A fruit of love (KyRu/Ybramihan)

Unconvince

What the hell was that?

Tanong ni Kylie, naka tingin lang ito sa malayo at halatang malalim ang iniisip.

Bakit parang hanggang ngayon may nararamdaman pa din sya?

Bakit parang may kabog padin sa dibdib nya nung makita nya si Ruru?

Bakit parang si Ruru padin?

Napaka unfair, unfair dahil dapat wala na yun. Wala na dapat ang nararamdaman nya years ago dahil matagal nang na wala si Ruru sa buhay nya, matagal nang wala ito sakanya. Hell it's been only a week since the father and son had met, kaya dapat wala syang nararamdaman. It should be blank emotion.

Maybe dala lang ito ng kasiyahan because happy ang anak nya?

Pwede..

Or ng relief dahil nag kita na ang mag-ama nya?

Malamang..

Or baka naman nag hahabol pa din sya?

Oh hell, no!

Sigaw ng utak ni Kylie habang umiiling sa thought na yun. Napaka impossible lang daw kasi tapos na sila eh alam nya yun.

Tapos na; WALA NA. Period.

Then why was she so damn affected to that gift issue?

"Urghhh...." Expressed nya enough to clear the bubbling questions in her mind. Dahil sa totoo lang ang sakit na daw talaga sa ulo. Her head slightly slack on her glass desk gaya ng ginagawa nya sa school every time na may test paper syang hindi masagutan.

"Problem?" She looked up to see who it was, it's a tall woman with her curly auburn hair. The body and appearance is different, but yung smile at mga mata nito? Di nya matatago kung sino nga ang nasa harap nya.

You see marami na ang nangyari in five years, like remember Han? Kylie's gay bff. Well hindi na sya gay, galing sakanya yan ah.. Dahil mag papaopera na sya in a year or two and now he's engaged with his Aussie boyfriend for three months. No one see that coming, even Kylie herself.

"Hansel!" Bati ni Kylie.

"Shushh! Holly na nga diba, paulit-ulit?" Sermon nito, with pouting lips. "May pa-off shoulder pa naman ako ngayon tapos tatawagin mo 'ko in my old self, Gaga ka talaga!"

"Joke lang, 'kaw di ka na mabiro.." Tawa ni Kylie habang nakaupo sa office chair nya.

"So, kamusta ang buhay CEO?"

And oo nga pala about Kylie, from a simple-Barista to CEO ng mall. Hindi daw kapani-paniwala yet it did happened.

Siguro nga malayo sa pangarap nyang maging sikat na painter, but na bawi nya naman ang A mall na itinatag pa ng parents nya, at ngayon? Sya na mismo ang nag papatakbo nito, kaya masasabi na ring Wagi!

"Eto tired as always, pero kaya naman." Ika ni Kylie raising her fist in the air, looking distant. "Laban lang.."

Hindi padin convince ang bakla kaya nag patuloy sya. Taking the chair across his friend's, Han placed his hand on the desk leaning slightly sabay sabi. "That didn't answer my question though..."

"About me being CEO? Tapos na."

"No, about you meeting him again." Napatingin si Kylie kay han, shocked. "Sya ang problema mo noh?"

Bakit ba ang galing laging bumasa ng kaibigan nyang 'to? Hindi nya tuloy alam kung may pagka psychic 'tong si Han or...talagang obvious lang ang mukha nya.