3.BÖLÜM

8 1 0
                                    

    O gün yataktan kalkamamıştım. O acı ile yatakta kıvranıyordum durmadan ağlayıp, zırlıyordum. O kadar çok canım yanıyordu ki, kimseyle konuşmak istemiyordum, arayanların telefonlarını açmıyordum, odama gelenleri kovuyordum. Ertesi gün olmuştu, sabah kimse uyanmadan hızlıca hazırlanıp evden çıkmak için aşağı indiğimde babamı merdivenlerin başında beni beklediğini gördüğümde, hızlıca dönüp yukarı çıkmaya çalışmıştım ki ne yazık ki olmamıştı. Tam döndüğümde babam kızım biraz konuşalım mı dedi. Biliyormusunuz babam o gün ilk defa  bana kızım demişti.... O kızım demesi bile içimdeki boşluğu gittikçe büyütüyordu. Neyse bişey demeden sinirli bi şekilde yanına gittiğimde bana oturup konuşalım mı dedi. Bende cevap vermeden oturup dinledim bana anlattı... Ben birşey demeden sessiz sedasız, kapıdan çıkıp okulun yolunu tutmuştum. O gün sınavımız vardı. Sınavın olduğunu unutmuştum sınava çalışamadan girmiştim. O gün ilk defa en sevdiğim dersten çok düşük almıştım. Teneffüsde herkes dışarı çıkmıştı tek ben kalmıştım, kafamı masaya koyup biraz kendimi dinlemek istiyordum ki, hoca yanıma gelip ne olduğunu sormuştu. Neden düşük alığımı soruyordu. Ben cevap veremiyordum.. Hoca üzülüp yanımdan kalktığında kapının önüne geldiğinde öbür ders yanıma geliyorsun Burçin dedi. Tamam hocam diye cevap vermiştim. Öbür ders olduğunda hocanın yanına gitmiştim. Hoca beni oturup neden gözlerimin şiş olduğunu sordu. Ben gene cevap veremiyordum. İçimde kopan fırtınaları anlatmak geliyordu, ama yapamıyordum... Hocanın gözlerine bakıp yok bişey hocam sadece biraz hastayım kendimi iyi hissetmiyorum dedim. Sonra izniyle sınfa geri gittim. Ama hocanın bu yalanıma inanmadığı çok belliydi. Bugünlük okulun son zili çalmıştı. Herkes toparlanıp sınıftan teker teker çıkıyordu. Gene ben herkesden sonra çıktım eve ağlayarak gidiyordum, aslında ayaklarım eve gitmek istemiyordu ama yapabileceğim bişey yoktu gidecebileceğim başka bir yer yoktu. Eve gittiğimde kapının önünde annem bavullar ile beni bekliyordu. Ne olduğunu sorduğumda ponçiğim babanla ayrılıyoruz dedi... O içimdeki baba sevgisizliyle dolu boşluk var ya nasıl büyüdüğünü anlatamam..... Anneme peki tamam ama anne nereye gideceğimizi sorduğumda annem dedenlere gideceğiz dedi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 19, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Daha küçüğümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin