yabancıyı bir türlüaklından çıkaramıyordu. Son ekmek parçalarını onun yediğini, yarına hiç ekmek kalmadığını,üstelik ona gömlek ve pantolon verdiğini düşününce kederlendi; fakat yabancının gülümseyişini hatırlayınca yüreği ferahladı.Matryona uzun süre uyuyamadan öylece yattı, sonra Si-mon'un da uyanık olduğunu farketti;paltoyu ona doğru çekti.
"Simon!"
"Efendim?"
"Ekmeğin sonunu da siz yediniz, yiyecek hiçbir şeyimiz kalmadı. Bilmiyorum yarın ne yaparız.Belki komşu Martha'dan biraz ödünç alabiliriz."
"Ölmez de sağ kalırsak, yiyecek birşeyler buluruz."
Kadın bir süre daha gözleri açık yattı,sonra;
"iyi bir adama benziyor, ama neden bize kira olduğunu anlatmıyor?" dedi.
"Sanırım, kendine göre sebepleri vardır."
"Simon!"
"Efendim?"
"Biz veriyoruz; ama neden hiçkimse bize bir şey vermiyor?"
Simon ne diyeceğini bilemedi; sadece
"konuşmayı bırakalım" diyebildi ve yüzünü öbür yanadönüp uyumaya çalıştı.
Simon sabah uyandığında çocuklar hâlâ uyuyordu; karısı biraz ödünç ekmek almak içinkomşuya gitmişti. Yabancı, üzerinde eski gömlek ve pantolonla gözleri yukarda, sedirinüstünde yalnız başına oturuyordu. Gözleri düne göre daha parlaktı. Simon ona;
"Pekâlâ, dostum; mide ekmek ister, çıplak beden elbise" dedi,
"insanıngeçinebilmesi için çalışması gerekir. Sen ne iş bilirsin?
""Hiçbir iş bilmem."
Simon şaşırmıştı, "Öğrenmek isteyen kişi her şeyi öğrenebilir" dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnsan Ne İle Yaşar ?
General FictionAllah bazı suçlarından dolayı cezalandırdığı meleği 3 hakikat'i öğrendiği zaman affedecektir. küçük bir barakadan başka birşeyleri olmayan ve ayakkabıcılık ile uğraşan simon emeğin çok ekmeğin az olduğu dönemlerde yaşamaktadır. 3 kuruş parası ile p...
