Ο hot γυναικολόγος μου

part 3.

"Τι - τι κάνετε εκεί;" προσπάθησα να πω ενώ μου χάριζε κύματα ηδονής.

"Δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο μαρίλια. Η περιοχή σου είναι εκπληκτικά υπέροχη. Με τρελαίνει" Είπε ενώ συνέχισε να με ρουφάει. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Ξαφνικά η οικειότητα που είχα αποκτήσει χάθηκε. Με βαριά καρδιά μετακινήθηκα και κατέβασα τα πόδια μου. Έπιασα το κεφάλι του και τον κοίταξα.

"Αυτό που κάνετε με φέρνει σε δύσκολη θέση. Δεν μπορώ να αφήσω έναν άγνωστο να μου κάνει στοματικό έρωτα." Είπα και έκανα μια φάτσα λύπης. Ναι, λυπομουν γιατί μου άρεσε και γιατί φάνηκε να ξενερώνει.

"Εντάξει δεσποινίς,εγώ απλώς-" τον διέκοψα.

"Δεν θέλω και δεν ζητάω εξηγήσεις, απλά μην ξανά επαναληφθεί" είπα αμήχανα και κοίταξα κάτω. Παραμείναμε σε σιωπή μεταξύ μας ενώ κοιταζομασταν. Ήταν πολύ γοητευτικός.

"Τι θα λέγατε να βγαιναμε κάποιο βράδυ;" είπε σκεπτόμενος και ξυνοντας τον σβέρκο του, σημάδι αμηχανίας.

"Εμείς οι δύο; γιατί;" ρώτησα χωρίς να το πολύ σκεφτώ. Αμέσως μετά κατάλαβα πως έκανα γκάφα.

"Αν δεν θες...." είπε και έκατσε στην καρέκλα του.

"Θέλω" είπα κοφτά. Ήθελα;

"Αλήθεια;" ρώτησε εκείνος σαν να διαβάζει τη σκέψη μου.

"Θέλω ναι" είπα και χαμογέλασα ελαφρά.

"Ωραία. Τα αποτελέσματα θα βγουν αύριο το πολύ μεθαύριο. Θα σε καλέσει η γραμματέας μου για να κλείσεις κάποιο ραντεβού να έρθεις να μιλήσουμε για τα γυναικολογικα σου και να επι τη ευκαιρία θα κανονίσουμε κι την έξοδο μας. Τι λες;"  είπε ενώ έπαιζε με ένα μπλε στυλό.

"Ναι βέβαια, ότι θέλετε εσείς. Λοιπόν,  πάω εγώ. Ευχαριστώ πολύ για...Όλα" είπα ενώ κατευθυνομουν προς την πόρτα. Ήρθε κοντά μου.

"Όταν θα είμαστε μόνοι δεν θέλω να μου μιλάς στον πληθυντικό. Θα τα πούμε" είπε και μου χάρισε ένα τρυφερό φιλί στο λαιμό. Άνοιξε την πόρτα και μου έκανε νόημα να περάσω. Δεν είπα κάτι και απλά έφυγα. Σε όλη τη διαδρομή με το λεωφορείο ένιωθα...περίεργα. Γιατί άραγε; θα βγω ραντεβού με κάποιον που όχι μόνο δεν ξέρω αλλά μου έκανε και στοματικό έρωτα. Πρέπει να μιλήσω με την Νατάσα. Επειγόντως.

"Έλα Νατάσα. Που είσαι;" είπα όταν απάντησε τελικά στην κλήση μου.

"Είμαι Μοναστηράκι με ένα φίλο. Έγινε κάτι;" είπε.

"Θέλω επειγόντως να σε δω" είπα τελικά ενώ έκανα μια παύση. "Έχει σχέση με τον γυναικολόγο" πρόσθεσα.

"Κατάλαβα, έλα από εδώ. Ο φίλος μου θα φύγει όπου να ναι" Είπε και τερμάτισε την κλήση. Ήμουν κοντά οπότε έφτασα γρήγορα. Μπήκα στο μαγαζί και άρχισα να ψάχνω για εκείνη. Μόλις την είδα πλησίασα. Ο φίλος της δεν είχε φύγει ακόμα.

"Γειά σας" είπα και κάθισα σε μια θέση δίπλα στην Νατάσα.

"Γειά σου" είπε ο τύπος απέναντι μας. Ήταν εμφανισιμος.

"Μαρίλια από εδώ ο φίλος μου ο Αποστόλης. Είναι συνεργάτης μου στην επιχείρηση και πολύ πολύ ΠΟΛΎ καλός μου φίλος" Είπε και τόνισε το πολυ. Κατάλαβα, είναι εκείνος που βγαίνουν εδώ και λίγο καιρό. Μου έχει πει για αυτόν τόσα πολλά. "Αποστόλη μου η Μαρίλια που σου έλεγα" Είπε και χαμογέλασε.

"Μαριλια, μου έχει μιλήσει πολύ η Νατάσα για εσένα. Χαίρομαι που σε γνωρίζω" Είπε με ένα ζεστό χαμόγελο. Μιλήσαμε για ώρα και μου φάνηκε πολύ συμπαθητικός. Είναι 35 στην ηλικία της Νατάσας και δουλεύουν πολλά χρόνια μαζί. Πρόσεξαν ο ένας τον άλλον εδώ και λίγο καιρό αλλά νιώθουν ευτυχισμένοι με τη σχέση που έκαναν.

"Πόσο χαίρομαι για εσάς." Είπα αληθινά.

"Το ξέρω αγάπη μου. Γιαυτό και το ξέρεις μόνο εσύ. Δεν εμπιστεύομαι τους άλλους. Άσε που από τη γλωσσοφαγια θα μας προκαλούν προβλήματα. Ζήλια παντού" Είπε και με αγκάλιασε.

"Λοιπόν εγώ κορίτσια σας αφήνω γιατί έχω να κανονίσω μια δεξίωση. Πείτε τα εσείς. Χάρηκα που σε γνώρισα Μαρίλια." Είπε ενώ μου έδωσε το χέρι. Ανταπέδωσα και δίνοντας ένα τρυφερό φιλί στο κεφάλι της Νατάσας αποχώρησε.

"Λέγε τώρα" Είπε ανυπόμονα. Της εξήγησα τι έγινε. Εκείνη μου είπε ότι το περίμενε γιατί είμαι μια πολύ όμορφη κοπέλα. Εγώ βέβαια δεν συμφώνησα. Μου είπε ότι θα με πάρει τηλέφωνο πριν συναντηθούμε στο γραφείο του. Έτσι και έκανε. Χτύπησε το τηλέφωνο μου.

"Παρακαλώ;" είπα.

"Ο Μάρκος είμαι. Ο...γυναικολόγος" Είπε και μου κόπηκε η ανάσα.

"Ααα, γεια σου Μάρκο" είπα και Νατάσα με κοίταξε ενώ πνίγηκε με τον καφέ της. Ούτε εκείνη δεν πίστευε ότι όντως θα έπαιρνε. Και τόσο γρήγορα μάλιστα. "Έγινε κάτι με τις εξετάσεις μου;" ρώτησα.

"Όχι όχι, απλώς δεν μπορούσα να περιμένω μέχρι να έρθεις από εδώ. Οπότε παίρνω το θάρρος να ρωτήσω, θα ήθελες να βγούμε απόψε το βραδυ; αν δεν έχεις κανονίσει τίποτα φυσικά." Είπε κάπως γρήγορα. Πάλι συμπεριφερεται αμήχανα.

ΓΕΙΆ ΣΑΣ ΜΑΝΑΡΙΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΒΟΛΈΣ ❤