Ο hot γυναικολόγος μου

part 31.

Βγήκα έξω και τους κοίταξα όλους. Περνούσαν καλά. Μέχρι και ο ηλίθιος καθόταν και γελούσε με την ηλίθια.
Γιατί κάθομαι ακόμα εδώ; Γιατί δεν τρέχω να φύγω όσο πιο μακριά μπορώ; δεν θέλω τίποτα πλέον. Έχω βαρεθεί. Δυστυχώς θα πάρει η μπάλα και τον Dean που είναι τόσο καλός άνθρωπος και με αγαπάει τόσο...

"Εγώ θα την κάνω. Δεν έχω όρεξη" είπα ενώ μάζευα τα πράγμα μου. Με κοιτούσαν όλοι λες και είμαι καμία τρελή.

"Τι έγινε; τι σε πείραξε; έκανα κάτι εγώ;" είπε ο Dean καθώς σηκώθηκε να με ακολουθήσει.

"Dean θα πάω μόνη μου..κάτσε να περάσεις όμορφα εδώ. Θα τα πούμε μετά" είπα και έκανα να φύγω.

"Όχι τίποτα δεν είναι όμορφο χωρίς εσένα" είπε αποφασιστικά ενώ με κράτησε σφιχτά από το χέρι.

"Άσε με λίγο μόνη.. σε παρακαλώ" του είπα ειλικρινά και με άφησε το χέρι ενώ μου έδωσε ένα φιλί στο στόμα. Άκουσα ένα σ'αγαπώ καθώς έφευγα Αλλά Δεν είμαι σίγουρη. Για το μόνο που θα μπορούσα να είμαι, είναι ότι θέλω να μείνω μόνη μου...

Καθώς μπήκα στην αυλή του σπιτιού ένα κύμα ηρεμίας με διαπέρασε. Είχε τόση ησυχία. Επιτέλους θα κάτσω στο μπαλόνι ήσυχα ήσυχα και θα απολαύσω τη θεά με μια παγωμένη σοκολατιτσα.

Ανέβηκα πάνω και αφού άλλαξα πήγα να φτιάξω μια σοκολάτα. Άκουσα έναν θόρυβο Αλλά δεν έδωσα σημασία. Ούτως ή άλλως αυτό το σπίτι γενικά είναι γαμάτο με γάτες, οπότε δεν μου φαίνεται καπως Ν ακούσω τίποτα περίεργο. Είναι πολύ ζαβολιαρες οι ατιμες. Τέλος πάντων αφότου έφτιαξα τη σοκολατιτσα μου βγήκα και κάθισα στο μπαλκόνι σε μια άνετη καρέκλα. Όμως κάτι ακούστηκε πολύ έντονα και αποκλείεται να ήταν γάτα. Σηκώθηκα, κοίταξα κάτω από το μπαλκόνι και είδα τον μάρκο πεσμένο κάτω να κρατάει το κεφάλι του. Έτρεξα αμέσως κάτω.

"Πας καλά; τι κάνεις άνθρωπε μου;" είπα ενώ κοιτούσα Το κεφάλι του.

"Ήθελα να γίνω ρομαντικός και να ανέβω όπως ο Ρωμαίος.." είπε με παράπονο. Έβαλα τα γέλια.

"Γιατί ν το κάνεις αυτό;" είπα και προσπάθησα να τον σηκώσω.

"Γιατί σαγαπαω και θέλω να σε κερδίσω πίσω Μαρίλια" είπε ενώ πλέον με κρατούσε εκείνος από τα χέρια.

"Τι λες ρε μάρκο; ήρθε εδώ να μ κάνεις πλάκα;" είπα θυμωμένη. Θα ήθελα καταβαθος να ήταν Αλήθεια όλο αυτό..

"Δεν σου κάνω πλάκα.. σ'αγαπάω. Πάντα σαγαπούσα. Από την πρώτη στιγμή που σε είδα σε ερωτεύτηκα." Είπε σοβαρός. Βρες λες; μπα ... πλάκα μ κάνει...

"Άσε μας ρε μάρκο με τις πλακιτσες σου" είπα και τον έσπρωξα. Με αποτέλεσμα Όχι μόνο να μην φύγω Αλλά να έρθω σε απόσταση αναπνοής από εκείνον. Ωχ..

"Αφεσου απλά.." είπε και τσακ...Με φίλησε. Μετά από τόσους μήνες. Επιτέλους νιώθω ξανά εκείνη τη γλυκιά κάψα που προσμονουσα τόσο καιρό. Μου είχε λείψει τόσο πολύ..όλη αυτή την όμορφη στιγμή το χάλασε κάτι.. ή μάλλον κάποιος..Ο Dean..

Γεια σας μωράκια μου. Άργησα να βάλω το ξέρω.
Ελπίζω να πάνε όλα καλά στη ζωή σας. Καλή επιτυχία κιόλας σε όσες δίνουν πανελλήνιες
Λοβ γιου❤