Maxine POV
August 22, 201*,
Hi,Hahahaha : )) eto nanaman ako parang baliw ! Hindi ko padin kase maintindihan kung bakit nag-kaganito ka miserable ang buhay ko eh. wala naman akong ginawang masama sayo diba? pero why me? halos araw-araw I spend my whole time in Church, and also lagi kong iniisip kong may kasalanan naba ako? Pero alam papa god I'm still thankful that you gave me a loving, sweet parent and also a brother. They are always with me, Also they are always protecting me na minsan dumadating sa point na OA! na sila, Papa god Gusto ko pong makaranas ng happiness pleasse po kahit JUST ONCE. lang po , :))
MAX,
Nilagay ko na ang aking mahiwagang Diary na naging Bestfriend ko na since 11 years old ako. Well by the way I'll Introduce my self first I am Maxine Halley Clarkson 16 years of age ,"Max" for short mas prefer ko pa ang Max kahit parang boyish ng dating wala pang nakakatawag sakin ng Halley! (Parang may kaibigan naman ako dba?) simula bata palang ako lagi nako nandito sa Hospital bed na ito na maraming nakakabit na kung ano.!Honestly ayoko naman talaga dito mas Maganda pang sa bahay nlang pero my dad did not agree he said that we need to based it from my situation . Hindi naman strict si Daddy eh. Pero pag dating saken at sa kalagayan ko talagang nagiging strict siya may mga time na sinusumpong ako ng sakit ko. Halos makipagpatayan na siya sa mga nurses at doctors para lang unahin ako that's why I love my father so much. Alam ko kanina niyo pa gustong malaman ang sakit ko well yes i have a brain tumor stage 3 sabi ng mga doctor may chance pa daw....
Napatigil ako sa pagiisip ng dumating ang aking Mommy na mas muka pang bata saken! :(( why so unfair!
"Anak......."-Mommy
(Mukang alam ko na kung anong sasabihin ni mommy and i know that anytime tutulo na ang luha niya )
"Mom,pls don't cry ,please for me, be strong mommy, Alam niyong aalis din ako, Paano ako aalis ng masaya kung until now all of you are still not ready"-ako
anak sorry kung walang magawa si mommy to save your life: (( (ayan natuluyan ng bumagsak ang luha ni mommy ang kulit talaga niya sabi ko wag iiyak eh?)
"Mommy nga po pala how's the result?" Pag iiba ko ng usapan.
"Nothing change baby,Mas lalo lang ata lumalala eh! But don't worry baby youre daddy book a flight for the 3 of us pupunta tayong france next month pa naman anak" mom
"hindi po ako sasama mommy : (( i answered sadly mas lalo lang akong nahihirapan sa mga
pinapasok , pinapainom at tinuturok nila sa katawan ko mommy?! Lalo lang po akong nahihirapan! My decision is final hindi po ako sasama para pagexperementan ng mga doctor sa France ! mommy ang gusto ko lang naman normal nabuhay please mommy convinced dad to cancel the flight in France plss mom pls!" i cried,,
"shhhhhh,, don't cry baby ok i will convinced youre that to cancel the flight at dito nalang ipagpatuloy ang gamutan" mommy answered..
Ang galing galing talaga ni mommy na mag patahan ng umiiyak hahahah thats why i love her so much eh !
"By the way anak kaya ako natagalan i received a call from your brother earlier and he said he wants to talk to you if that's OK with you? :))) Hayyyyy ! anak alam ko naman na nagtatampo ka sa kapatid mo dahil hindi kaniya na isama sa london anak naman naiintindihan mo naman siguro na" ..
"mamamatay nako!" dugtong ko sa sinabi ni mommy
"anak hindi naman sa ganon pero diba ipinagbawal kase ng mga doctor na mapagod ka ng sobra dahil nga sa kalagayan mo so pls anak don't misinterpret my words pls. Pagmamaakawa ni mommy in front of me sa totoo lang ayaw ko siyang nakikitang .ganyan pero ahhh. naguguilty ako ! onti nalang mommy pinapangako ko na matatapos din ang lahat ng mga problemang ito pero ang magagawa lang po muna naten ay magtiis"
Siguro ito na nga yung time para mamuhay ng normal! :))
^^Pinapangako ko sa sarili ko MAGIGING MASAYA AKO!
*********
Chapter two is done i am so nervous, pleasse vote and also comment kung may gusto kayong iaad sa story but please guys sorry kung maikli lang yung update promiseee babaw iako! ^^
BINABASA MO ANG
Just Once
Teen FictionSa story tong malalaman naten na kahit sa huling sandali ng buhay naten ano ang nanaisin naten sabihin sa minamahal ang nararamdaman o itatago nalang ito dahil alam mong sa sarili mo na bilang nalang ang araw mo para matupad ang mga bagay na kailan...