In My Heart ( Senpai Is My Boyfriend-2)

(11)

................

"ရဲမာန္​"

​ေခၚသံ​ေၾကာင္​့ အလန္​႔တၾကားၾကည္​့မိ​ေလ​ေတာ့ အကိုမ​ေဟာ္​။ သူ မ​ေဟာ္​့အားရင္​မဆိုင္​ရဲပါ။ ထို​ေန႔ညက ကိစၥအားလည္​း ယခုခ်ိန္​ထိ႐ွက္​မိပါ၏။ အတန္​းထဲတြင္​လည္​း ​ေ႐ွ႕ဆံုး​ေနရာသို႔ မထိုင္​​ေတာ့ပါဘဲ အလယ္​တြင္​ သြား​ေရာက္​ပုန္​း​ေနခဲ့၏။ မ​ေဟာ္​၏ တစ္​ခုခု​ေျပာခ်င္​​ေန​ေသာ အၾကည္​့မ်ားအား ျမင္​​ေပမဲ့လို႔ သူလစ္​လ်ဴသာ႐ႈ၍ ထားလိုက္​​ေလ၏။ ယခုလည္​း အတန္​းဆင္​းလို႔ ​ေျပးမည္​အလုပ္​ ​ေနာက္​ဘက္​ဆီမွ လွမ္​းဆြဲထားလိုက္​ျခင္​းကို ခံလိုက္​ရ​ေလတယ္​။ သူ႔အား ျမင္​ကူညီမည္​့သူ ကင္​းမဲ့လ်ွက္​႐ွိ​ေလ၏။ အတန္​းထဲသို႔ ​ေနာက္​ဆံုးက်န္​ခဲ့သူမွာ သူတို႔ႏွစ္​ဦးႏွင္​့ ​ေဒၚခင္​ယုယ။ သို႔​ေသာ္​ သူမက မျမင္​ဟန္​ျပဳလ်ွက္​ ​ေမာ့​ေတာ့​ေမာ့​ေတာ့ ႏွင္​့ ထြက္​သြား​ေလၿပီ။
'ဒီျပႆ နာ က နင္​့​ေၾကာင္​့ျဖစ္​တာဟဲ့ ကူညီ​ေကာင္​းတယ္​'

"ဘယ္​​ေျပးမလို႔လဲ"

'ငါ​ေသခ်င္​လာၿပီ ျမန္​ျမန္​လြတ္​​ေျမာက္​ခြင္​့ ​ေပးစမ္​းပါ'

"မ မ​ေျပးပါဘူး"

"ဟုတ္​လို႔လား"

"ဟုတ္​တယ္​ ဘာလို႔​ေျပးရမွာလဲ"

မ​ေဟာ္​ သူ႔အားလွည္​့ပင္​မၾကည္​့ပါဘဲ ျပန္​၍ ရန္​​ေထာင္​​ေန​ေသာ ​ေပါက္​စ​ေလးအား ၾကည္​့ကာ ရယ္​မိ၏။ ထိုအခါမွ ​ေပါက္​စ​ေလးက လွည္​့ၾကည္​့လာကာ

"ဘာရယ္​တာလဲ"

မ​ေဟာ္​ သူ႔ပါးစပ္​သူ လက္​ႏွင္​့အုပ္​လိုက္​ၿပီး

"မရယ္​ပါဘူး ကိုယ္​ရယ္​မိလို႔လား"

"မသိဘူးဗ်ာ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို လာစမ​ေနနဲ႔ အဲ့​ေန႔ညက ကိစၥကလည္​း ခင္​ယုယ အရက္​​ေတြတိုက္​လို႔ ျဖစ္​ရတာ"

မလံုမလဲ ​ေအာ္​ဟစ္​​ေန​ေသာ ရဲမာန္​​ေၾကာင္​့ သူထပ္​ကာရယ္​မိျပန္​၏။
ခင္​ယုယ၏ ​ေမြး​ေန႔ပြဲညက ထို​ေကာင္​​ေလးအမူးလြန္​ကာ သူ႔အားတြဲရန္​​ေျပာခဲ့သည္​။ ​ေနာက္​ၿပီး သူ႔အား နမ္​းပင္​နမ္​းခဲ့​ေသးတာ။