Park Chanyeol yavaşça uykusundan uyandı, gökyüzü yer yer kararmıştı. Sırılsıklam bir şekilde uyanmasının tek sebebi aslında daha fazla uyuyamayacağı gerçeğiydi.
Yatağının yan tarafında bulunan komidinin üzerinde bulunan boş bir bardak ve yine boş uyku hapı kutusu Chanyeol'ü ayaklandırmaya yetmişti. Hızlıca ayağa kalkmasının etkisiyle ve 2 gündür uyumasının verdiği açlıkla gözü karardı. Fazlasıyla aç olduğu ve uyku ilaçlarının bittiği gerçeği onu dışarı çıkarmıştı.
Bu gün hava ayrı güzeldi, bir güzel tarafından izleniyor olmak böyleydi ama Park anlamadı bulutlar üzerinden izlendiğini, sadece yürüdü.
Bomboştu sokak, hisleri gibi.Bir ışığa ihtiyacı vardı, sokak lambasına. Bomboş sokağını biraz olsun aydınlatabilecek bir ışığa bir teselliye ihtiyacı vardı.
Byun Baekhyun üzerinde böyle bir etki bırakmış olmasını anlayamadı, onu tanımıyor sadece vücudunu maviye süslüyordu.
Küçükle alakalı en ufak bir şeyi bile bilmiyordu ama o zamanlar hakkında bir şey bile bilmediği çocuğu pekala dövme hakkını kendinde görmüştü.
Peki neden şimdi pişmanlık duyuyordu?Son oyunuydu Byun Baekhyun ondan sonrası bir yok oluştu.
Aklından çıkaramadıkları onu öldürüyordu.
Birine anlatmaya ihtiyacı vardı ama bilseydiki küçük olanı anlatmayınca o gelecek beklerdi, belki de yıllarca beklerdi, asılarca beklerdi.Gelmeyen gelmek istiyor ama bekleyen engel koymuştu.
☀️
🌤
⛅️
🌥
☁️
#IWillAlwaysWaitForYou
YOU ARE READING
If He Dies [Chanbaek]
FanfictionUnutma, adını bilen son kişi öldüğünde aslında hiç doğmamış olacaksın. 🌂Bu Hikaye ölümle biten bir aşkı değil, ölümle doğan ve yeniden yaşayan bir aşkı anlatıyor🌂