BÖLÜM-2___________________HERŞEY YENİ BAŞLIYOR

9 0 0
                                    

Sıcak bir yaz günü idi.  Çocuklar sokakta top oynar mahalleli ise balkonları nda misafir ağırlayıp çay keyfi yapıyorlardı. Görünüşe göre herkes mutluydu, ya ben...  Ben ne yapıyordum evinin koltuğunda oturmuş onları seyrediyordum onların güle bağıra oynadığı oyunları hayal ediyordum. Hiç arkadaşım yoktu sanırsam evimden bir yere gitmiyordum okula gitmek yerine okul bana geliyordu,  tek arkadaşlarım odamdaki birkaç oyuncağımdı. Onlarla dostluk kuruyordum sokak nasıl bir yer neler oluyor hiç bilmezdim.  Bir gün merak edip evden kaçamak istedim ama beceremedim. Kapıdan çıktığım anda annem karşıma çıktı ve beni içeri soktu ve oda cezası aldım zaten evde hapistim birde oda cezası almıştım. Birgün mahalleye yeni bir çocuk ve ailesi taşındı. Çocuk havalı ve kendini beğenmişti sürekli üzerinde siyah bir kapşonlu vardı
Onu gördükçe merak ederdim çünkü mahalleye geldiğinden beri sokaktaki tüm çocuklarla kaynaşmıştı ilk günden. Bir keresinde bizim evin önünde kaldırımda otururlarken konuşmalarına kulak misafiri oldum. Çocuğun babası yokmuş bu nedenle kendini sokaklara atmış ve böyle bir çocuk olmuş geldiği günden beri mahalledeki tüm kızların gözüde onun üzerindeydi. Çocuğu kıskanmıyor değilidim açıkçası sokakta insana kazandıran ne olabilirdi ki bu kadar? Bunu öğrenmek istiyordum ve zamanla öğrendimde. Birgün evden dışarı gece geç saatlerde dışarı çıkmayı başardım. Karanlıkların içinde sadece sokak lambalarının aydınlattığı ışıklarla birlikte geziyordum. Dediğim gibi hiç arkadaşım yoktu neler yapılır bilmiyordum. Ve karanlığın içinden bir ses duydum ürktüm başta hızla ona döndüm ürkmekte haklıydım sonuçta ilk defa sokağa çıkıyordum. Bana seslenen kişi mahallemize yeni taşınan çocuktu. Bana doğru yürüdü ve durdu.
-Napıyorsun burda?
Ne desem bilemedim? Bir anda cevap verdim.
+Hiiç geziyorum öyle!
Bunu dedikten saniyesine bana cevap verdi!!
-Bu saatemi bir kız için oldukça tehlikeli bir saat. Üstelik hiç dışarıda çıkmazmışsın!
Sinirlendim ve gaza gelip birşeyler sallamaya başladım.
+Hah siz öyle sanın ben geceleri dışarı çıkıyorum. Geceyi severim bu nedenle geceleri dışarı çıkarım.
-Hiçte öyle birisine benzemiyor sun!?
+Nedenmiş o???
-Ne bileyim biraz değişiksin?
+Oofff tamam ben eve gidiyorum.
-Bırakmamı istermisin?
+Hayır saol istemem.
-Peki sen bilirsin sonra görüşürüz.
Dedi ve ordan ayrıldım ön görümde haklıydım çok kendini beğenmiş. Sırf sadece dışarı çıkabiliyor diye onca hava atıyor. Off sinirlendim yine neyse düşünmiyecem dedikten sonra yoluma devam ettim. Evin oraya yaklaşmıştım,  ve iki çocuk önümü kesti yüzleri hiç tanıdık gelmiyordu. Bizim mahalleden değildiler üstelik bana sulandılar. Korkmuştum bir çocuk kolumdan tutup çekmeye çalıştı ve arkadan bir bağırma geldi.
-Kızın kolunu bırak!!
Ses hiç yabancı gelmiyordu arkamı döndüm ve yine o çocuk sanırım takip etmişti. Kolumu tutan çocuk beni çekti ve kenara itti. Onun yanına gitti ve sohbet başladı.
-sen hayırdır kardeşim yaptığımız işe karışıyorsun? Görünüşe göre yenisin buralarda bizi tanımıyorsun!?
+Bırak laf kalabalığınıda uzayın burdan kızıda rahat bırakın!
-Bak olum sen ne ayaksın la daha dünkü bebe bize konuşmayı öğretiyor.
+Karşınızdaki kız lan kaba kuvvet uygulanırmı lan kıza gücünüz onamı yetiyor.
-sıkıntı yok kardeş sana da yeter.
Dediği gibi çocuğa yumuruğu çaktı ve benim basımda dikilen arkadaşıda yardıma gitti ve onuda yere yıktı. Ardından sözlere devam etti.
+Birdaha sizin bu kızın yanında veya bu mahallede görürsem bu sefer böyle bırakmam sizi anladınızmı lan kaybolun şimdi!
Çocuklar kaçmaya başladı,  oda benim yanıma gelmeye başladı elimden tutup kaldırdı.
-İyi misin?
+Teşekkürler iyiyim!
-Sevindim yardıma ihtiyacın varmı?
Aslında ayağımı burkmuştum. Canım yanıyordu ama;
+Hayır teşekkürler iyiyim ben
-Peki
Biraz yardım edip ayağa kaldırdı yürümeye başlarken ayağımın üzerine bastım canım o kadar çok yandıki bir anda yere düşüyordum o tuttu beni;
-Görünüşe göre yardıma ihtiyacın var!
Birşey demedim aldı beni kucağına ve evrimin yolunu tuttu. Bana birşeyler sordu.
-Adın ne?
+Damla.  Senin?
-Tolga
+Güzel isimmiş.
-Teşekkürler seninki de öyle.
Hafifçe gülümsedim ve bana birşey daha sordu;
-Onları tanıyor musun?
+Hayır mahallede ilk defa gördüm.
-Anladım bir daha gelemezler korkma!
+Hayır korkmuyorum dedim. Zaten evede gelmiştik o sıra, beni indirdi ve görüşürüz dedi ardından şu sözleri ilave etti ama anlamadım.
"Gece ay doğduğundan başlar hayat yeni bir dünyaya açılır kapılar. Bir anda görünür bir anda kaybolur anılar. " Damla bugün yaşadıkların bir başlangıçtı aramıza hoşgeldin ben her zaman arkanda olucam daha herşey yeni başlıyor iyi geceler! " dedi ve gitti eve girdim hemen hızla odama çıktım dediklerinden Korkmuştum ama biraz biraz anlamıştım sokak çocuğu olmak buydu sanırım yada gece hayatı yaşamak bir bir hepsini öğrenicektim. Gözlerimi kapadım ve o sözü düşünerek yeni bir güne gözlerimi tekrar yumdum.
                    "Daha herşey yeni başlıyor!!! "

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 11, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BU GECE BENDESİN! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin