Ruh Öküzleri |Ara Verildi|

"Kurtarıcımız Arzu Yengeğğğ!!!" |6|

Girdiğimiz sokak çıkmaz sokaktı al işte bittik biz saklanacak yer de yok ne yapacağız Mert'e döndüğümde düşünüyordu arkamı döndüğümde kız ve anası bize çok yaklaşmıştı boku yedik...

--------

Şevval'den:

"Ananı... Bunlar yakalanmış olmıya" dediyen Can'a döndüm.

"Yok ya Melis kesin kurtulmuştur. Ama sizin Mert'i bilmiyom." dedimde Can'ın sinirli gözlerine mahrus kaldım. Korkmam tırsmam. "Ne bakmıştın canum?" dedim kaşlarımı yukrıya kaldırıp umursamazca. 

"Şevval." dedi parmağını sallayarak.

"1. olarak o parmağı al bir tarafına monte et. Kime parmak sallıyon olum sen!" dedim. Ya ben niye her ota çiçeğe -aslında bok çaktırmayın- kızıyom ya? Can tam ağzını açmıştı -ki Sıla böldü.

"Of be susun. Ne yapcaz?" dedi Sıla.  Sinirlice önüme döndüm. O anda korkuyla gözleri büyüttüm. 

"Anne?! Aha annem zikicek beniğ." dedim ve Can'ın omuzlarından tutup önüme çektim. Ama çok geç. ve işte annemin sevgi dolu(!) sesi.

"Şevval! Ne işin var kız burda?!" Sıctım. Can'ın arkasından yavaşca çıktım. Annem bana sinirli gözlerle bakarken yan yan Can'a baktım. Hayvan herif sırıtıyor. O anda hem Melisleri hemde kendimi kurtaracak bir plan geldi aklıma. Ampüllerimi seviyorum! 

"Anne! Melis!" dedim telaşlıca. Annem telaşlıca gözlerini büyüttü.

"Noldu Melis'e?! Nerde o?! Ne diğcem annesine ben?! Bana emanet etti kızı?!" Korkuyor ve telaşlıymışım takliti yaptım. Oyunculuğu ciddi ciddi düşünmeliyim.

"Anne bu sokaktan Mert'le gittier. Arkalarından da bir kadın ve kızı kovalıyordu. Kadının elinde terlik vardı. Bir de  cebinde kabarıklık vardı." Oha lan harikayım!

"Ne koş kız ne bekliyonuz. Sıçarım o karının ağzına!" dedi annem ve terliğini  eline alıp sokağa döndü. Ben sırıtırken Bizimkiler ağzı ve gözleri açık bana ve anama bakıyordu.

-------Melis'ten:

Kadın üstümüze üstümüze geldi. Yanındaki mal kızda sırıtıyordu. O an mahvoldum. Bu kızın yüzündeki benim tırnak izim. Nerden biliyorum? Kabarmış şekilde 'M' harfi var da. Dövdüğüm insanlara imzamı atmayı çok seviyorum da. Şevval'le kala kala piskopat olup çıktım lan! Neyse ya.

"Sen kimisin lan! Benim kızıma el kaldırıyon!" Evet bende Mert olmasını ümid ederdim amma mağlesef bu sarı garı. "Ağzınıza tükürürüm sizin!" dedi anası. Mert'le göz göze geldik. Ama bu kız niye Mert'e öyle yiyecekmiş gibi bakıyo lan!?

"Anneciğim bu çocuğun suçu yok. Hepsini bu cırtlak yaptı!" dedi Mavi gözlü sarı çiyan! (Anlayın ya bu işte bizim Perrie. Ya da pire. Evet kesinlikle sarı pire) Ben oyarım bu kızı!

Kadın terlikle bana doğru geliyordu -ki Mert önüme geçti. Ay canım beğim. Kızlar o benim tağam mı?! Ama o karı ne kadar güçlüyse kolundan tutuğu gibi Mert'i hızlıca çekiştirdi. Mert kıza doğru gittiğinde kız Mert'e yapıştı. Ben sinirlice bakarken kıçıma bir terlik yiyecektim kiğğ 

"Bana bak karı! O terliği bir yerine monte etmemi istemiyorsan o kızı hemen rahat bırak! Gelir yolarım saçını başını!" Bu ses! Oha! Yok artık. Bu sarı karı arkasını yavaşca döndü. Bende kadının arkasından baktım.

"Kurtarıcımız Arzu Yengeğğğğ!!!!" dedim. Kadının hazır arkası dönükken Sırtına yapıştırdım bir tane. Woaw onu ben mi yaptım lan! Nasıl ses çıktı öyle. Mert'i kızın kolundan kuratıp bizimkilerin yanına yani Arzu Yenge'nin arkasına geçtim.Mert sırıtıp duruyordu.Arzu Yenge aslnda çok iyi bir kadın ama sinirlendimi tam sinirlenir. Mahalle karısı gibi ortalığı dağıtır. Şevval'in annesine benzediğinin büyük bir örneği.