2- İlk Ailecek Akşam Yemeği

101 14 0
                                    

Akşam yemeğini pişmeye bıraktığımda merak ettiğim ikiliye bakmak için Jungkook'un odasına doğru adımladım.

Odaya yaklaştığımda hafif aralık kapıdan onlara baktım.

Jimin ile Jungkook birbirlerine sarılıyorlardı. Anladığım kadarıyla Jimin ağlıyor Jungkook ise onu teselli etmeye çalışıyordu.

"Ağlama Hyung. Artık biz de varız. Jin appam, Namjoon appam ve ben birde sen bir aile olacağız."

Jimin ağlamaya devam ederken Jungkook her zamanki konuşmalarından farklı bir şekilde konuşmaya başladı.

"Her zaman bir abim olsun istemiştim. Beni koruyan, beni seven ve benimle herşeyini paylaşan... Belkide şimdi gerçekten bir abiye sahip oldum ha?"

Jimin sarılmayı bırakıp Jungkook'a bakıyordu.

"Gerçekten abin mi oldum?"

"Evet."

Onları uzaktan izliyordum.

"Artık ağlama hyung. Benim hiç annem yoktu."

"Nasıl yani?"

"Annem ben doğarken kendini benim için feda etmiş. Ben annemi hiç görmedim. Bu yaşıma kadar Jin appa ve Namjoon appam ile beraber kaldım. Jin appa benim büyümemde bana çok yardımcı olmuş. Ona minnettarım. Onu gerçek babam gibi görüyorum."

"B-ben senin babanın Bay Kim olduğunu düşünmüştüm."

"Ona Bay Kim deme. O senin baban."

"Peki."

"Hadi fotoğraf makinesi koleksiyonumdan biriyle fotoğraf çekelim ve şu ipe asalım. Olur mu hyung?"

"Olur."

Jungkook odasında bir rafa dizdiği 12 tane fotoğraf makinesinden en sevdiğini eline aldı. Üç tane fotoğraf çektiler.

Birinde Jungkook Jimin'i yanağından öpüyordu.

Daha sonra küçük boyuyla tabureye çıktı Jungkook. Üç tane mandal alıp fotoğrafları ipe astı.

"Çok güzel oldu hyung."

"Evet çok güzel oldu."

"Hiç gitme hyung."

Bu dediklerinden sonra dolan gözlerimi sildim. Daha sonra odaya girdim.

"Acıktınız mı bakalım beyler?" diye bir soru yönelttim.

"Evet appa acıktık. Değil mi hyung?"

Jimin bu soruya tepkisiz kaldı.

"Jungkook baban yoldaymış. Hadi baban gelmeden ellerinizi yıkayıp masaya gelin."

Daha sonra Jimin'in ellerinden tutup odadaki banyoya götürdü.

Bende aşağıya indim. Jungkook koşa koşa geliyordu Jimin'i sürükleyerek.

Namjoon kapıdan içeri girdiğinde hepimiz kafamızı ona çevirmiştik.

O gelmeden onunla telefonda konuşup herşeyi anlatmıştım. Namjoon anlayışlı birisiydi. Jimin'in Jungkook için iyi olabileceğini düşünmüştü benim gibi.

Ben sadece Jungkook için değil Jimin için de iyi olduğunu düşünüyordum.

Jungkook Namjoon'un kollarına atladı.

My SonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin