Baekhyun hissettiklerinden hiç de memnun değildi, kalbini durdurmak isterdi.
Kalbini durdurmak ve boş gözleriyle gökyüzünü seyretmeyi ama yapmadı,yapamadı.Baekhyun'u bitiren his değil bu hissi duyduğu kişiydi.
Bitmesi gerekiyordu, devam edemezdi ki!
Sonsuza kadar onu düşünmek istemiyordu, sonsuza kadar onda kalmak istemiyordu.Üzülmek istemezken üzülüyordu,
Sinirlenmek istemezken sinirleniyordu;
Onu sevmek istemiyorken onu sevmesi de kaçınılmaz olmaz mıydı zaten?
Sadece... Daha fazla gece mavisi bir ten ve o geceyi süsleyecek olan göz yaşı yıldızlarını istemiyordu, belki de hala şansı vardır?Baekhyun hep üzülendi, hep sinirlenen ve yalnız kalandı tanrıdan tek bir şey bile istememişti ancak şu an yalvarıyordu, sevmek istemiyorum onu olmaz diye ama tanrı kötü çocukların dileklerini kabul etmezdi,kaderini yazan o değilmişçesine.
Baekhyun da kötü bir çocuktu,kaderi kötü yazılmış ve dilekleri umursanmayan bir çocuktu. Sonsuz kadar yalnızdı Baekhyun, sonsuz kadar doluydu ama yalnızlık sıfırmışçasına her şeyi siliyordu.Aklı buraya uyum sağlayamamıştı ama kalbi sağlamış olacak ki acı çekebilecek bir eş bulmuştu bile.
Baekhyun ilk aşkının başından aşağı gece mavisine gömülü olduğu bir gün yıldızlarını akıtırken Park Chanyeol'e aşık olmak istememişti ama aşk tanrı emriydi, tanrı Baekhyun'u hiç veya hep sevmişti.
Ya onu yanına getirmek içindi tüm bunlar ya da eserinden memnun olmamıştı, oysaki Byun Baekhyun en kusursuzuydu eserlerinin.
☀️
🌤
⛅️
🌥
☁️
#IWillAlwaysWaitForYou
YOU ARE READING
If He Dies [Chanbaek]
FanfictionUnutma, adını bilen son kişi öldüğünde aslında hiç doğmamış olacaksın. 🌂Bu Hikaye ölümle biten bir aşkı değil, ölümle doğan ve yeniden yaşayan bir aşkı anlatıyor🌂