Onun evi temizleyecegi aklımın ucundan bile geçmezdi ama ev pırıl pırıldı. O da temizlik kıyafetleri içindeydi. Bir uzaylıya benziyordu. Bunları düşünürken yüzümde bir gülümseme oluştuğunu hissettim ama işin iyi tarafı o bunu fark etmedi
Temizliğe dalmıştı geldiğimi bile fark etmedi
Arkasına dikildim benim olduğum tarafa dönmesi ile çığlık atması bir oldu
Bağırması ile kulaklarım acıdı ve ağzını elimle kapattım
"Bu ses kulakları cırmalıyor dünyanın iyiliği için bir daha sesini kullanma"
Bana sadece kaşları çatık şekilde dik dik baktı
"Şimdi bırakıyorum bı daha bağırma yoksa bir dahaki bagirman korku ile acının karışması ile çıkar"
Dedim ve elimi kızın ağzından çektim
Nedense bu kızı öldürme isteği var içimde. hoşuma gitmiyor evimde benden başkasının olması ama onu bırakamam da
İçimdeki öldürme isteğini yaptığı bir hata da eziyet ederek dindirebilirim aslında
Biliyorum normal değilim ama birisinin korku dolu gözlerle bana bakması hoşuma gidiyor. Korkulan olmak güzel
Kıza bağırdığı için öldürücü bakışlar atıp yukarı odama çıktım
~soo min'den~
Bana öldürücü bakışlar atıp yukarı lanet odasına çıktı
Bu adamdan gerçekten korkuyorum. Sessizce arkamda dikilmek nedir?!
Adamın ruhsal sorunları var deli belgesi eksik kalmış herhalde
Akşamları beni odama kitlemese akşam kalkıp onu öldürürüm
Aghh ne diyorum ben git Gide ona benzedim. Pislikliği bana bulaşıyor. adamın kendisine zor katlanıyorum pislikliği eksik kalsın
Burda 6. Günüm nerdeyse bir hafta oldu. Ailemi özledim pek sevilmesemde...
Ailemi düşünürken gözlerimin dolduğunu fark ettim ve sildim etrafı buğulu görmemi sağlayan göz yaşlarımı
Benim odam aşağı kayttaydı temizlik yaparken öğüre öğüre zorla kendi odamı da temizledim
~Namjoon'dan~
Odama girdim yaklaşık 15 dakika sadece uzanıp hayatımı sorguladım
Bunların hepsi ailemin gitmesiyle başladı ve şimdi bu durumdayım. NEDEN GİTTİNİZ Kİ?!! neden ben izin verdim?...
Bunları düşünürken gözlerim dolmuştu. İçimde yanan yangına biraz daha benzin döküldü sanki. İçim öyle yandı
Kendi kendime konuşmaya başladım
"Tekrar saçmalıyorum. Beyin içindeki bu düşünceleri at ve unut gerçek kimliğini... Çünkü gerçek kimliğin gerçekten çok ezildi..."
Bunları söylerken kendim bile zor duyuyordum... İlk defa bu kadar kısık çıkmıştı sesim
Düşüncelerimden kurtulup etrafa baktım saat 02.30'du
bunca zaman düşünmüşmüydüm geçmişi? En çok unutmak istediğim şeyi
Bedenim fazla taşımadı uykusuzluğu, yorgunluğu ve üzüntüyü. En sonunda bıraktım kendimi uykunun huzur verici kollarına
