ook al weer. 

Voor Ivy sukkel!

Ik trek mijn mond open om te beginnen, maar er komt niks uit. Nee, m'n stem mag me nu niet in de steek laten. Relax Jayden, tel tot tien.

En dan zie ik Abby's blik. Ze blijkt eindelijk door te hebben wat ik wil gaan vertellen en kijkt me bemoedigend aan. Ik denk dat dat het laatste zetje is dat ik nodig heb.

Ik haal diep adem

Here goes nothing.

'Uuhm ja, ik werd dus geboren, ooit een keertje, lang geleden. En ik leefde lang, maar toen kreeg ik een zusje...  Ja dat was wel wat gebeurde en uuhm .......,-' begin ik, maar ik word al snel afgekapt door Ethan, die afkeurend zijn hoofd schudt. Wat ben ik dan ook in vredes naam aan het vertellen!

'Serieus dude, we hebben geen tijd voor een of ander lul verhaal. Ik weet niet of je het snapt, maar Tyler heeft net iets, wat voor hem, erg moeilijk en heftig is, gezegd en we zijn nu niet echt in de stemming voor een of ander grapje.'

Iedereen knikt instemmend, behalve Ivy, Abby en Zach. Maar Zach is er sowieso niet echt met zijn hoofd bij. Hij blijft maar afdwalen.

'Sorry gast,' zegt Jake. 'Ik snap dat het aardig bedoeld is, maar nu gewoon even niet.'

Ik wil zeggen dat ik niet weet wat ik moet zeggen of hoe ik moet beginnen. Dat de zinnen gewoon niet vloeiend willen lopen en dat ik ook iets heftigs wil vertellen, maar zoals verwacht, blijven de woorden achter in mijn keel hangen.

Iedereen begint weer verder te babbelen over Tylers come-out. En hij en Ethan worden helemaal ondervraagd.

Ik... Wat doe ik? Ik weet het niet. Ik voel me gestrest. Al die spanning die ik net voelde heeft zich opgehoopt tot een emotionele stressbal.  En nu sta ik hier roerloos te staan. 

'Iedereen bekken dicht! Wat als we nou gewoon even luisteren naar wat Jayden te zeggen heeft, wellicht is het wel helemaal niet wat het lijkt,' schreeuwt Abby plots. Ik kijk haar dankbaar aan.

'Hoe weet je dat?' zegt Ethan. 'Als het iets anders was geweest dan had hij dat allang gezegd. Maar hè , als jij denkt dat hij nu niet gewoon grappig probeert laat de grappenkoning dan maar eens vertellen wat er zo belangrijk is!'

Ik mag Ethan niet. Hij is zo.... Je snapt wel wat ik bedoel. 

'Jayden ga maar gewoon door,' zegt Ivy, tot mijn grote verbazing.

Snel schraap ik mijn keel en ga verder:

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Heey mensjes. Verassend genoeg schreef dit hoofdstuk heel gemakkelijk, dus ik denk dat mijn writhersblock weg is jeej. Ik kan weer meer gaan posten en morgen komt er misschien nog wel een verassing. En voor alle mensen die dit hoofdstuk nog gewoon lezen en niet zijn afgehaakt echt mijn complimenten voor jullie geheugen en geduld <3 :)