MERHABA! BEN TURUNÇGİLLERDEN

BÖLÜM-7

MULTİDE ŞARKI VAR CEM ADRİAN-SEN BENİM (BU BÖLÜMÜ YAZARKEN DİNLEDİM)

TUĞRA'DAN:

Bunu bana yapmış olamazdı..

''Alo?''

''Ben Semih Kara.Eslem Hanım'ın avukatıyım.Yarın boşanma davası var.Sabah 7de size bir zarf gelecek saat adres yazılı.iyi geceler.''

''Durun bi san..''

yüzüme kapattı..

Şimdi ben ne yapacaktım..Boşanmalı mı yoksa peşine mi düşmeliydim?

Telefonun tekrar titremesi ile oflayarak telefonu elime aldım.

Mesaj:

Tarık Bey:Tuğra şimdi Eslem in yanına gitmeni istemiyorum.Adamlarım onu izliyor.Uçağa tek başına binmiş.Diğer taraftan havalimanında bekliyorlar.

...

Kafede oturmuştum.Tuğçe yıllar sonra çıkmış gelmişti ama Eslem i kaybetmiştim..

Harun Atalay..soyadı o kadar tanıdık ki..

Atalay..

Atalay..

Tabi ya..Babamın yaptığı trafik kazasındaki diğer arabada bulunan şirket adamı..Kadir Atalay.. Harun ile akrabalığı neydi acaba..

O trafik kazasında ailemi kaybetmiştim.Kendimi bir anda bir sürü çocukla birarada bulmuştum..sonra ailemi kaybettiğimi söylediler.O yaşta pek aile kavramını algılayamasamda sonradan yokluğu gece gibi karanlık, bir cam kesiği kadar derin oldu..

Kazanın olduğu gün kreşteydim.Sonra görevliler beni alıp götürdüler..

Şu an derdim Eslem olmalıydı..

Tuğçe'yi zorla minik evimize-depoya-götürmüş uyuması için zorlamıştım.

Biz dükkana birlikte emek vermiştik..

Zihnimin köşelerini süslendiren anılarımız mayın tarlasına adım atmış gibi bir bir dağılıyor,savruluyor,kalbim gibi binbir parçaya ayrılıyordu..

...

''Abi..şey sana zarf geldi..''Tuğçe'nin sesiyle gözlerimi araladım sandalyenin üzerinde düşüncelerimin arasında uyuya kalmışım.Tutulan boynuma ve belime aldırış etmeden doğruldum ve zarfı aldım.

Saat şu an 8:00'dı.

Zarfta yazan saat 10.

Ayağa kalktığımda Tuğçe'nin kahvaltıyı hazırladığını gördüm.Sessizce oturdum sadece bir bardak kahve içsem yeterdi.

..

ESLEM'DEN:

Tık tık sesleriyle gözlerimi araladım..aslında hiç uyuyamamış daha yeni yeni uykuya dalmıştım.Sanırım Münevver teyze gelmiş..Ayaklarımı sürüye sürüye odanın kapısına geldim.Kapıyı araladım. ''Kızım kahvaltıda göremeyince merak ettim.Buyur tepsiye koydum bi kaç bişey aç kalma.''

''Saol Münevver Teyze.Gel buyur içeri işin yoksa sohbet edelim.''

''kızım yeni kalkmışsın rahatsız etmeyim.''

''olur mu hiç buyrun.''diyerek içeriyi gösterdim.

Münevver teyzeye olanı biteni bir kaç anımızı anlattım.Ben ağladım o benden daha çok ağladı.

''yaa teyzem olan biten böyle.Avukatım aradı dün uçaktan inince.Önce şaşırdım çünkü beni mahkemeden sonra arayacaktı..Açtım telefonu Eslem gel yapma bu adam seni seviyor yol yakınken dön nerdesin söyle dedi ama geri dönemem Münevver teyze..''

''Kızım..kendin bilirsin keşke bir kaç doktora daha gözükseydin şimdi bu devirde tek kişinin dediğiyle işe kalkışmasaydın..'' dediğinde başımdan kaynar sular döküldü..Neden bir iki  doktora daha muayane olmamıştım.Ama sonuçlar benimdi yani klasik Türk dizilerindeki gibi karışmamıştı.Ama doktor konusunda haklıydı..

Artık olan oldu..Kendimi daha çok üzmeme gerek yok.Adını teleffuz edemediğim hastalığımı internetten araştırdığımda ve doktor olan bir iki müşterimize sorduğumda tedavisi olmadığını söylemişlerdi.Bu yeterliydi..

Kahvaltı tepsisi öylece duruyordu masanın üzerinde..

Münevver Teyze biraz dışarı çıkalım diye ısrar etse de odamda kalıp davanın sonucunu avukatımdan öğrenmem gerektiğini söyledim.Bavulunu yerleştireceğini söyleyip gitti.

...

SAAT:10.00

TUĞRA'DAN:

''Hakim Bey biz eşimle uzun yıllardır tanışıyoruz size her şeyi anlattım.Belki de baskı altında benden ayrılmış belki de tehdite maruz kalmıştır.Bunu araştırmanızı istiyorum.Boşanma davasını ertelemenizi istiyorum.''son cümlelerimi söylediğimde 10 dk ara verileceğini,kararın aradan sonra açıklanacağı söylendi.

10dk sonra-

''Yapılan savunma,açıklama ve belgeler sonucunda boşanmanın 6 ay ertelenmesine kara verilmiştir.''

Derin bir oh çektim.6 ay 6 aydır.

....

ESLEM'DEN:

''Eslem dava 6 ay sonraya atıldı.Tuğra Bey çok iyi konuşma ve savunma yaptığı için hakim bu kararı verdi.Bak ne sen uğraş ne biz.Gel buraya,eşin yıkılmış halde.Bak neredeysen söyle ben geleyim en azından aklımdakileri söyleyeyim yani telefonda söylenecek şeyler değil.Hem Tarık diye birisi Tuğra Bey'e çok destek oluyor büyük ihtimalle de yerini biliyorlar.''

Bir iç çektim.Off Tuğra ne vardı sanki uğraşacak mutlu olmana baksana..gerçi seven insan uğraşırdı değil mi?

''Peki söyleyeceğim yerimi ama kesinlikle kimseye söylemeyeceksin.''

''Şüphen olmasın.''

''Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'ndeyim.''

''İlk uçakla oraya geliyorum.''telefonu hemen kapattı.

Yatağıma doğru ilerleyerek ayım Yumoş'a sarıldım.Tuğra nasıl da kıskanırdı..

Yumoş benim ilk oyuncağımdı.Doğduğumda beşiğimin içine konulmuş.Her gittiğim yere kolundan bacağından tutar,yanımda götürürmüşüm.Onunla hep konuşur dertleşirim.Bi de konuşup akıl verseydi iyiydi ya canı sağolsun.

Yeni bir hayat kurmak benim için ne kadar zor,anlatması kelimelere dökmesi o kadar imkansız ki..

İçimde hala ona karşı sevgim var ve hep acıyan geri dön diye çığlıklar atan yanımı , o mutlu olsun boşver diyen tarafım susturmaya çalışıyordu..

Düşüncelerim beynimi kemirmeye başladığında ve iç sesim dır dıra başlamadan ayağa kalkıp banyoya gittim.Sıcak suyun gerilmiş olan bedenimi gevşetmesini bekledim.Duşa kabinden çıkıp pantolon ve tişörtümü giydim.Ne yapacağım ve nereye gideceğim belli olmadığı için yanıma yük olmasın diye pijama ve pantolon,tişörtten başka kıyafet almamıştım.

Telefonumu  ve oda anahtarlarımı çantama atarak odamdan çıkıp Münevver Teyze'nin yanına gittim.

Kapıyı tıklattığım halde ses gelmiyordu.Halbuki odasında olacığını söylemişti.

...

TUĞRA'DAN:

Bundan sonra 6 ay kalıyor Eslem'i vazgeçirmek için.Titreyen telefonu cebimden çıkardım.

''Alo!''

''Tuğra kafeye geliyorum bir planım var.''

''Tamam Tarık Bey.Görüşürüz.''

SİZCE PLAN NE ?

NOT:ARTIK SINIR KOYMAYACAĞIM ZATEN YAZMAK İÇİN YAZIYORDUM VE AMACIM KAFAMI DAĞITMAKTI İSTEYEN OYLAR İSTEYEN YORUM YAPAR.