~Namjoon'dan~
Sabah uyandım ve artık kararlıydım. Artık sadece beyin konuşacak gerçek kimliğimi uzunca bir süre uyuttum. Belli bir daha uyandırmamak üzere...
Artık sadece psikopat beyin olacak
PSİKOPAT BEYİN
Yataktan kalkıp bilgisayarda açık olan öldürülecek kişiler listesine baktım. İsmi nedense tanıdık geldi kim bilmiyorum ama tanıdık geldi yüzü ve ismi... Artık tanıdığım her kimse ölecek yanına işkence ile öldürülecek diye not düştüm ve duşa girdim
Duştan çıktım üstüme dolabımda en çok ağırlık olan rengi seçtim yani siyah. Siyah gerçekten favori rengim
Saçımı her zamanki gibi yana attım. Saçım duş aldığım için islakti ve bu biraz havalı durmamı sağladı. Aynada kendime bakınca kendime hayran oldum diyebilirim
Aşağı indim. Kız kahvaltı ediyordu ona;
"Akşama kadar yokum evi yakma"
Dedim ve evden çıktım. Öldüreceğim kişinin her şeyini biliyorum artık. şuan inanın sinir küpüne döndüm çünkü bu adam ailemi benden ayıran kişinin eski bir adamıymış. Kısaca adamı pincik pincik etmeden bırakmam haaa bide adamın yerini öğrenmeden
Şunu demeden geçemeyeceğim kız bana yiyecek gibi bakıyordu ve bu hoşuma gitti onu öyle görmek gerçekten çok komikti gulmemek için zor durdum
Aghhh şu kızlar~ illa bişey bulup ona yapışan varlıklar ve bu bir erkekse o erkek yandı
Her neyse biz adamın yanına gidelim bakalım. Pardon adam dedim şerefsizin yanına gidelim demeliydim
Arabama bindim ve ilerledim adamın evine
Evinin önüne gelmem ile şoka uğramam bir oldu ve gözlerim doldu
"B.bu e.ev..."
Evet bu ev dokuz yaşına kadar kaldığım evdi... Ailemin öldürüldüğü ev...
Arabadan indim biraz yalpaladım. Bir adım geriye gittim başıma ağrı girdi
Daha evin içine girmemiştim ve böyle olmuştum ya girince ne olacaktı...
Kendimi topladım ve gözümdeki yaşları sildim. Silahımı elime alıp içeri daldım
Adamı savunmasız yakalamıştım. Ona silah dogrultarak yanına gittim
"Eski patronun nerde nazikçe soruyorum acı çekmek veya ölmek istemiyorsan hemen cevap ver"
(Bilinmeyen olarak yazacağım yani B)
B:"bilmiyorum"
Silahı kafasına bastırdım ve;
"Söyle!"
Bir elim tetikteydi bir daha bilmiyorum derse kafasına sıkacaktım
"SON ŞANSIN SÖYLE!!"
B:"*derin nefes aldı ve* tamam busan'da ininde her zamanki ininde"
"Öyle olsun "
Dedim ve işkence etmeyi unutarak kafasına sıktım. Adamın dirisine işkence etmedim ama ölüsünü rahat bırakacağım anlamına gelmez
Cebimde minik bir kutuda yakıcı madde vardı. Bir damlası bir evi yakabilecek güçte bir yanıcı madde
Onu alıp adamın üstüne döktüm bir iki damla
Arkamı döndüm ve çıktım oradan tüm anıları unutmaya çalışarak
Tam arabama binerken bir silah sesi duydum. Omzum yandı. Omzuma baktım kanliydi...
Canım yandı ama yerimden kıpırdamadan beni vuran kişiye dönüp Anlının ortasından ateş ettim
Öldürdüğüm adamın korumalarından biriyidi
Yavaşça gözlerim karardı. Hızla arabaya bindim bayilmadan veya ölmeden eve ulaşmalıydım
Ve ölmemeye çalışmalıydım. İntikam almadan gidemem
Evin önüne geldim saat tahminen sabah 05.00 olmuştu gittiğim yer uzaktı ve benim durumum da kötüleşmisti
Umarım o uyanıktır yoksa ölmek istemiyorum
Kapıya zorla ulaştım parmak izimi bastım kapı açıldı
Bayilmadan önce hissettiğim tek hisler acı ve bir şeylerin aklımdan silinmesi hissi oldu...
