First Pain In World

49 3 0
                                    

Byun yürüyordu, yapabildiği tek şeyi sonuna kadar devam ettirmek istercesine. Chanyeol'ü düşünmek istemiyordu.
Ailesini düşünmek istemiyordu.
Okul ortamını,
Notlarını
İstemiyordu sadece.

Sanki bir düşünce daha yer edinse kuyrukları birbirine dolanmış saçmalıklardan patlayacaktı.
Ama buna gerek yoktu.
Önündeki masmavi, hüzün dolu okyanus onun delirmesini önleyecekti.
Delirmeyecekti, buna zamanı yoktu.
Lakin son kez dedi kendi kendine.

Ailesinde sevilmeyen çocuk okulda ayakta kalamazdı, her neyse diyip aşkına da kavuşamazdı. Byun Baekhyun aynı yolu izlemişti ama buna neyin neden olduğunu anlayamamıştı. Çirkin değildi,aptal değildi peki neden? Belki de sadece kaderi kötü yazılmıştı. Belki kaderindeki insanlar kötüydü, gecenin en koyu rengi gibilerdi. Lakin bu en koyu tondan sonra yıllarca beklese bile güneşi doğmamıştı.

Aşkı aciz aklına geldi. Birden bütün çiçekler onun oldu, diyemem. Park Chanyeol gecenin en koyu rengindendi. Vücudundaki gece mavilerinin sorumlusuydu, o boyamıştı Baekhyun'u. O akıtmıştı incilerini oysa sadece deniz kızları ağladığında incileri dökülmez miydi?

Çıplak ayaklarına batmış binlerce çakıl ve başka başka şeyler acıtmıyordu artık. Ruhu öyle çok acıyor, kanıyordu ki ayaklarındaki acıyı hissedemiyordu.

Sonra durdu Baekhyun.
Neden düşünerek her şeyi dahada zorlaştırıyordu ki? 
Bekleyerek eline bir şey geçmezdi.
Onu buraya itenler , gelip kurtarmazdı.
Gelselerde sadece..
Bakarlardı,
Boş
Bomboş gözlerle
Kalbinizi sızlatacak olan gözlerle bakarlar ve sırtlarını dönerlerdi.

Baekhyun ne aşkta ne kumarda nede hayatta kazanabilmişti, şimdi de son elini oynuyordu işte.
Ama sevmişti bunu,
Bedenine sürtünen hava, saçlarından geçerken saniyeler içerisinde deniz kızından köpüğe dönüşmüştü.

Belki de hiç deniz kızı olamamıştı.

☀️
🌤
⛅️
🌥
☁️
#IWillAlwaysWaitForYou

If He Dies [Chanbaek]Where stories live. Discover now