Namjoon olduğunu kabullenemedigim adamın odasının önündeydim. Duyduklarımın şokunu atlatamazken onun gözünü açması ile düşüncelerimden sıyrılıp doktorlara haber verdim. Odaya girmemeyi tercih etmiştim. Acaba o bunu biliyor muydu? Beni tanımış mıydı? Daha doğrusu bir kardeşi olduğundan haberi var mıydı?
Bu düşünceler ve sorular içimi kemiriyordu adeta. Doktor yanıma geldi yüzü pekte mutlu görünmüyordu.
"Bayan soo min... Bay kim geçici hafıza kaybı geçiriyor..."
"Ş.şaka? Değil mi?!"
"Bu tür haberleri vermek inanın biz doktorlar içinde kolay değil. Bay kim'i hatırlaması için zorlamayın ve baskı yapmayın aksi takdirde bedeni bunu kaldıramayabilir" dedi ve uzaklaştı.
Bu nasıl olurdu... Tam onu buldum derken bu neyin nesiydi şimdi?! Sinir krizine girmek üzereydim! Delirmene ramak kaldı.
İçerideki doktor bana içeri gelmem için başıyla onayladı verince içeri girdim. Namjoon bana soru gözlerle bakıyordu. Onu böyle görmek içimi parçaladı. Nasıl olsa ağabeyimdi.
"Bay kim bu Soo min sizin..."
Doktorun lafını keserek "küçük kız kardeşin"
"Küçük kız kardeşim" dedi birşeyler hatırlamaya çalışırken.
"Evet ben küçük kız kardeşin" bunları derken kalbim burkuldu. Bana neler oluyordu böyle?
