Park Chanyeol acımasızdı, acısına sızdığı gibi acısı da olmuştu Baekhyun'un.
Lakin şu an konumuz Baekhyun değil.Park Chanyeol normal bir aileden gelen psikopatın tekiydi. Ne kalbi vardı ne de kalbi bilirdi. Geçtiği yeri yakardı, diliyle kırardı, yumruklarıysa son dokunuşuydu.
Neden böyleydi? Niye herkese zararı varken hiçkimseye yararı olamıyordu?Çünkü o bir sinek valesiydi. Son eli kötü geçmiş bir kumarbazdı, gözleri siyahın en koyu tonuydu tıpkı kirli ruhu gibi.
Özlediği yok diye özlemeyi unutmuştu.
Onunla mutlu olan yok diye mutlu olmayı unutmuştu.
Ağlamayı, aşık olmayı ve birçok duyguyu.
Ama;
Yakan vardı ve onu unutmamıştı.
Yıkan vardı onu unutamamıştı.
Elinde kalan tek duygular bunlardı:
Nefret,öfke,yıkım.
Onlara öyle sıkı tutunmuştu ki!
Birilerini üzdüğünün, canlarını yaktığının, birilerini boyadığından bile haberi yoktu. Eğer onları bırakırsa o da yok olacakmış gibiydi. Son duygusunu kaybettiğinde ortada Park Chanyeol kalmazdı ki?Sevgi görememişti lakin bu bir neden değildi ki insanları yıkabilirsin, bu neden değil ki insanları maviye boyayabilirsin.
Ama bunu ona anlattığınızda bir duvarla konuşuyor gibi hissedeceksiniz çünkü Park Chanyeol uslanmaz, arlanmaz biriydi.
☀️
🌤
⛅️
🌥
☁️
#IWillAlwaysWaitForYou
YOU ARE READING
If He Dies [Chanbaek]
FanfictionUnutma, adını bilen son kişi öldüğünde aslında hiç doğmamış olacaksın. 🌂Bu Hikaye ölümle biten bir aşkı değil, ölümle doğan ve yeniden yaşayan bir aşkı anlatıyor🌂