~Bölüm 8~

521 30 7
                                    

1 HAFTA SONRA
BAHAR'DAN
Telefonumun alarm sesiyle uyandım bu sabah. Gözlerimi hafif aralayınca odamın yıldızlı tavanıyla buluştu gözlerim. Yavuzla 1 haftadır hiç konuşmuyoruz. Sebebi de YAVUZUN İŞLERİ. Ne var yani müstakbel karın için işlerini erteleyemez misin? Ne diyorum ben ya? Sıcak yatağımdan ayrılıp banyoya ilerledim. Banyoya girince aynaya bakıp çığlık atmam bir oldu.


-Allahım bunların hepsi lisede önümde oturan kızın saçına sakız yapıştırdım diye mi oluyo?!
Sorun büyük. Sorun çok büyük. Alnımın tam ortasında oluşan kocaman bi sivilce var karşımda. Sanki ben onun bedeninde sivilce olarak çıkmışım gibi bana bakıyor pis pis. Sivilcemle olan tutku dolu bakışlarımızı ayırıp yüzümü yıkadım. Saçlarımı özensiz bi şekilde toplayıp banyodan çıktım. Günlerden cumartesi olduğu için ne özel bi kahvaltı ne de alışveriş vardı. O yüzden bugünü sadece kendime ayıracağıma söz veriyorum. Pandalı panduflarımı ayağıma geçirip mutfağa indim. Sarı kasemi aramaya koyuldum.


5 dakikalık Müge Anlı davranışlarımdan sonra sarı kasemin yukarıdaki dolapta gördüm. Boyu kısa olanlar anlar bu acıyı sadece. Uzun uğraşlar sonucu sandalye yardımıyla dolaba ulaşabildim. Kasemi alıp sandalyeden indim. Kasenin içine bir miktar süt koyup mısır gevreğini ekledim.2 portakal alıp suyunu sıktım.
Kahvaltım hazır!
Mısır gevreğimi ve portakal suyumu alıp salona geçtim. Caaanım kahvaltımı salondaki masanın üstüne koyup odama çıktım. Laptopumu aldıktan sonra tekrar salona indim. YAŞASIN NETFLİX!
YAŞASIN MISIR GEVREĞİ!
YAŞASIN PORTAKAL SUYU!




YAVUZ'DAN
Gözlerimi açınca kendi evimde olmadığımı anlamam uzun sürmedi. Büyük bir depodaydım. Barut kokusu tüm depoda yoğun olarak barınıyordu. Kokuyu hissetmemle beraber yüzümü buruşturdum. Karşıdan gelen kişileri görünce gözüm deponun kapısına kaydı.
-Nerdesin oğlum sen!?(F)
-Düşünmez ki bu ayı, benim kardeşlerim var merak ederler diye!(A)
Bağlı olan ellerimi yanıma gelerek çözdü Ateş.
-Alt tarafı bi aksiyon yarattık be oğlum. Amma abarttınız.
Söylediğimle gözlerini devirdi Fethi.
Depodan çıkıp arabaya bindik. 1 haftadır Baharla görüşmüyordum sebebi de YAŞADIĞIM AKSİYON.


Ne bu aksiyon? Hemen anlatıyım. Yaklaşık 1 yıldır uğraştığımız çetenin baba olarak adlandırdığı kişiyi öldürdüğüm için çok canlarını yaktım adamların. Bu yüzden beni 1 haftadır bu depoda misafir ediyorlar. Eve geldiğimizde yengem beni görünce hemen yanıma gelip sarıldı. Yengemle sarılmamız bittikten sonra amcamın ve babamın öldürücü bakışlarına maruz kaldım. Babam eliyle gelmemi işaret edince yanına gittim. Beklemediğim bir hareket sergiledi. SARILDI. Ayrılınca ben ona şaşkın şaşkın bakarken konuşmaya başladı.
-Eşek sıpası! İnsan bi halt yemeden önce söyler. Senin şu arkanda bıraktıklarını düşünmeden hareket etmen bi değişse...(H)
Amcam hemen atladı.
-Bahar kızımız değiştirir artık o huyunu da abi.(M)

Küçük cadı Su hemen kıkırdamaya başladı.
-Yengem düzeltir seni.(S)
Su'ya dönüp göz devirince sadece o değil herkes gülmeye başladı. Gülüşmeleri kesen ses Macide teyzeye aitti.
-Yemek hazır Hamit Bey.(Ma)
-Geliyoruz.(H)
Amcam kolunu omzuma attı ve yemek masasına doğru yürümeye başladık. Karasu ailesi benim tekrar eve gelmemle eski güleç hallerine geri döndü. Yemekten sonra dosyalara bakmam gerek bahanesiyle odama çıktım.

Yemekten beri aklım hep Bahar'daydı. 1 haftadır ne yaptı? Kimlerle görüştü? Nereye gitti? Sorularıma cevap bulmak için elime telefonumu alıp Bahar'ı aradım.

•YavBah konuşması•
-Efendim?(B)
-Bahar. Nasılsın?(Y)
-Sana ne?(B)
-Ne demek sana ne ya?(Y)
-Baya baya SA-NA-NE?(B)
-Arayanda kabahat zaten!(Y)
•Yavbah konuşması son•

BAHAR'DAN
Öküz ya! Yüzüme kapatıyor bir de! Bende gelmiş merak ediyorum ne halde diye! Yok Bahar yok. Senin kaderin belli. Duygusuz bir baban, senden gizli iş çeviren bir abin varken bir de ÖKÜZ KOCAN çıktı şimdi de başına. İki omzumdaki küçük Baharlar konuşmaya başladı benimle.
-En iyisi as kendini kurtul.(Şeytan Bahar)
-Hıı asmaya kalkış gör bak Nazlı ve Eylem n'apıyor sana. (Melek Bahar)
-Ne yapabilirler ki? En fazla cırlarlar. (Ş.B)
-Ay susun!
Ben zaten bir çözüm yolu bulamazken bir de bunlar aklımı karıştırıyor. En iyisi uyumak. Uyumak her şeye iyi gelir. Bazı şeyler hariç. ANNEM ÖLDÜĞÜNDE DE HEP UYUMAMIŞ MIYDIM? PEKİ GEÇTİ Mİ ACISI? DİNDİ Mİ KANAYAN YARALARIM?

NAZLI'DAN
Ablamla birlikte mutfağa girme kararı aldık. Sabahtan beri kurabiye yapmaya çalışıyoruz. İşi bana bıraksa ben hemencecik yapıp pişiricem kurabiyeleri ama ablam ısrar ediyor BEN DE YAPICAM diye. Daha doğru düzgün yumurta bile kıramıyor. Yumurta yerine kabuklarını katıyor içine resmen.

-Çekil Nazlı çekil. Bak hep senin yüzünden olmadı zaten.(E)
Bi de suçu bana atıyor ya. Hem beceriksiz hemde üste çıkmaya çalışıyor.
-Aa bana diyene bak! Bir yumurtayı bile doğru düzgün kıramadın.
Mutfağa Hikmet Sultan girince olaya hakem gibi son noktayı koydu.
-Yok kızım yok siz evde kaldınız. Kimse almaz sizi.(Hi)
-Öyle deme Hikmet Sultan ya. Beni almak isteyen kaç kişi var da sen bilmiyorsun.
-Seni mi almak istiyorlar? Asıl beni almak için çırpınıyorlar be.(E)
-Bundan Erdem Bey'in haberi var mı kızlar?(Hi)
Hikmet Sultan'ın babamın adını söylemesiyle aklıma gelmişti annemi aramam gerektiği.


-Abla öldük biz!
Canım ablacığıma açıklık getirmediğim için bana "ne diyo yine bu mal" bakışları atıyordu.
-Annemi aramayı unuttuk! Kesin yine evham yapıyordur.
-Gerizekalı kurabiye diye soktun bizi mutfağa bak unuttuk işte!(E)
Ablam hamurlu elleriyle telefonunun yanına depar atarken Hikmet Sultan bağırdı.
-Eylem! Hamurlu ellerinle nereye kızım!?(Hi)
Ben kahkahalarıma engel olamazken ablam bize doğru döndü ve tekrar mutfağa geldi. Ellerini yıkayıp telefonunun yanına doğru tekrar ilerledi.

•EyGül konuşması•
-Ay Allahım ne diye babalarına benzedi bunlar bu kadar! Kızım siz beni delirtecek misiniz!?(G)
-A-anneciğim unutmuşuz valla kurabiye yapalım diye mutfağa girdikte.
-Siz? Mutfağa girmek? Kızım kafanıza saksı mı düştü? Biri bir şey mi yaptı?(G)
-Off anne ya. Biz o kadar mı beceriksiziz? Aşk olsun.
-Yani kızım doğruyu söylem- ay aman neyse. Ben onun için değil de başka bir şey için aradım gün boyunca.(G)
-Ne için aradın annecim?
-Bu gece geliyoruz. Baban biletleri aldı. Onu haber veriyim diye aradım.(G)
-Yes be! Sonunda geliyorsunuz! Her hafta her hafta gidince çok özlüyorum ben sizi.
-Bizde sizi çok özlüyoruz annecim ama n'apalım? Babanın işleri işte. Neyse benim şimdi kapatmam gerekiyor kızım. Kendine, kardeşine ve Bahar'a da dikkat et.(G)
-Tamam annecim.


BAHAR'DAN
Sessiz sessiz kendi halimde evimde takılırken zilin çalmasıyla kendime geldim. Homurdana homurdana kapıya gittim. Kapıyı açtığımda karşımda gördüğüm kişi yüzümde gülümseme oluşmasına sebep oldu. Gelen kişi.......



Selam!👋🏻
Sizce gelen kim?
Bu bölüm YavBah ağırlıklıydı. Ama diğer bölümlerde mutlaka diğer çiftlerimiz de olucak.
Limit;
10👍🏻

Söylesene! {YavBah-EyFet-NazAt-FeySu}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin