Ο hot γυναικολόγος μου

part 24.

Ξύπνησα σε εκείνο το σημείο όπου καθόμουν χθες βράδυ. Η ανάσα μου κομμένη και κρύος ιδρώτας έτρεχε στο πρόσωπο μου ενώ σκεφτόμουν τι είχα μόλις δει στο ονειρο μου. Όνειρο...καλά αυτό εφιάλτης ήταν....Πως είναι δυνατόν να κάνω εγώ κακό σε άνθρωπο; και ειδικά στον Μάρκο που τον αγαπώ τόσο πολύ; σηκώθηκα από το πάτωμα και πλησίασα το ψυγείο. Αφού έβγαλα ένα μπουκαλάκι χυμο και το ήπια, κοίταξα το παράθυρο. Το πλησίασα και προς μεγάλη μου έκπληξη είδα το αυτοκίνητο του Μάρκου παρκαρισμένο από κάτω.

Δεν έδωσα περισσότερη σημασία, και πήγα στο μπάνιο να κάνω ένα ντουζάκι. 2 3 μέρες τώρα είμαι σαν πεθαμένη, και έχω την εντύπωση πως έτσι μυριζω κιόλας! Χριστέ μου τι κατάντια είναι αυτή. Αφού τελείωσα πήγα και έβαλα μια άνετη φόρμα και ένα μακρυμανικο μπλουζάκι. Αν και είναι άνοιξη έχει ψύχρα. Πλησίασα πάλι εκείνο το παράθυρο και είδα ακόμη εκεί το αμάξι του Μάρκου. Δεν ξέρω αν με είχε δει πάντως εγώ τον έβλεπα. Και μάλιστα μιλούσε στο τηλέφωνο. Μάλιστα. ..

Έβαλα μια ζακέτα και παίρνοντας τα κλειδιά μου βγήκα έξω. Κλείδωσα και μπήκα στο ασανσέρ. Όταν κατέβηκα κοίταξα διακριτικά την πόρτα κάνοντας ότι κάτι ψάχνω στις τσέπες μου, αμαν, δεν παίρνω τσάντα μαζί όταν χρειάζεται! Παρατήρησα πως ο Μάρκος ήταν εκεί. Ναι ναι, με κοιτούσε έντονα. Έχει πολύ θράσος. Πήρα μια βαθιά ανάσα και άνοιξα την πόρτα. Τον προσπέρασα με μεγάλη αποτυχία καθώς πήγα να φάω τα μούτρα μου από την ταραχή μου.

"Πρόσεχε! Η πολλή αδιαφορία σου θα σε σκοτώσει!" Είπε ειρωνικά ενώ του ξέφυγε ένα γελάκι. Θα τον καρυδωσω τον άνθρωπο, δεν γίνεται αλλιώς.

"Τι σύμπτωση, και το πολύ ενδιαφέρον το ίδιο έκανε!" Είπα το ίδιο ειρωνικά ενώ τον κοιτούσα. Ναι, αναφερόμουν στο κέρατο που μου είχε ρίξει. Προφανώς και κατάλαβε τι εννοούσα και αυτό το χαζό χαμόγελο χάθηκε από τα χείλη του. Παρτα ηλιθιε.

"Θέλω να μιλήσουμε" είπε μετά από λίγη σιωπή ενώ καθάρισε πρώτα το λαιμό του. Απορώ γιατί κάθισα και περίμενα απάντηση. Είμαι ηλιθια και εγώ. ....

"Λυπάμαι δεν έχω χρόνο, βλέπεις υπάρχουν άλλα πράγματα και άλλοι άνθρωποι που με περιμένουν και με εκτιμούν!" Είπα και έκανα να φύγω, όμως το χέρι του με σταμάτησε. Ένιωσα αυτόματα ένα ρίγος να με διαπερνά. Μου έχει λείψει, αυτός, το άγγιγμα του, όλα. ..

"Μην με ακουμπάς!" Είπα αλλά δυστυχώς δεν είμαι καλή ηθοποιός. Γέλασε και ήρθε ακριβώς μπροστά μου.

"Είπα ότι θέλω να μιλήσουμε, και θα μιλήσουμε. Έλα μαζί μου" χωρίς να περιμένει καμιά απάντηση με έχωσε στο αυτοκίνητο του και ξεκίνησε πατώντας δυνατά το γκάζι. Καλέ, θα μας σκοτώσει αυτός. Από την τρομάρα μου έπιασα το στήθος μου και εκείνος πήγε πιο χαλαρά.

"Τι έπαθες;" ειπε λίγο φωναχτά γιατί δεν ακούγονταν καλά από τον ήχο της μηχανής.

"Τίποτα" είπα στον ίδιο τόνο κοιτώντας έξω. Δεν ξανά μιλήσαμε. Ξαφνικά είδα έναν γνωστό δρόμο και κατάλαβα πως πλησιαζαμε σε ένα μέρος που με είχε φέρει όταν τα είχαμε πρωτοφτιαξει. Είναι πραγματικά υπέροχο. Κοίταξα προς εκείνον και δεν έδειχνε κανένα ίχνος συναισθήματος. Κατσουφιασα και βγήκα αφότου πάρκαρε. Κάθισα σε ένα παγκάκι με θέα όλη την Αθήνα και κοίταζα νευρικά γύρω μου. Με τρελαίνει όταν δεν μιλάει. Υποτίθεται ήθελε να μιλήσουμε και δεν έχει βγάλει λέξη. Άμα τον πιάσω και τον ρίξω από εδώ πάνω λέτε να φάω πολλά χρόνια? Και πόσα μέτρα είναι από εδώ μέχρι εκεί κάτω? Να μην είναι λίγα γιατί τέτοια τύχη που χει αυτός θα σωθεί και θα με κυνηγάει μετά.

"Μαρίλια..." τον άκουσα να λέει ενώ με έβγαλε από τις υπέροχες σκέψεις μου. Τι θες ανθρωπε μου και μου χαλάς τον ειρμό? Εγώ σε ενοχλώ? Εντάξει σκάω. ...... Δεν μίλησα και συνέχισε.

"Δεν ξέρω πως να στο πω..Αλλά..." Είπε και σταμάτησε ξανά να μιλάει. Ακαλα, έχει πρόβλημα αυτός. Καλά τον είχα καταλάβει εγώ.

"Μόλις το θυμηθείς πάρε τηλ, βαριέμαι να περιμένω!" Είπα και σηκώθηκα να φύγω. Δεν ξέρω το πως και το γιατί αλλά σε δευτερόλεπτα βρεθήκαμε σε απόσταση αναπνοής. Εγώ κοιτούσα τα χείλη του και αυτός εμένα. Τι μου κάνεις τώρα. ...Θα τρελαθώ. ..

"Που νομίζεις ότι πας;" είπε με μια σεξιι φωνή. Ωπα, που την έκρυβες τέτοια φωνούλα Καλό μου; με εντυπωσιάζεις.

"Όπου θέλω! Δεν θα σε ρωτήσω κιόλας!" Είπα ενώ προσπάθησα να βγω από την αγκαλιά του. Ήθελα δεν ήθελα έπρεπε, δεν θα περάσει έτσι το κέρατο που έφαγα! Όσο και αν τον θέλω έχω και μια αξιοπρέπεια.

"ΡΕ Μαρίλια γαμώ!" Φώναξε και η ηχώ του ακούστηκε παντού. Δεν τον κοίταζα γεγονός που τον εκνευρίζει. Με το ένα χέρι του σήκωσε το κεφάλι μου και τον κοίταξα. Ήταν τόσο όμορφος. Αυτά τα καφετιά ματιά του. ..θεε μου δώσε μου δύναμη γιατί μου την πήρε αυτός ο ελεεινός!!!

"Τι θέλεις πια; δεν έχεις κανένα δικαίωμα να με κλέβεις από το σπίτι μου και να με φέρνεις εδώ. Μήπως έφερες εδώ και τη Μαρία? Θα ζήσω αξέχαστες στιγμές σε αυτό το παγκάκι όπως εκείνη?" Είπα θέλοντας να τον εκνευρίσω, αλλά όντως πίστευα ότι έλεγα. Με τσούζει πολύ και είναι αρχή ακόμα. Τι θέλει και με πιέζει;

"Εσύ θα ζήσεις καλύτερες μωρό μου..." Είπε καθώς με φίλησε. Όμως για κακή μου τύχη...........

"συνεχίζεται.."(dirty μυρίζομαι..γεμίστε με, με σχόλια και δεν θα χάσετε.😉)

ΟΟΟΟΟΠ ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΜΩΡΆΚΙΑ ΜΟΥ. ΤΙ ΚΆΝΕΤΕ? ΕΛΠΊΖΩ ΚΑΛΆ ΌΣΟ ΕΓΏ.
ΔΕΝ ΦΑΝΤΆΖΕΣΤΕ ΤΙ ΧΑΡΆ ΜΟΥ ΔΏΣΑΤΕ ΜΕ ΤΙΣ 50Κ+ ΠΡΟΒΟΛΈΣ ΣΑΣ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ. Η ΕΠΙΒΡΆΒΕΥΣΗ ΘΑ ΓΊΝΕΙ ΣΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ. ΜΕΊΝΕΤΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΈΝΕΣ. ΛΟΒ ΓΙΟΥΥ.❤❤