A Perfect Dreams of Love

Chapter 20

-----------x

Some say its painful to wait someone. Some say its painful to forget someone. But the worst pain comes when you don’t know whether to wait or forget.

Ellie's POV

"Matulog ka na kasi, Kai! Paano ako makakauwi kung hindi ka matutulog?" pamimilit ko kay Kai. Pagkatapos siyang atakihin ng malalang headache kanina at matapos akong mapaiyak ng sobra sa takot, sinubukan kong kumbinsihin siyang matulog na para makapagpahinga na siya.

"I'll take you home. Do you expect me to just let you go home alone?" pakikipagtalo pa niya.

"I can go home alone. You're not okay so dito ka lang. Hindi ka lalabas."

"Ellie."

"Kai."

 

Nagsukatan kami ng tingin. Walang nagpapatalo sa amin pero hindi rin ako sanay na matalo kaya I won't back down.

"Kai, go to sleep. Aalis lang ako kapag tulog ka na," I said in a final tone.

I heard him sigh. "Fine. Fine. Promise me you'll take care when you go home," sa wakas ay pagsuko niya. Lihim na napangiti sa tagumpay naman ako.

"I promise. Now go to your room and sleep."

"Won't you stay at my side when I sleep?" aniya na parang bata. Nag-pout pa talaga siya.

"What? Am I your mom?" bigla ay nasabi ko. Nakalimutan kong wala na pala ang mommy niya. Agad na binawi ko naman ang sinabi ko nang magbago ang timpla ng kanyang mukha. "Okay, go to your room. Susunod ako."

Kagaya ng sinabi ko, nauna na siya sa kwarto niya. Ako naman ay ilang beses pang humugot ng malalim na hininga bago sumunod sa kanya. First time kong makapasok sa kwarto niya. Namangha ako dahil kahit simple at hindi kasing laki ng kwarto ko, puno naman ito ng elegance. Everything was in black and white. Yung malaking bed niya may black-and-white stripes cover. Sa taas ng headboard nito ay may abstract painting na black and white din. Ang mga kurtina ng bintana niya at kulay grey naman.

"You got a nice room here," komento ko.

"Makes you wanna spend a night here?" sagot niya with an evil grin. Psh! talaga 'tong lalakeng 'to.