Çocuk olmak ne güzeldi istedigin herşeyi elde etmek hiçte zor deyildi.Hayallerine kavuşabilmek için bir kaç damla göz yaşı yetiyordu.En sevdiğimiz oyunlardı,saklanbaç, sek sek ve evcilik hem hayatın hemde çocukluğun en bilinen oyunlarından biridir.Üç beş çocuk bir araya gelip evcilik oynuyorduk ben hep anne oluyordum küçük kardeş oğlum...Biz bu oyunları oynarken bide bakmışız ki zaman su gibi akmış...Evcilik oynayan biz çocuklar evlilik oyununun içinde bulmuşuz kendimizi.İki kişilik bir dünya kurmuşuz kendimize çıktığımız bu yolda.Derken hızla çoğalıp yüreklerimize yeni sevgiler ,hayatlarımıza yeni nefesler katmışız ve ben iki muhteşem varlığın annesi...Tamda bir erkek çocuk sahibi olmanın hayallerine nokta koymuşken.Süpriz bir hamilelik içimde noktalanmış hayalleri yeniden hevese getirip umut umut yeşertiyor.Ellerimi açıp semaya**YA RABB'ta çocukluktan hayallerimi süsleyen umutla beklediğim tek arzum olan bir erkek çocuk nasip et bana senin herşeye gücün yeter**amin deyip ellerimi yüzüme götürüyorum.Ve o büyük an geliyor .Öyle büyük bir anki o an mutlulugumu tarif etmeye kelimelerin gücü yetmiyor.Yıllardır hayalini kurduğum içimde hep özlemini duyduğum o dilek bir beklenti olmaktan çıkmış bütün güzelliği ve gerçekliğiyle kucagğımda duruyordu.
