6.sayfa

224 3 0
                                    

   Ne hareket ediyor ne de gözlerinikaldırıyordu. Matryona; "kötü bir adam olmalı," diye düşündü. Kaşlarını çattı ve neyapacaklarını görmek için fırının yanında durdu.Simon kasketini çıkardı ve sanki her şey yolundaymış gibi sedire oturdu."Matryona gel; akşam yemeği hazırsa bir şeyler yiyelim."Matryona kendi kendine söylendi, fakat belli etmeden öylece durdu. Önce birine sonradiğerine bakıyor ve yalnızca başını iki yana sallıyordu. Simon, karısının öfkeli olduğunuanladıy-sa da görmezden gelmeye çalıştı. Hiçbir şeyin farkına varmamış gibi yabancıyıkolundan tuttu."Otur dostum" dedi, "bir şeyler yiyelim." Yabancı sedire oturdu."Bize birşey pişirmedin mi?" dedi Simon.Matryona'nın öfkesi taşmıştı. "Pişirdim ama size değil. Bana öyle geliyor ki, aklın içkiylebirlikte uçmuş. Koyun postu almak için gittin ama eve paltosuz döndün, yanında da çıplak birserseri getirdin. Sizin gibi sarhoşlara verecek yemeğim yok."

 "Yeter Matryona. Akılsız akılsız konuşma. Önce adamın kimin nesi olduğunu sor..." 

"Asıl sen söyle bakalım, parayı ne yaptın?" 

Simon ceketin cebini buldu, üç rubleyi çıkarıp gösterdi."İşte para. Trüfonof ödemedi, ama yakında ödeyeceğine söz verdi."Matryona daha da öfkelendi; kocası koyun postu getirmediği gibi kendi biricik paltosunuçıplak bir herifin sırtına geçirmiş sonra da tutup onu evlerine getirmişti. Parayı masadankapıp güvenli bir yere koymaya gitti. Gelince, "Size verecek yemeğim yok" dedi, "dünyadakibütün çıplak sarhoşları doyuramayız ya.""Bana bak Matryona, dilini birazcık tut da önce adamın ne diyeceğini dinle...""Sarhoş bir salaktan çok da akıllıca sözler duyarım ya!. Senin gibi bir sarhoşla evlenmemeyiistememekte haklıymışım. Annemin verdiği çeyizi bile içkiye harcadın!".Matryona konuştukça konuştu, en sonunda Simon'un üstüne yürüyerek ceketinin kolundanyakaladı."Ver ceketimi. Başka ceketim yok, sen ise onu alıp kendin giyiyorsun. Ver onu, seni uyuzköpek, şeytan götürsün seni".Simon ceketi çıkarmaya çalışırken kolu cekete takıldı, Matryona da asılınca dikişleri patladı.Kadın ceketi kapıp başının üstüne geçirdi ve kapıya yürüdü. Dışarı çıkacak gibiydi, fakatkararsızca durdu; öfkesini yenmeye çalışıyor, öte yandan yabancının kimin nesi olduğunuöğrenmeyi istiyordu. 


İnsan Ne İle Yaşar ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin