"သခင္ ဒါတကယ္ေျပာတာလားဟင္"
"ဟုတ္တယ္ကေလး....ကိုယ္မအားလို႔ကေလးကိုစာသင္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး....ေက်ာင္းစံုစမ္းေပးထားတယ္မနက္ျဖန္ကစၿပီးတက္ရမွာ.."
"ေက်းဇူးပါသခင္"
"ရပါတယ္မလိုပါဘူးကတိေတြေပးမိတဲ့ကိုယ္ကသာေတာင္းပန္ရမွာကေလးကို"
"ဟုတ္"
အလုပ္လုပ္ေနရတာလည္းတရားမဝင္အလုပ္ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ကိုယ္ကလည္းဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည့္အတြက္သူမ်ားထက္ႏွစ္ဆပိုပင္ပန္းရသည္...
ဒီေလာကထဲကေနခဏခဏထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္အေမွာင္ေလာကဆိုတာဝင္လာၿပီးရင္ျပန္ထြက္ဖို႔ခဲယဥ္းတယ္မလား...
အနားယူၿပီးကေလးနဲ႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနေတာ့မယ္ဆိုၿပီးစဥ္းစားခဲ့ေပမယ့္တကယ့္တကယ္လက္ေတြ႔မွာေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ပါေလ...
ေဖေဖကိုယ္တိုင္ကငယ္ငယ္ကတည္းကိုကဒီေလာကထဲသြင္းေပးခဲ့တာဆိုေတာ့႐ုန္းထြက္ဖို႔ပိုလို႔ေတာင္မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့....
အသက္႐ွစ္ႏွစ္အရြယ္မွာေသနတ္စကိုင္ခဲ့ရတယ္
အသက္ဆယ္ႏွစ္ဆိုတဲ့အရြယ္မွာလူတစ္ေယာက္ကိုသတ္ခဲ့ရတယ္...
ဆယ္ႏွစ္ဆိုတာသူမ်ားေတြအတြက္ေဆာ့လို႔ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ဆိုေပမယ့္ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့ေသြးေတြနဲ႔မိတ္ဖြဲ႔ရတဲ့အေျခအေနေပါ့....
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကိုကဒီလိုအေျခအေနေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့ကေလးကိုဒီလိုေနရာထဲဆြဲမသြင္းခ်င္ခဲ့
ဒါေၾကာင့္မို႔ငါးႏွစ္လံုးလံုးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့ျခင္း
ႀကိဳးေတာင္မွတင္းလြန္းရင္ျပတ္တတ္တဲ့အတြက္
သူခ်စ္ရတဲ့ကေလးသူ႔အနားကေနထြက္ခြာမွာကိုအရမ္းစိုးရိမ္သည္...
ထားခဲ့မွာကိုေသမေလာက္ေၾကာက္ရြံ႔သည္...
အခုေတာ့နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္သူ႔ကိုလႊတ္ေပးရမယ္ေလ...
ဒါမွသူ႔အနားကထြက္မသြားမွာမလား...
အဲ့တာေၾကာင့္ေက်ာင္းေပးတက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းသာ....
"ကေလးတစ္ခုေတာ့ကိုယ့္ကိုကတိေပးပါ"
YOU ARE READING
Master
Fanfictionသူသည္သာထာဝရအတြက္အ႐ွင္သခင္~ ၾကင္နာမႈမမည္ေသာနာက်င္မႈက္ိုေပးစြမ္းႏိုင္သူ~ သူေပးေသာအျပစ္ဒဏ္သည္ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ဆုလာဘ္တစ္ခုသာ...... (Baekyeol) May be Rate-M😷 Cover by:MaaYa-H
