In The Winter Snow (NL)

Deel 4 - Wat Bijna Gebeurde

Ik zit nu al een kwartier naar het script te kijken, verward van wat er zojuist is gebeurd. Ík moet de 'fling' van Jayden spelen! Ik lees het script nog een keer door en loop dat naar het hoofd van de directie. "Ik ben er klaar voor!" In deze scene moeten alleen ik en Jayden spelen. Het is gene lang stukje, maar toch gaat mijn hart tekeer. Oke Milou, gewoon niet eraan denken dat je op het punt staat een onbekende, super beroemde, knappe acteur te zoenen voor een film die misschien awards gaat winnen. Oke, dat hielp niet echt.

Jayden komt naar me toe lopen met kleren in zijn armen. "Deze outfit moet je aan..." Hij houdt een kort, strak, blauw jurkje omhoog met een open rug. Ook houdt hij knie-hoge laarzen omhoog en een choker. Voordat ik het weet schiet het eruit: "Is dat alles!" Jayden moet lachen. "Als je het niet aanwilt moe-" Ik stop hem door te zeggen: "Nee, nee, het is geen probleem, ik trek het wel aan." Ik pak de kleding aan en vertrek naar de kleedkamers, dit word wat.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik bekijk mezelf in de spiegel. Nou ja, mezelf. Meer een alter ego, iemand die op mij lijkt maar dingen doet die ik totaal niet zou doen. Ik wrijf over mijn jurkje wanneer er op de deur word geklopt. "Hey, ben je bijna klaar?" Het is een vrouwenstem die ik niet herken. "Ehm, ja." De deur gaat open en Jenna komt naar binnen. "Wauw! Je ziet er geweldig uit!" Ik glimlach onzeker en kijk weer in de spiegel. "Vind je?" Ze komt achter me staan. "Duh!" Ik draai me naar haar om. "Dankje." Ik loop naar buiten en Jenna roept nog snel: "Succes, je kan het!"

Ik loop naar de toonbank en voel dat alle ogen me aanstaren. De deur van de hal gaat open en Jayden en Fred komen naar binnen. Jayden heeft zijn hoofd gedraait dus ziet me nog niet, maar Fred kijkt me al met open mond aan. Nadat Jayden verbaasd naar Fred's reactie kijkt, draait hij zich om en ziet mij. "Wauw, Milou! Je ziet er geweldig uit." Hij loopt naar me toe en komt tegenover me staan. "Dankje." Zeg ik terwijl ik daar raar sta.

"Oke mensen, kunnen we beginnen?" Iedereen knikt en hier en daar worden lampen en camera's aan gezet. "Oke dan! Daar gaan we! 3... 2... 1..."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De scène:

Ik sta aan de balie en Jayden (Ofwel Mike) tikt op mijn rug. "Hey Rosa!" Ik draai me om. "Mike! Wat leuk om je weer te zien!" Ik strijk met mijn hand over zijn arm, waardoor hij kippenvel krijgt. "Je ziet er goed uit zonder bril. Beter dan normaal." Zachtjes laat hij zijn hand over mijn kin glijden. "Jij ziet er ook beter uit wanneer ik mijn bril niet op heb." 'Mike' lacht en pakt mijn hand. "Maar goed dat jij dan naast me staat, dan zie ik er ook meteen beter uit." Ik glimlach. "Gelukkig maar." 'Mike leunt in, legt zijn hand op mijn onderrug en net voordat onze lippen elkaar raken...

"Cut!" Ik schrik op uit het moment. Jayden lacht. "Hoe vond je het zelf gaan?" Ongemakkelijk wrijf ik over mijn nek. "Ik denk wel goed..." Het hoofd van de directie komt naar me toe lopen. "Geweldig! Helemaal top! Milou, je deed het echt geweldig! Jayden jij ook! Het leek wel alsof er echt aantrekkingskracht was!" Jayden en ik kijken elkaar in de ogen. Net alsof?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De volgende scène word geschoten, en Jayden, Fred en Jenna zitten allemaal in de scène, dus ik ga achter de camera zitten en kijk wat er allemaal voor me gebeurd. Heel soms, wanneer hij even niet in beeld is, lijkt het alsof Jayden naar me kijkt, en zelf lacht. Dan kijk ik maar ongemakkelijk weg. Ik voel me hier helemaal niet op mijn plek. In deze jurk, op een set van een film en samen met filmsterren...

Na de scène komt Jayden naar me toe. "Hey! Hoe vind je het? Op een echte set bedoel ik." vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. "Ik weet het niet. Ik vind het leuk hier, echt waar. Ik voel me alleen niet echt... Op mijn plek." Hij pakt een stoel en komt naast me zitten. "Ik snap wat je bedoelt. Toen ik voor het eerst begon hier voelde ik me ook echt niet op mijn plek. Maar nu ik non-stop op filmsets ben verlang ik er steeds meer naar om gewoon even te verdwijnen van de wereld. Om gewoon even weer een normaal persoon te zijn in plaats van een filmster..." Ik kijk hem begrijpend aan.

"Ik wil zeggen dat ik het begrijp, maar dat is niet zo. Mensen zeggen altijd tegen mij dat ze begrijpen wat ik voel maar dat is niet zo. Dus dat ga ik nu ook niet zeggen." Verbaasd kijkt Jayden me aan. "Gek genoeg vind ik dat ook." Ik glimlach naar hem, en dan worden we gestoort door mijn baas die weer op zijn tafel staat te schreeuwen.

"Dames en heren! Mag ik even uw aandacht?" Hij wacht even zodat iedereen luistert. "Er was dus net op het nieuws dat er een sneeuwstorm gaande is. De wegen worden afgesloten en ze weten niet wanneer het weer weer opbeurt. Dus voorlopig zitten we hier vast en mag niemand deze bakkerij verlaten!"

Oke, ik had dus gezegt dat dit boek voor kerst af zou zijn, maar here we are... Over kerst gesproken...
MERRY CHRISTMAS!
Ik hoop dat, ondanks kerst nu gaande/voorbij is, jullie dit boek alsnog verder willen lezen en leuk vinden! Laat een reactie achter met wat je ervan vind of stem zodat ik weet dat je het leuk vind!
X~R💕