Ikaw Na Pala

Chapter 1

The Plan

--Hope's P.O.V.--

I'm Bethany Hope Jonas, a fresh collage graduate. I lived and grew up in a rich family that owned a gaming company for techs or sa opinion ko ay isang kompanyang nagbebenta ng mga laro, computers, mga apps at iba pang mga laro na may kinalaman sa teknolohiya.

Dalawa ang mama ko, si Mom na legal wife at ang step mom ko, hindi naman sila palaaway at surprisingly gets along. Pero ako? I have always been a loner, kahit sabihin mong ako ang nag-iisang anak ni mom at ang mamamahala ng honor bilang susunod na 'big boss' ng kumpanya o ang holder ng pangalan ni dad.

My stepmother seems to be pleased by it. Lagi niya akong nililinlang ng mga charms niya, usually hindi ako naloloko at lagi ko lang siyang nginingitian at tinatanguan. I know her moves when I see them. Tinutulak niya akong ishare sa kaniya ang pera na iniwan sa akin ni lolo bago siya mamatay.

"How is your day, sweetheart?" "Why the long face?" "Pwede bang humingi ng ngiti dyan?" Ang usual na tanong niya sa akin kapag pumapasok sa kwarto ko. She would knock on my door and smile tapos magtatanong kung pwede pumasok, pag hindi naman ako pumayag ngungusu naman ito at tatanungin ako kung anong problema. Tapos papasok siya ng basta-basta tapos maguumpisa ng usapan. Wala ring lusutan 'to.

I'm used to her routine, lagi siyang nakikipag-usap sa'kin buong maghapon tapos aalis ng bandang 3 o kaya 4 ng hapon para magtrabaho o do kaya tulungan si Claudia, and pinaka-bata kong stepsister.

"Ms. Jonas?" Narinig ko and isang mahinhin na boses ng lalaki sa harap ko. "Ms. Jonas? May iba ka bang option? O itutuloy na'tin ang plano?"

"Ah eh... Sorry, I was thinking... Pwede paulit yung huling sinabi mo? I spaced out..." Sinimulan ko, nasulyapan ko ang mata niya na animo'y umikot sa pagka-irita nito sa akin.

Anyways, my life is pretty much in good charm... Until the time I came home from work...

"Bethany! Bethany anak!" Tawag sa'kin ni mom. "How was work? Naging maganda ba ang araw mo?" Na-eexcite niyang tanong.

"Hah? Bakit parang naging napaka-energetic mo ngayon, mom? Usually susulyapan mo lang ako tas aalis ka na para magtrabaho, ba't parang nagbago bigla?" I wondered.

"Tumawag sa'kin and dad mo, Bethany at--"

"Tumawag siya!? Like... Talaga!? Narinig mo boses niya!? He spoke words to you!?" Hindi ko siya pinatuloy.

"Oo, anak. Pinag-usapan namin ang tungkol sa trabaho... At ang tungkol sa'yo..." Kumunot ang noo nito nang sabihin niya ito sa'kin. "I don't know if you would accept it but... Para ito sa kapakanan ng kompanya ng dad mo pati na rin yung sa lolo mo..." Nahihiyang sabi niya.

"If it is... Tatanggapin ko." Tumango ako nang wala man lang reaksyon. "Ano ba 'yon?"

"Your going to be arranged... Sa... Pagpapakasal." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

"Ano kamo!?" Nanlaki lalo ang mga mata ko.

"Wag kang mag-alala anak, sila ang may suhestyon nito. Binase nila ito sa behaviour, hobbies at lahat ng nagugustuhan mong bagay. They have been watching your every move ever since na grumaduate ka at nag-umpisang mag-trabaho." Aniya.

"You mean nung grumaduate ako... Tinitignan na nila ang mga bagay na ginagawa ko para sa kompanya tapos tinatanong na din nila sa'yo ang lahat ng ginagawa ko simula paggising hanggang sa bago matulog? Now that's creepy..." Tumayo ang balahibo ko. "And so? Iang taon na ba 'yang lalaking iyan?"

"Apparently twenty three na siya. Halos magkaidad lang kayo. If you were to accept this offer sabi nila, maisasalba and kompamya na'tin. Or in other words, hindi bibilhin ng banko ang kompanya na'tin dahil sa mga utang throughout the many employees our company is flooded with. Kailangan na'tin silang bayaran para sa pinaghirapan nila. Alangan namang pabayaan nalang na'tin sila pagtapis ng pagsisikap na ginawa nila sa kompanya..." Nag-kibitbalikat ito habang hinihimas ang kaniyang baba na animo'y nag-iisip. "So? Payag ka?"

"Kailangan ko muna siyang makilala bago ko tanggapin." Pagbibigay ko ng kondisyon.

"Alright, papupuntahin ko sila bukas." Tumango lang siya't umalis na.

--*--*--

Nagulat ako nang paglabas ko ng art room. My green eyes were met with bronze eyes at isang lalaking naka-black na suit. Who is this guy? Masyado naman siyang pormal...

"Uh... Hi?" Knawayan ko ito.

"Hmm... Have you seen--" Naputol ang sinabi nito.

"Hope! Yung wallet mo!" Nagmamadaling inabot sa akin ng isa kong yaya ang wallet ko sa akin.

"Salamat, Zeny." Nginitian ko ito sabay kuha sa wallet ko.

"Ikaw si Hope?" Napagtantong tinanong ako ng lalaking naka-itin na suit.

"Hmm? Oo naman, ako nga. At ikaw si?" tanong ko rito.

"Ethan, Ethan James Forester. Nice to meet you, Bethany Hope Jonas." Pakilala nito.

'Hindi ko naman sinabi ang buong pangalan ko ah...' Aniko sa isip ko. 'He must be some kind of admin or--'

"Ms. Hope?" Halos tumalin ako sa pagtawag niya sa'kin.

"Hah? Oh, call me Hope. Ayoko ng pormal na tawagan." Nginitian ko ito.

"Kaya be tinawag ka ng katulong mo sa pangalan mo at hindi master?" Tanong nito sa'kin.

"Oo, sure they called me master once. Pero bata pa ako noon at na-eenjoy ko pa 'yon, presumably hinayaan ko silang tawagin ako bilang Hope." Pag-eexplain ko. "Pwede mag-tanong?"

"Yes." Sagot nito.

"Who let you in here? How did you get in here... Actually..." Pagtataka ko, nagbuntog-hininga ito.

"Your mother let me in." Sagot niya.

"Ah... Pero... Bakit?" Tanong ko.

"Hindi ba inimbita mo kami?" Naguguluhang tanong niya.

"Hah? Eh--"

'Papupuntahin ko sila dito bukas.' Bumulong sa isipan ko ang mga sinabi ni mom.

"Oo... Nga pala... Mom sent you here... Well... Masaya akong makilala ka Mr. Forester." I bowed.

"Hope anak! Nakikita kong nakilala mo na ang fiance mo!" Mayroong tumawag sa likod ko.

"Fiance? Akala ko... Eh?" Tinignan ko si Ethan tapos bumalik ang tingin ko sa mom niya tapos balik kay Ethan. "So ikaw ang... At ikaw..."

"Surprised I see." Natawa ng mahina ang babae. "I'm your future mother-in-law, Helga Forester. Masaya akong makilala ka Hope."

"How about let's settle this in the livingroom para maintindihan na'tin ang isa't isa..." Suhestyon ko and nangunang naglakad papunta sa sala.

--*--*--

"Lilinawin ko lang ah... Ikaw si Ethan James Forester, anak ng may-ari ng kompanyang 'De complimentes' at ipina-arrange ng dad mo at dad ko ang papeles para ipakasal tayo para maisalba ang parehong kompanya ng mga dad na'tin?" Nilinaw ko sa sarili ko.

"Yes." Sagot ni Ethan.

"Alright. Now let me ask you..." Tumayo si Helga. "Payag ka sa contrata?"

Tinignan ko muna ang kamay niya bago akong may naisip. Am I really giving up my single life sa anak ng kaibigan ng dad ko para maisalba ang mga kompanya na'min? Sa una parang mukha akong gold digger, pero sa huli kailangan ko ring pumayag sa gusto nilang mangyari. And so 'yun na nga. I accepted the contract.

"Payag ako." Tinanggap ko ang kamay na inilahad nito sa akin. "Mom sent me a message, malapit na daw siya rito."

"Salamat anak, salamat." Nagsi-upuan na ang lahat at naghintay nalang kami sa pagdating ng mom ko.