1# Luck ~ A Dutch Niall Horan fanfiction (VOLTOOID)

Chapter 4

Point Of View Niall

Wat? Wat zei hij nou net? HIj herhaald het nogmaals, wat hij zei. Ik begin zenuwachtig te lachen. Waarom? Ik weet het niet. Ik kijk met een lach op mijn gezich naar Liam. Maar hij ziet er verdrietig uit. Maakt hij dan geen grapje? Nee, het is waar. Ik heb kanker. Ik blijf naar Liam kijken en langzaam vervangen mijn tranen, mijn lach van daar net. Ik leg mijn gezicht in Liams schouder en huil het uit. Hoe kan het nou? Wat heb ik verkeerd gedaan? Waarom wilt iemand mijn geluk stelen?

Point Of View Liam

Holy shit, wat zei hij?! Hersentumor? Godverdomme! Het mag niet, het kan niet! Ik kijk met grote ogen naar Niall. Hij lacht. Hij lacht godverdomme gewoon! Hoe kan hij lachen? Hoe kan hij lachen? HIj heeft kanker! HIj heeft gewoon fucking kanker! Ik bijt op mijn lip en staar voor me uit. Wat heeft die jongen verkeerd gedaan? Hij is super, hij is geweldig, hij is amazing, hij is perfect... Waarom Niall?

Point Of View Harry

''Niall, Niall, Niall, Niall, Niall, Niall, Niall, Niall.'' Zeg ik op fluistertoon. Louis komt naast me op de bank zitten en slaat een arm om me heen. ''Het komt goed Hazza, het komt goed.'' Zegt hij. Ik schud zachtjes mijn hoofd en voel tranen over mijn wangen lopen. ''Nee, waarom zijn ze anders godverdomme zolang weg?! Waarom zijn ze dan godverdomme niet terug!'' Roep ik, wat bijna schreeuwen word. ''Hazz, waarschijnlijk is het druk in het ziekenhuis.'' Verteld hij me. Hij klinkt zelfverzekerd, maar ik weet dat het fucking onzin is. Ik weet dat Niall zich vreselijk voelt, en ik weet dat het goed mis is. Ik weet het gewoon. Hoe? I realy don't know....

Ik weet niet wat ik heb. Ik weet dat het dom is, maar ik hou zoveel van Niall. Ik wil bij hem zijn, ik wil hem knuffelen, ik wil hem vasthouden, ik wil met hem zijn. Hier thuis. En op het podium... Gewoon gelukkig zijn met hem. Dat wil ik zo graag, ik hou van hem. Ik kan er niet tegen als hij pijn heeft. En nu al helemaal niet. Ik hoop dat het goed is, ik hoop het zo...

Point Of View Liam

Ik pak mijn telefoon en druk met trillende vinger Louis' nummer in. Ik kijk nog een keer naar Niall die in het witte bed ligt. Met een infuus. Overmorgen zijn eerste chemo. De dokters wouden hem chemo geven, inplaats van bestraling. En dat is natuurlijk vreselijk. 

Ik druk mijn telefoon tegen mijn oor en hoor hem overgaan. En al snel hoor ik de lage stem van Louis. 

Louis: Liam? En? 

Ik: I'm sorry Lou, hij heeft een. Een, een....

Louis: Liam schiet op! Ik en de andere boys schieten uit onze sloffen van angst!

Even glimlach ik om zijn taalgebruik, maar ik kan niet lachen in deze ramp. Ik moet huilen. Ik moet zo hard huilen, maar ik kan het niet meer. Ik kan het niet.

Ik: Hij heeft een hersentumor... (Snikkend)

Ik voel dat er toch een verdwaalde traan over mijn wang stroomt. En ik voel dat ik een beetje begin te trillen. Louis zegt niets, hij is vast geschrokken. Net als ik toen ik het hoorde, toen het allemal uit de mond van de dokter rolden...

Louis: O-oh... 

Ik: Hij word opgenomen Lou! OPgenomen! Niet optreden, niet zingen, geen interview, helemaal niks! 

Louis: Opgenomen? 

Ik: Ja! En hij krijgt Fucking chemo!

Louis; Wat? Maar dat kan toch niet?! Je liegt Liam!

Ik: Was het maar waar, ik wou dat het een leugen was...

Louis: Kunnen we komen nu? Ik en de andere jongens?

Ik: Ja, ik denk het wel.

Louis: We komen naar onze Nialler!!

*Opgehangen*

Ik kijk naar NIall die wat naar het plafond staard. ''Rustig maar Nialler, het komt helemaal goed...''

Point Of View Harry

Met grote ogen kijk ik naar Louis. Opgenomen? Zei hij dat nou? Als Louis de telefoon ophangt en ik zijn gezicht zie barst ik in tranen uit. Louis loopt naar me toe en slaat een arm om me heen. Zayn komt aan de andere kant van me zitten en slaat ook een arm om me heen. ''Lou, wat is er aan de hand?'' Vraagt Zayn na een korte stilte. Ik kijk naar Louis terwijl ik mijn tranen probeer weg te slikken. ''Hersentumor'', mompelt Louis. Na die woordjes stoort mijn leven in een. Kanker. Hetzelfde woord. 

Als ik het echt besef barst ik in nog meer tranen uit. ''Waarom Niall? Waarom hij? Hij heeft niets verkeerd gedaan. Hij is perfect, waarom?'' Vraag ik huilend terwjil ik mijn gezicht in mijn handen leg. Ik wil Niall aanraken, ik wil hem knuffelen, vasthouden, strelen, met hem lachen, ik wil nog zoveel met hem doen! Hij mag me niet laten gaan! 

Point Of View Niall

Hier lig ik dan. In een wit bed, de boys ernaast. Starend naar mij. Ik ben witter dan anders, maar vast door de schrik. Ik snap niet dat ik niet eerder naar de boys heb geluisterd. Ze hadden gelijk! Ze wisten gewoon dat er iets mis met me was. ''Weten de fans dat je hier bent?'' Vraagt Zayn dan. Ik schud mijn hoofd zachtjes. ''Nee, ik zal gelijk tweeten.'' Ik pak mijn mobiel en begin te tweeten. De tweet duurt vast te lang, dus ik besluit een twitlonger te maken. 

Heeyy,

Het spijt me vreselijk. Maar ik kan een tijdje niet optreden, geen interviews, geen leuke dingen, geen video diary. Ik kan een tijdje helemaal niks. Ik ben er kapot van. Ik wil jullie horen gillen en ik wil zingen op het podium! Ik wil zeggen hoeveel ik van jullie hou, in het echt. Niet via twitter. Maar dat gaat helaas niet. Ik hoop niet dat het jullie zal schokken, maar ik lig in het fucking ziekenhuis. Met een vest en een jogginbroek. Ik zie eruit als een idioot! De reden dat ik in het ziekenhuis lig is omdat... Ik heb een fucking hersentumor. Misschien weten jullie al dat ik de laatste tijd hoofdpijn had, maar nu ben ik dus naar het ziekenhuis geweest. En een hersentumor dus. Kanker. Ik heb jullie steun hard nodig, en die van mijn vrienden. Jullie moeten absoluut niet vergeten dat ik zielsveel van jullie hou, dat jullie alles voor me zijn. Ik hou van jullie.... <33 

xxxxxxxxx Niallerrr

Ik verzend het bericht en gelijk voel ik tranen over mijn wangen stromen. Waarom? Waarom ik?

Klein hoofdstukjeee, maar ik heb vandaag al gepost dus daarom XDDDD HOPE YOU LIKE IT ONDANKS HET FUCKING ZIELIG IS!!!!!!

Xxxxxxxxxxxx Meeeeee

Read, Vote, Comment