JUST LİSTEN

10.BÖLÜM

Böyle bir gece hayal etmemiştim ben.. Gözyaşları, can acısı.. Kokusunu doya doya içine çekebilmek için uyumamak da aşk'a giriyor muydu ? Peki ya o uyanmasın diye yavaşça nefesler almak ? Bulunduğum yerde onu rahatsız etmeden kıpırdandım komidininin üzerindeki saate baktım. Okul için hazırlanmam gerekiyordu. Onu uyandırmamaya özen göstererek yataktan kalktım ve banyoya gidip ilk önce karnımdaki kremi temizledim daha sonra kendi kıyafetlerimi giydim. Banyoya baktığımda onu öptüğüm an aklıma gelmişti. Geri çekildiğindeki şişmiş kırmızı dudakları... Kendime gelmek için çeşmeyi açtım ve soğuk suyu yüzüme çarptım. İstemiyor o seni Jongin. Arkadaşısın onun. Arkadaş...

Banyodan çıkıp odaya tekrar girdiğimde. Uyanmıştı. "Günaydın."

"Günay..." bana şaşkın bir şekilde bakıyordu."dın ?" bütün gün uyumadığım için eminim ki göz altlarım köprü altındaki evsizler gibi gözüküyordu. "Uyumadın mı ?"

"Uyudum."

"Peki... Beni bekle hazırlanayım. Önce evine gideriz hazırlanırsın, daha sonra okuluna bırakırım." açıkça söylemek gerekirse şuan 1 saat o otobüs yolunu çekebileceğim bir kafaya sahip değildim. "Salondayım." odadan ağır adımlarla çıkarak salona gittim ve kendimi koltuğa bıraktım. Gerçekten önceki reddedilmemde bunu yaşamamıştım. Sorun olan şu ki, yaralarımı saran adam şimdi o yaraları tekrar açıyordu. Ben onun yanındayım onun bir arkadaşı var ama, bu sefer ben tek başımayım artık.

"Jongin ? İyi misin ?" düşüncelerimden kurtaran sesi duyduğumda gözlerimi açtım koltuğun yanına çömelmiş bana bakıyordu. Alnıma doğru uzattığı elini tuttum ve samimi olmasında zorlamadığım bir gülüş gönderdim. "İyiyim. Hadi çıkalım." ayağa kalktığımda o hala bir eli havada dudaklarını birbirine bastırarak koltuğa bakıyordu. Daha sonra elini indirdi ve kafasını salladı. "Çıkalım." kapıya doğru geldi ve ayakkabısını giyip dışarı çıktı arkasından bende çıktım ve kapıyı kapattım. Asansöre bindik. O bir köşesinde, ben bir köşesindeydim. Sonunda garaja geldik ve motora bindik. Ondan geride durmaya çalışarak ellerimi hafifçe yanlarına koydum ve adresi söyledim.

Evime geldiğimizde motordan inip kaskımı çıkardım. "Gel. İçeride beklersin." kaskını çoktan çıkarmıştı ve saçlarını karıştırıyordu. Bakışlarımı başka tarafa yönlendirdim.

"Evin güzelmiş." hafifçe gülümsedim ve eve doğru yürüdüm. (King of high school life-Lee min suk'un ailesinin evini düşünün)

Merdivenlerden çıktığımda o da arkamdan gelmişti. Eve girdim ve Casper'ı salona yönlendirip üzerimi değiştirmek için odama girdim. Kıyafetlerimi giydim ve saçımı tarayıp hafif yukarıya doğru şekillendirdim. Büyük saatlerimden birisini bileğimden geçirdim(yazarınızın saat takan erkeklere zaafı var da ahdjshx) burnuma gelen kokuyla aklıma Casper'ında evde olduğu aklıma gelmişti. Ceketimi elime aldığımda odamdan dışarı çıktım arkasını dönmüş birşeylerle uğraşıyordu. Arkasından yaklaştığımda tam da bana seslenmek üzereydi. "Jong- oh giyinmişsin. Sana kahvaltı hazırladım." gülümseyerek bakarken gözleri hafifçe şüpheyle kısılmıştı ve beni incelemeye başladı. "N-ne ?"

"Sanki daha önce görmüşüm gibime geliyor..." aklıma ilk tanışmamız gelmişti. Gülümsedim. Beni üzen kişi, aynı zamanda gülümsememi sağlayan kişiydi. Yanından geçerek kullandığı sıcak suyu kullanarak kahve yaptım. İçine de süt tozu ekledim ve karıştırıp ona uzattım. Kaşlarını kaldırmış bana bakıyordu. Sandalyeye oturdum ve tabağımdakileri yemeye başladım. "Lezzetli olmuş." biliyordum. Ne zaman benim için birşeyler pişirse lezzetli olup olmadığını söylemem için parlayan gözlerle bana bakıyordu. "Teşekkür ederim." masadan kalkıp banyoya gittim ve dişlerimi fırçaladım. Geldiğimde masayı toplamış kapının girişine yaslanmış beni bekliyordu. "Geldim." dedim ve hızlıca ayakkabımı giydim dışarı çıktık ve okula gitmek için tekrar motora bindik. Kesinlikle motor sürmeyi öğrenmek istiyordum. Okula geldiğimizde herkes bize bakıyordu. Bakmaları çok normaldi çünkü Casper motoru bütün dikkati üzerine çekecek birşekilde bağırttırmıştı. Kaskımı çıkartıp Casper'a baktım. Casper da bana bakmak için kaskını çıkarttığında yanımızdan geçen kız bakarken ayağını burkmuştu. Casper bana gülümsediğinde gülümsemesine karşılık verdim ve elimle okulun kapısını gösterdim. "Gidiyor-"