1# Luck ~ A Dutch Niall Horan fanfiction (VOLTOOID)

Chapter 19 ~ ''Realy.''

Point Of View Niall

Ik laat de beanie van mijn hoofd glijden. Ik loop naar de spiegel en krijg een grote glimlach op mijn gezicht, als ik zie dat er haartjes op mijn hoofd groeien. Ze zijn bruin. Maar zodra ik nog meer haar heb, verf ik het weer blond. Net als eerst! 

Point Of View Liam

Ik pak een krentenbol van het aanrecht en prop hem in mijn mond. Ik loop naar de gang en trek mijn schoenen aan. Dan spring ik weer van de bank en pak ik het doosje met chocolaatjes van de tafel. Als ik straks weer bij Niall ben, heb ik tenminste een klein cadeautje voor hem. Hij mist al dat snoepen vast! Ik trek mijn jas aan en spring dan snel in de auto. Voordat ik de auto start kijk ik nog eventjes snel op mijn mobiel. Gewoon even op twitter kijken en zo. Ik zie dat Niall een tweet heeft geplaatst. Ik grinnik zodra ik hem lees:

De eerste haaaaaaaaaaaaaaaaaren groeien weer op mijn hoooooooooooooooooooofd!! HET ZIET ER NIET UIT, maaaaaar ik ben zooooooooooooooooooo blij!!

Ik retweet het berichtje. Dan leg ik mijn mobiel weer aan de kant. Ik start de auto en rij snel weg. Ik begin te vloeken als net bij mij, het stoplicht op rood springt. Ik toeter hard. Waardoor veel mensen mij raar aankijken. Al geef ik ze groot gelijk! Dat zou ik namelijk ook doen, als ik zo'n idioot zou zien... 

Ik parkeer m'n auto schots en scheef op de parkeerplaats. Ik pak de doos chocolaatjes en spring dan de auto uit. Ik hoor hoe de fans gillend om me heen staan. ''Hi girls'', zeg ik snel. Ik zwaai eventjes snel naar ze. Het zijn altijd de zelfde meiden die me staan op te wachten. ''Liam! How are you?'' Roept een donker meisje. Ik grinnik en steek een duim in de lucht. ''Good!'' Ze schiet in de lach. Ik loop dan snel het ziekenhuis binnen. 

Ik weet nu precies waar hij ligt, dus dat hoef ik niet te vragen. Ik stap de lift in. Er staan al drie mensen in. Een vrouw, een man en een klein meisje. Die me met grote ogen en openmond aankijkt. Ik glimlach naar haar en zwaai. Het meisje pakt iets uit haar zak en houd het voor mijn neus. Het is een vervrommeld plaatje waar ik op sta. Ze wijst naar mij, niet naar the real mij, maar op het plaatje. ''Yeah that's me'', zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. Het meisje lacht terug. De andere mensen, die waarschijnlijk de ouders zijn, kijken me raar aan. ''Ik was dat, op het plaatje.'' Zeg ik droog. Ik moet moeite doen om niet zelf in lachen uit te barsten. De lift stopt en ik stap uit. De ouders kijken me nog altijd raar aan. ''Dag meisje'', zeg ik. Het meisje zwaait en de liftdeuren gaan weer dicht. Ik grinnik terwijl ik richting Nialls kamer loop. 

Ik grinnik als ik hem voor de spiegel zie staan. ''Ni?'' Vraag ik met een grijns op mijn gezicht. Niall kijkt op en begint te lachen. Waarom? Ik weet het niet... ''Mijn haar! Mijn haar komt terug!'' Roept hij nog altijd lachend. Hij rent op me af en slaat zijn armen om me heen. ''Dat is super!'' Roep ik enthousiast. Niall knikt hevig en gaat met een plof op zijn bed zitten. ''Ik ben zo blij!'' Roept hij lachend. 

Point Of View Niall

''Wil je nog een chocolaatje?'' Vraag ik aan Liam. Ik pak de doos en houd hem voor zijn neus. Hij schud zijn hoofd. ''Nee, ze zijn voor jou.'' Ik haal mijn schouders op en prop nog wat chocolaatjes achter elkaar in mijn mond. 

''Haha je mond is vies!'' Zegt Liam die lachend naar mijn mond wijst. Ik haal mijn schouders op. ''I don't care!'' Roep ik nep-beledigt. ''Jij Crazy Mofo'', zegt Liam met een lach op zijn gezicht. Ik haal mijn schouders op. ''That's me.'' Zeg ik met een lach op mijn gezicht. ''Dat weet ik toch Niall.'' Ik knipoog overdreven naar hem en schiet dan in de lach. 

Keihard zingen Liam en ik mee met Robbie Williams. We dansen door de kamer en de muziek staat keihard. Geschrokken staar ik naar de deur die ineens opengaat. Er staat een dokter in de deuropening. Met grote ogen kijk ik hem aan. Liam loopt naar mijn mobiel en zet de muziek uit. De dokter kijkt me streng aan.