Çok gecikmeden bu bölüm de geldi. Aslında şunu söylemeliyim ki kitap yazmak için kafam biraz dolu. Kafamı kurcalayan bazı şeyler olduğu için kitaba kendimi veremiyorum bazen. Ama buna rağmen ihmal etmemeye çalışıyorum. Sizler de bana anlayış gösterirseniz sevinirim. Sizleri seviyorum..
Bölüm Şarkısı: Gri - Olmaz
3.Bölüm: "Bazen..."
Sırtımda bir acı hissetmemle ağzımdan bir inleme çıkmıştı. "Aahh" Gözlerimi yavaşça araladım. Yerde yatıyor vaziyetteydim. Birkaç saniye geçtiğinde yataktan düştüğümü anca kavrayabilmiştim. Yerde hafifçe doğrulup bütün yatağı kaplayan Meryem'e baktım. "Of hayvan gibi yatıyorsun!" Bağırmamla Meryem gözlerini aralayıp bana anlamaz gözlerle bakmaya başladı.
"Sayende diyorum yataktan düştüm." Derken yerden kalkıp kıvrılmış olan tişörtümü düzelttim. Masamın üstündeki telefonumun ekranını açıp saate baktım. 11.37'ydi. Bayadır uyuyorduk ama ona rağmen yorgun hissediyordum. Üstümdeki mayışıklığı atmak için lavaboya gidip yüzüme su çarptım. Aynada kendime baktığımda gözlerimin şiş olduğunu gördüm. Bitkin gözüküyordum. Saçlarım da biraz yağlanmış gibiydi. Dolaptan kuru şampuanı çıkartıp saç diplerime sıktım. Bunun gibi birkaç rutini daha yaptıktan sonra lavabodan çıktım.
Odama döndüğümde Meryem'in baygın bakışlarla etrafa baktığını görünce ağzımdan bir kahkaha kaçtı. Bakışları çok komikti. Yeni uyandığındaki o haline hep gülerdim.
"Haha çok komik." Diyerek ayağa kalktı. O lavaboya ilerlerken ben de telefonumu alıp odamdan çıktım. Ablamın odasına geldiğimde hala uyanmamış olduğunu gördüm. Akşam eve kaçta geldiğini bilmiyordum çünkü ben uyurken hala dışarıdaydı. Kapısında dikilip "Ablaa hadi kalk saat kaç oldu sen hala uyuyorsun ya!" Diye çığırmamla ablam aniden kalktı.
"Of bir gün de rahatça uyuyayım ya!"
Kıkırdadım. "Ben varken mi? Asla."
Mutfağa doğru ilerlerken ablamın arkamdan söylediği birkaç küfürü duydum. Karşılık vermeden telefonumu masanın üstüne bırakıp buzdolabını açtım. Peynir zeytin gibi şeyleri çıkartıp tezgaha koydum. Genellikle evde kahvaltı etmezdim. Çünkü sabahın köründe bir şey yiyesim gelmiyordu. Yesem bile ablam hazırlıyordu o yüzden mutfakla pek aramın olduğu söylenemezdi.
Çay suyunu koydum. Yiyecekleri de tabaklara yerleştirip masaya koyduğumda daha fazla bir şey yapmadan masaya oturdum ve telefonumu açtım. İnstagrama girip ana sayfamda çıkan fotoğraflara baktım. Sürekli yukarı doğru kaydırdığım parmağımın durmasına sebep olan bir şey gördüm. Umut'un attığı bir fotoğraftı. 7 saat önce paylaşılmıştı. Yani saat gece 5 gibi. Bu çocuk o saatte uyumuyor muydu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
