KISA BİR AŞK HİKAYESİ

Bölüm 3

Üzgünüm geç geldi yeni bölüm ama internetin olmadığı bir yerdeydim.

Multimedya Nate

Okurlarıma teşekkür ederim gerçekten az da olsanız iyi ki varsınızz seviyorum siziii :)) ♥♥

"Nate?"

şaşkınlığımın etkisiyle ağzım aralandı. Bu halde kaç dakika bekledim bilmiyorum. O şaşırmış gibi değildi. Kendimi tuhaf hissediyordum.

Ne yani şaşırmamış mıydı ? yada belli mi etmemeye çalışıyordu?

Kendime hemen toparlanma emri verdim ve ona tekrar döndüm bana bakıyordu ona bakmaya devam edince dudağının kenarı yukarı doğru kıvrıldı.

O an koridorda birisi gelip omzuma çarptı. Çarpmanın şokuyla ona baktım. Onu tanımıyordum.

Tekrar Nate e döncüm ama orda değildi. Onu bulmak için etrafıma bakındım ama göremedim. Ben hala etrafa bakarken birisi kolumu tuttu ve

"burdayım" diye fısıldadı kulağıma.

Ona döndüğümde Nate olduğunu anladım. Gülümsüyordu. O gülümseme insanı öldürür cinstendi. Nasıl bunları düşünüyorum ben

Kendine gel Carly! Hemen!

"Nate.. Senin burada ne işin var ?" diyebildim sonunda.

"Tesadüf" dedi sadece. Nasıl ya iyide bu çocuk daha geçen gün okuldaydı çıldırmamak elde değil.

Tam o anda birisi gelip kolumu tutuyordu. Ama Nate değildi. Kafamı ona çevirdiğimde Adam olduğunu gördüm ve bana Gülümsüyordu. Kafamı tekrar Nate e çevirdim cevirmeseydim keşke.. Nate bana soran gözlerle kaslarını çatmış bakıyordu.

"Carly" adam ın bana seslenmesiyle kendime geldim.

Kolumu ondan kurtararak "efendim" dedim.

"Beni arkadaşınla tanistirmayacak mısın? " dedi.

Biraz duraksadiktan sonra

"aaa.. şey tabi.. Bu Nate Portland dan arkadaşım. Nate bu da Adam yeni tanıştık sayılır." Dedim sadece.

"Yeni mi tanıştık hadi ama hayatım ona söylemeyecek misin gerçekten" diyen kişi Adamdı. Yanımdaki adama kafamı kaldırıp baktım boyu benden bir kafa boyu uzundu.

Ve sonra bana bakarak devam etti.

"Birlikte olduğumuzu" dedi ve kolunu omzuma attı. Dediği şeyle ağzım bir karış açıldı. Gerçekten ne dediğini sanıyordu bu. Bir an kıpırdayamadım konuşmak istedim ama ağzımı acamadim. Bir süre sessizlikten sonra

"Tebrik ederim" dedi Nate sert bir sesle.

Ve sonra hemen orayı terk etti. Arkasından sadece bakmakla yetindim.

Hemen kafamı adama çevirdim ama orda değildi. Bunun hesabını ona soracaktım salaga bak ya gerizekalı. Kafayı yemiş olmalıydı bu çocuk.

Öğleden sonra okuldan çıktım ve servislerin olduğu yere doğru yürüdüm. Servise bildiğim de Adam ortalarda yoktu. Servis hareket etmeden önce koşarak uzaktan gelen Adamı gördüm ve geldiği yöne baktığımda okul kapısından çıkan Nate i gördüm.. Onu görmemle gözlerimi devirdim.

Adam servise bindiginde gözlerimiz birbirini buldu. Ona sinirli sinirli baktım. Otobüste gözlerini gezdirdi. Benim yanımda bir çocuk oturuyordu. Çocuğa doğru yaklaşıp onun kulağına bir şey ler söylediğinde çocuk hemen yanımdan kalktı. Hadi ama bu kadarida fazla.

O yanıma oturdugundan beri hiç konusmamistim ama ona hesabını soracaktım sonuçta serviste olay çıkartmak hoş olmazdı. Bunun altında kalmayacaktım.

Eve geldiğimde annem evde değildi. Evimiz; iki katlı, dış kapının sağ tarafında amerikan tarzı mutfak, ve salon vardı. Evin kapısı direk salona çıkıyordu. Sol tarafta ise benim Odam, odamın yanında ise merdivenler vardı. Yukarıda annemin odası ve onun dışında iki oda daha vardı.

Mutfak gri ve turucudan oluşuyor benim odam ve salonda ise gri tonları daha agirliktaydi.

Odama gittiğimde direk duşa girdim. Soğuk bir duş aldıktan sonra içeriye geri döndüm dolabımın karşısına geçip ne giyecegime karar veriyordum. O sırada telefonumun mesaj sesiyle irkildim ve yatakta duran telefonuma baktım.

Mesajda;

"Bir saat sonra şehir parkında ki Köprüde ol. -Nate"