Namjoon'dan
Gözlerimi hastane odasında açtım. Ciğerimi hastane kokusu adeta delip geçti. Gözlerimi açar açmaz odama giren soo min'e baktım.
*
*
*
Kardeşim mi? Benim kardeşim mi varmış? Ah ve bu bir kız mı? Kızlar hiç çekilmez. Yatakta hafif doğruldum etrafa hayatı sorgularcasina baktım.
Aklım şuan bomboştu. Hiçbir şey yoktu. Sanki daha yeni doğmuş gibi hiçbir anım yoktu. O ikisi yani doktor ve kardeşim odadan konuşmak için çıktı bende başım hafif ağrıdığı için uyuma isteğimi dinleyerek kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.
~~~
Bir kadın üstünde beyaz kıyafetiyle uçurumun kenarında duruyordu. Yanında küçük bir kız çocuğu onun yanında yetişkin bir adam ve... Uzaktan onlara yaklaşan bir adam daha...
Ben böyle bir rüya daha görmüştüm ve.. bu onunla çok benziyor fazlasıyla...
Ama bir fark vardı bu sefer ben hareket edebiliyor ve duyuluyordum. Onlara adam daha da çok yaklaştı. İlk başta annemin kafasına ben yetişemeden sıktı ardından baba döndü ve onun da kafasına sıktı. Silahı ordaki korkmuş kıza doğrulttu kız korkuyla ağlıyordu. Silah onu bulunca ben tam oradaydım. Silah ateş aldı ancak kurşun ona değil bana geldi şanslıyım ki omzumu sıyırdı.
~~~~~~~
Sarsılmaya başlamam ile uykumdan uyandım. Terlemistim korkmuştum.
Bana endişe ile bakan iki çift gözle gözlerimi buluşturduğum zaman gözlerindeki rahatlamayı görüyordum.
Sm:"ah korktum" diyerek elini kalbinin üstüne götürdü. "Ne görüyordun öyle seni yaklaşık 15 dakikadır sallıyorum uyanmayinca çok korktum"
