chapter 24

2.2K 32 3
                                    

Mag tatatlong araw na simula noong bumagsak ang eroplanong sinasakyan ni Joy


At hanggang ngayon hindi parin natatagpuan ang mga pasahero pati narin crew ng eroplanong yon






" Sir baka naman pwede akong sumama sa pag hahanap?" tanong ko



" Sir Im sorry pero hindi po pwede ang gusto nyong mangyare, maghintay nalang po tayo"


" pero ilang araw na hindi parin natatagpuan ang asawa ko?!"

" ginagawa po namin lahat ng makakaya namin para mahanap ang mga katawan ser"

" anak!" pigil sa akin ni papa

" No dad! baka ano pang mangyare kay Joy! hindi ko kakayanin pag nawala sya!"


" Im sorry sir pero imposible nang may makaligtas sa pagbagsak ng eroplano . This is no longer a rescue operation kundi retrival operation na po itong ginagawa namin"


" how dare you to say that ! who the hell are you!?"




sasapakin ko na sana ang lalake sa harap ko ng pigilan ako ni papa



" anak tama na! walang nalulutas na problema kapag ganyan ka, mabuti pa umuwi nalang tayo at magpahinga ka muna hindi ka pa natutulog simula nong-




" No dad! I'll stay here hihintayin ko si Joy! gusto ko ako ang unang makakita sa kanya"



" Anak hindi ka pa kumakain tatlong araw na ,baka kung anong magyare sayo"

" pa! hindi ko kayang mabuhay ng normal, ngayon na nasapanganib si Joy"




"I understand you anak pero ayaw din ni Joy na magkasakit ka. I want you to be aware anak , and I am sorry anak to say this pero totoo ang sinabi ng lalake kanina, Imposibleng-



" wala akong ganang kumain pa! kakahanap ko lang kay joy, tapos mawawala sya agad sa akin Pa! Hindi ko kaya , mamamatay ako pa! Mahal na mahal ko sya "



" Just keep praying anak, keep praying, pero pwedeng umuwi na muna tayo?"



" pa umuwi ka na lang"


" hindi naman kita pwedeng iwan dito, nong nakaraang araw ka pa nandito mag aalas onse nang umaga anak, balik nalang tayo mamaya, magpahinga ka muna "


pumayag nalang ako sa gusto ni papa


sumakay kami sa sasakyan at sinimulan na ni papa ang pagmamaneho.



tama sya , kailangan kong ayusin muna ang sarili ko bago ako makita ni Joy pag nahanap na sya


Hindi pwedeng mamatay si Joy, paano na ang kasal namin, paano na si symone , ako? yong mga pangarap namin hindi pa natutupad.

Kung sana talaga pinigilan ko nalang syang umalis nong araw na yon


she keep on telling , That will be her last Fly. pero hindi ko naman alam na literal ayyy wag wag ayong mag isip ng ano ano , buhay si Joy Buhay sya !
Joy loves me kaya babalik sya




" pa, sa bahay ko, ako uuwi, ayukong makita ako si symone na ganito, baka magtaka yon"



oo hindi pa alam ni symone ang nangyare , at hanggang ngayon ay nandon parin sya sa bahay nila mama.


" sige anak"


makaraan pa ng ilang minuto ay nakarating na kami

" rigel ihanda mo na ang sarili mo sa mga susunod pang araw, unti untiin mong tanggapin anak--

" no pa! buhay pa si Joy, sinabi nya sa akin na babalik sya!"

bumaba ako mula sa sasakyan at agad na nagtungo sa loob ng bahay

" ser! nahanap nyo na po ba si mam?" ani ni yaya minda


" Hindi pa yaya! wala pang balita tungkol sa mga crew ng eroplanong yon! that fucking company was too slow!!!"

" ser kain na muna kayo?" tanong naman ni marisa


" wala akong gana kumain!, aakyat lang ako at magpapahinga muna "



" sige po ser"


umakyat ako patungo sa kwarto namin
naligo muna ako ay uminum ng alak para makatulog ako

Ring***


unknown number is calling***



"Hello? Whos this?"


" Goodafternoon sir I am from rescue operations"


" May nahanap na ba kayong katawan??"

" Im sorry sir pero kailangan na po naming itigil ang paghahanap, masyadong malalim na po kasi yong dagat mayadong delikado na po sa mga taohan namin"



" hindi pwede yon!! hindi pa nahahanap si Joy!"




" Im sorry sir pero tatlong araw na po ang nakalipas, we are considering all the victim as dead., imposible na pong may makaligtas pa sa pagbagsak ng eroplanong yon at sa lalim ng dagat na pinagbagsakan"




" how dare you to say that!!!! I am willing to pay, kahit magkano! hanapin nyo lang ang asawa ko!!"





" Im sorry ser pero nakikiramay kaming lahat sa inyo "





hindi ko na hinintay na matapos ang usapan namin kaya
binato ko ang phone ko sa pader wala akong pake kung masira ito

Hindi ako naniniwalang patay sya hanggang wala akong nakikitang katawan. kung kailangan halughugin ko ang buong dagat makita lang sya gagawin ko


you cant leave me Joy, Iloveyou so much!!

sana panaginip lang lahat ng to! sana magising na ako sa bangongot na to!

I prayed how many times pero hindi nya ako pinakinggan! Whyyy?? ganon nalang ba ako kasamang tao para gawin nya sa akin to? para kunin nya agad ang taong mahal ko? Bakiit!!!???

Joy is my life,at ngayong wala na sya para narin akong namatay.

nakatulala nalang ako sa kawalan. Hindi ko alam kung anong una kung gagawin ngayong- tsk ayoko mang isipin pero...

kinuha ko ang isang boteng alak saka iyon ininum.
_________________
*we die a thousand times in one life time.

Please vote and do comments!
for me to know your thoughts about my story!

Its always been youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon