The LOVE DEAL

Chapter One

"Ma'am, heto na po ang gamot ninyo." Inabot ni Abigail Salvador ang gamot sa kanyang matandang inaalagaan, at matapos nito inumin ang gamot, inabot naman niya ang isang basong tubig. "Dahan-dahan lang po, ma'am. Ang sabi ni Dr. Sanchez, 1.5 liters of water lang po ang pwede ninyong inumin per day. Nakaka-500 ml na po tayo ng liquid ngayong araw," paalala ni Abigail sa matanda.

"Abby," mahinang tugon ng nakatatandang ginang sa kanya. "You have been looking after me since the day you passed your board exams. And I have known you since you were little. Hanggang ngayon ba naman ay 'Ma'am' pa rin tawag mo sa akin, hija? Call me Granny like everyone else."

Nginitian ni Abigail ang ginang. "Nakakahiya naman po kasi. Hindi naman po kasi ako isa sa mga kamag-anak ninyo." Bago pa man magpumilit ang ginang sa nais nito, tumalikod si Abigail at ipinatong ang baso sa mesa. Matapos niyon ay nagkuwanri na siyang abala sa pagsusulat sa kanyang chart. Nahihiya siyang pagbigyan ang hiling ng ginang, lalo pa't hindi naman talaga ito nararapat na gawin. Sa umpisa pa lang ay napagsabihan na siya ng manugang nito dahil sa pagiging pamilyar niya sa ginang, papaano na lang kaya kung narinig nitong tinawag niyang 'Granny' ang mother in-law nito?

Gaya nga ng nabanggit ng ginang, nagtatrabaho bilang private nurse si Abigail kay Mrs. Letticia Madrigal simula pa nang nakapasa siya sa board exams noong nakaraang taon. Hindi naman ibang tao o estranghero ang ginang sa buhay niya—si Mrs. Madrigal at ang kanyang lola ay matalik na magkaibigan. Maagang naulila si Abigail at ang kanyang lola na ang nag-alaga sa kanya simula pagkabata. Dumating ang panahon na 'di nakayanan ng kanyang lola ang pagpapa-aral sa kanya. Kaya naman inalok ni Mrs. Madrigal ang pagpapa-aral at pang-matrikula ni Abigail. Nakakahiya man ay hindi na ni Abigail magawang tanggihan ang alok ni Mrs. Madrigal dahil sa gusto rin niyang makapag-aral.

Bente-tres anyos na ngayon si Abigail. Matapos niyang maipasa ang Nursing Licensure Exam ay nagpasya siyang maging private nurse muna ng setenta anyos na si Mrs. Madrigal bilang pagtanaw na rin ng utang na loob dito.

"But I insist, hija. Call me Granny," giit ng matanda.

Napangiti muli si Abigail. Napakabait ng ginang hindi lamang sa kanya kundi pati na rin sa ibang nagtatrabaho sa pamilya nito. Kaya naman ay kay hirap para sa kanyang tanggihan ang ano mang hiling sa kanya ng ginang. "Sige po. Pero 'pag tayong dalawa lang po. Nakakahiya naman po kasi kapag narinig ni Sir Edward."

"That's nonsense! Edward wouldn't mind. Besides, if it wasn't for your grandma, hindi kami ang magkakatuluyan ni Edward. Have I told you how your lola acted as our bridge when Edward was courting me...?"

Umiling si Abigail, nakangiti pa rin. "Hindi pa po." Ang totoo, ilang beses na niyang narinig ang kuwento, subalit napansin ni Abigail na ang pagbabalik-tanaw ng matanda sa love story nitong mag-asawa ay nagpapasaya rito. Kaya hinayaan na lamang ni Abigail na pauli-ulit itong magkuwento.

Hindi naman gaanong malalala ang sakit ng kanyang inaalagaan. Matagal na itong may diabetes. But recently, her client was diagnosed with a kidney disease. Kaya naman kailangang may mag-momonitor ng sugar at ng liquid intake ni Mrs. Madrigal.

Sinamahan ni Abigail ang ginang sa may hardin sa likuran lamang ng mansyon nito at inalalayan itong umupo sa garden chair na gawa sa rattan. Makalipas lamang ang ilang minuto ay dumating naman ang pang-umagang karelyebong nurse ni Abigail.

"Abby, ako na ang bahala kay Ma'am," ang sabi ni Kathy. "May i-eendorse ka ba?"

Inabot ni Abigail ang chart at saka binasa ang mga importanteng detalye. Matapos niyang magpaalam sa ginang, dumiretso si Abigail sa kusina kung saan niya natagpuan ang kasambahay na si Violy na nag-aagahan.

"O, Abby, halika na at mag-breakfast ka na muna bago ka umuwi," yaya ni Violy sa kanya.

"Salamat, Ate Violy." Umupo sa tapat ng counter table si Abigail at sinabayan si Violy sa pagkain ng tapa, sinangag, itlog at may kasama pang mainit na pandesal. "Ang bait talaga ng mga Madrigal 'no? Nakakahiya na nga, eh. Sinuswelduhan na nga kami, libre pa ang pagkain at meryenda."