"Kulağına bir ritim değdi kızın. Tanıdığı bir ritim. Susturmak istediği bir ritim. Çünkü şarkının sözlerini kendi yazmıştı ve artık yazdığı düşüncelere katılmıyordu. Durdurun şu müziği, diye bağırdı. Sesini sadece kendi duydu. Sevmek istiyorsan, dedi ses; hayır, dedi kız. Acı çekeceksin, dedi ses; hayır, dedi kız. Artık her duygunun ayrı ayrı yeri olduğuna inanıyordu. Sevginin sevmekten başka çıkarı olamazdı ve seven istemese acı buna karışamazdı. Tüm şarkılarını yaktı bir daha kimse gereksiz anlamlar taşıyan şarkıları dillerine dolamasın diye. Sadece zihninde çıktı bu yangın."
"Bu farklı. Sanki benim düşüncelerime benziyor. Acıya katlanmak zorunda falan değilsin acı çekmek istemedikçe."
"Evet, benimkiler gibi değil, seninkiler gibi çünkü hiçbir yeniliğe açık olmayan bağnaz adamın tekisin." dedim elimdekini hızla kenara atıp gitmeden önce.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mozart'ın tablosu
Short Story"Bu Mozart'ın tablosu." "Mozart müzisyendi." "Eh, bir resim yapsa buna benzerdi." dedi etrafına çöplerin yığıldığı fıçıya bakarken.