Memoir of Summer [Editing]

Chapter 7

"Hey, man! I've been seeing you here lately. What made you a regular customer of bars, huh?"

I drank another shot of brandy before looking back at Izac, and glared at him.

"None of your business," iritadong sagot ko habang tuloy-tuloy ang pagtungga ko sa mismong bote na ng brandy.

"Hey, hey! Calm down, Mav. Seriously, what's wrong?"

Umuga ang leather sofa ng umupo si Izac sa tabi ko. The place was filled with loud beat of the music and colorful lights. There were so many hot sexy ladies around. But I can't even give a damn. It's been days since I left, pero ganoon pa rin. Masakit pa rin.

I tried going in to bars. Hoping that it would preoccupy me. Pero kahit anong gawin ko, pilit pa ring ginugulo ni Summer ang sistema ko. If only she knew how she could make me go crazy without even doing anything. Damn it!

"Is it about that girl you've been seeing in the province?" si Izac, na mayabang na nakaupo, na para bang hari sa kaniyang kastilyo.

"Damn it, man! Ba't ba kasi ang gulo ng mundo?!" inis na sigaw ko tapos ay tumungga ulit sa brandy na naubosan na ng laman.

Izac mocked a chuckle. Inis na bumaling ako sa kaniya habang siya ay pa-iling-iling at nakatingin sa akin ng may bahid na disappoinment ang mukha.

"You're really doomed man," pagkatapos ay tinapik tapik ang balikat ko.

Kailan ba nagkaroon ng sense na kausap 'tong gagong 'to?

"Wala akong mapapala sayo." Tumayo ako at inayos ang pagkagusot ng puting polo ko. I, then, got a paper bills out of my wallet to pay.

"Alam kong wala akong kwenta pagdating sa mga bagay-bagay. Pero isa lang ang maipapayo ko sa 'yo, pre. Don't make things that you'll regret after." Napabaling ulit ako ng tingin kay Izac na maangas na naka-upo at patingin-tingin sa mga babaeng dumaraan.

"What do you mean?"

"Wala naman. I just don't want seeing you fucked up," nakangiti na sagot niya.

"We both know that every happiness has their own fair share of payment in return. Just prepare yourself for a stronger storm that is yet to come your way. And don't ever let it lose yourself."

Hindi ko inasahan na marinig ko 'yun sa kaniya. For a split second, I saw pain crossed his face.

"Basing on real experience, huh?" I mocked, trying to lighten the mood.

"Tangina mo!" tatawa-tawang sagot niya. Tumayo na rin siya galing sa pagkakaupo ng tumingin siya sa paligid.

"So? Uuwi na ak-" hindi ko natapos ang sasabihin ko nang padarag na umalis si Izac. Kuyom ang mga kamay habang tinatahak ang grupo ng mga taong nagsasayawan sa gitna.

"Hey?" tawag ko sa kaniya. Pero tuloy-tuloy lang ang lakad niya. Nabigla ang lahat nang bigla niyang sinuntok ang isang lalaki, katabi ng maliit na babae na may mababang buhok. Si Mara.

"What the fuck?!" ungos nung lalaki at gumanti rin ng sapak. Nagsusumigaw na rin si Mara sa gilid habang nagsusuntokan ang dalawang lalaki sa harap niya.

I don't actually have any plans on middling. The least I want is to have bad record. But the friends of the guy had joined the fight at napupuruhan na nila si Izac. Ang gago talaga ng lalaking 'to. Hindi man lang inisip na maari kaming ma-kick-out sa university 'pag nakarating 'to sa admin.

I just found myself in the middle of the fight. Who cares about record when your friend is dying? Fuck!
Natauhan ako nang isang suntok ang dumapo sa gilid ng labi ko. Inis akong bumaling sa gagong 'yun na dumungis sa pagkagwapo-gwapo kong mukha at dinambahan ng paulit-ulit na suntok. Somehow, I felt myself enjoying the fight. It helped relieving my damn frustration.