Δεν το πιστεύω ότι τελείωσε ακόμα μία χρονιά. Δεν παραπονιέμαι ήταν μία πάρα πολύ όμορφη χρονιά.
Η θεία μου γέννησε το τρίτο της παιδι , ενα υγιές αγοράκι. Εγινα νονά στον τρίτο μου ανιψιό. Η καλύτερη μου φίλη , η Nala , αρραβωνιάστηκε. Και εγω .. εγω βοήθησα τη μαμά μου με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσα. Πότε δεν θα ξεχάσω και εκείνη την Αυγουστιάτικη μέρα που μου είπε πόσο περήφανη ήταν για μένα .
Μπορεί να ζηλεύω τον James που ζει στο Λονδίνο και έχει τη δουλειά του ως ένας επιτυχημένος δικηγόρος ή ακόμα και τον Nicolas που τελειώνει τώρα τις σπουδές του στη Νέα Υόρκη ... Ωω θεε μου .. Ποιον κοροϊδεύω; Φυσικά και ζηλεύω , με την καλή έννοια , αλλά και πάλι ζηλεύω . Εγώ έχω μείνει εδώ .
Έχω απομείνει μαζί με τον Lucas αλλά και αυτός ετοιμάζεται να φύγει.. δεν αντέχω πια εδώ πέρα , όλες τις δουλειές του σπιτιού τις κάνω εγώ. Δεν είναι ότι δεν με ευχαριστεί. Έτσι μεγάλωσα , ετσι εχω μαθει. Αλλά έχω τόσα όνειρα για τη ζωή μου. Θέλω και εγώ να φύγω από το χωριό και να σπουδάσω και να δουλέψω παρόλο που είμαι κορίτσι.
Πατέρα δεν γνώρισα. ο James και ο Nicolas γνώρισαν. O Lukas και εγώ όχι. Ισως για αυτό η μητέρα μου να είναι τόσο αυστηρή μαζί μου. Ίσως φοβάται μη με χάσει και εμένα. Ίσως επειδή είμαι το μόνο κορίτσι της οικογένειας , για αυτό να μην φέρεται έτσι τον Lucas.
Θυμάμαι πάντα τον James να κάθεται με τις ώρες κοντά μου, όταν εγώ έκλαιγα επειδή η μητέρα μου δεν με άφηνε να βγω έξω να παίξω στη γειτονιά, τότε ήταν που ο μεγάλος μου αδερφός φώναζε τον Nicolas μαζί με τον Lucas και παίζαμε όλοι μαζί στο δωμάτιο μέχρι να εμφανιστεί η μαμά και να με πάρει μαζί της για να καθαρίσουμε μαζί την κουζίνα ή για να με βάλει να απλώσω τα ρούχα και άλλες δουλειές του νοικοκυριού.
Ο James ήταν πάντα ο αγαπημένος μου αδερφός. Ήταν εκεί για μένα όταν το χρειαζόμουν. Με υπερασπίζονταν κάποιες φορές , χωρίς φυσικά να υπερβαίνει τα όρια. Κάποιες φορές κιόλας με βοηθούσε στις υποχρεώσεις μου! Όσο μπορούσε φυσικά .. γιατί δεν ήταν και πολύ καλός στο να διπλώνει ρούχα. Αλλά ήτανε πάντα εκεί. Εκεί για μένα, να με κάνει να γελάω τα απογεύματα , να μου κρατάει το χέρι όταν πηγαίναμε την Κυριακή στην εκκλησία και να με παίρνει στους ώμους του στο πανηγύρι του χωριού.
Ναι ο James ήτανε πολύ καλός ο αδερφός. Και μου λείπει.
Μου λείπει κάθε μέρα. Του στέλνω μηνύματα κάποιες φορές , όταν βρίσκει χρόνο από τη δουλειά του απαντάει. Μου στέλνει και δώρα όπως τα καινούργια μου ακουστικά τα οποία έχω λιώσει οπότε έχω χρόνο φυσικά. Μερικές φορές με παίρνει και με βιντεοκλήση στο skype και μου δείχνει το μεγάλο του διαμέρισμα , με την υπέροχη θέα από τον ουρανοξύστη στον οποίο ζει. Χαίρομαι όταν τον βλέπω. Επίσης χαίρομαι πολύ όταν χρησιμοποιεί εκφράσεις του τύπου "Όταν έρθεις θα κάνουμε αυτό .." , "όταν θα με επισκεφτείς θα σου το δείξω από κοντά αυτο.." . Μου δίνει ελπίδες .. ότι θα φύγω από αυτό το χωριό κάποια στιγμή.Ο Nicolas σε αντίθεση με τον James δεν ήτανε από τις αγαπημένες μου παρουσίες μέσα στο σπίτι. Ενω είναι είναι πιο νέος από τον James και πιο κοντά ηλικιακά με μένα ήτανε πάντα τόσο σνομπ και σκληρός απέναντί μου.
Με κορόιδευε συνέχεια και γελούσε όταν με έβαζε τιμωρία η μητέρα μας. Μου το χτυπούσε συνέχεια, το γεγονός ότι έχει πιο πολλές ελευθερίες από μένα. Όταν είχε όρεξη έλεγε συνέχεια ότι εγώ θα μείνω για πάντα εδώ και έτσι όπως ήμουνα μικρό κοριτσάκι τον πίστευα , και έκλαιγα.. έκλαιγα ώρες ατελείωτες και αυτό συνέχιζε για πολλά χρόνια μέχρι να γίνει είκοσι ενός τότε που εγώ ήμουν 15 χρόνων. Εκείνη ήταν η πρώτη περίοδος που άρχισε να μου φέρεται κάπως καλύτερα .
Θυμάμαι σαν χθες τη μέρα που μου ζήτησε συγγνώμη για όλα όσα έχει πει. Τώρα έχουμε καλύτερη σχέση. Που και που με παίρνει τηλέφωνο με ρωτάει τι κάνω, ρωτάει για μένα , τον Lukas, τη μητέρα , το χωριό και τα σχετικά
Ο Lucas , είναι πλέον o καλύτερός μου φίλος , έχουμε πολύ μικρή διαφορά ηλικίας , μόνο δύο χρόνια . Ήταν πάντα παιδί ήσυχο , που δεν είχε γνώμη , δεν δημιουργούσε ποτέ πρόβλημα στην οικογένεια , απλα καθόταν σε μία γωνία μόνος του στο κινητό του με τις ώρες, έκανε τα μαθήματα του , είχε καλούς βαθμούς και πάνω από όλα ήταν πολύ καλός αθλητής. Το άθλημα του ήταν το ποδόσφαιρο. Ο καλύτερος από όλους , αρχηγός όλες τις χρονιές , σε πρωταθλήματα των σχολείων της περιοχής.
Μοιραζόταν μαζί μου τα μυστικά του , προτιμούσε να λέει τα προσωπικά του, ακόμα και για κοπέλες , σε μένα παρά Nicolas ο οποίος όπως είπα ήταν ένας ξινός εγωιστής που θα πήγαινε και
θα τα κάρφωνε ολα στην μητέρα.
Γενικά τον Lucas τον εχω αδυναμία και θέλω το καλύτερο για αυτόν καθως και αυτός για εμενα.Τα αδέρφια μου είχαν , έχουν και θα έχουν μεγάλη επιρροή σε εμένα.
YOU ARE READING
2019
Short Story"Το 2019 θα ειναι η χρονιά μου" είπε με τόση πίστη και ελπίδα, η 19χρονη Λουίζα καθώς έγραφε με πάθος στο σημειωματάριο με τους στόχους της για την νέα χρονιά Η Λουίζα ζει σε μια ξεχασμένη περιοχή του Τέξας με την οικογένεια της , και παρόλο που εχ...