მახსოვს როცა მის თვალებში ვიცქირებოდი, ძალიან მწვვანე იყო, შემძლო მის თვალებში ჩემი სახე დამენახა, ძალიან საოცარი ღიმილი ჰქონდა აი ისეთი სიცილისგან მთელი სახე რო იცინის და თვალები ეჭუტება, ქერა ფაფუკი და აბრეშუმივით რბილი თმა საოცრება იყო, შემეძლო მასთან ის ვყოფილიყავი ვინც სინამდვილეში ვიყავი, მასთან ყოფნიდან მთელი დედამიწა ითიშებოდა და რაღაცა არაამქვეყნიურის კეთების ხალისზე ვიყავი ხოლმე.
როგორ დაიწყო ყველაფერი. ალბად ერთი შეხედვით
-------------------------------------------
კარებზე კაკუნია ამბობს დედა და კარებში სოფი შემოდის, დროზე წავიდეთ სკოლაში გაკვეთილებს ვეღარ მივუსწრებთ
სკოლაში ზარი უკვე დარეკილიიყო, კლაში ჩუმად შევიპარეთ ისე რომ მასწავლებელს არც შვუნიშნივართ, და გვერდი გვერდ დავჯექით,
- პეპეტი,- ამბობს სოფი და თვალებში მიყურებს, -იცი დღეს მარსელი წვეულებას აწყობს,და ორივენი დაპატიჟებულები ვართ და მინდა რომ, შენც წამოხვიდე, შენს გარეშე ჰობისთან ერთად წასვლას ნამდვილად არ ვაპირებ. უბრალოდ ბევრს გავერთობით .ამბობს და თვალებში მიყურებს,
-ოჰ.. იცი რო ამ თვალებისთვის უარის თქმა არ შმიძია, ჯანდაბა კარგი მაგრამ იცოდე როცა მომინდება მაშინვე წმაოვალ.
-ძლიან მიყვარხარ.. ამბობს სოფიდა საუბარს მასწავლებელი გვაწყვეტინებს.
ზარის დარკვის შემდეგ საკლასო ოთახიდან გამოვედით, სოფი წვეულებაზე მესაუბრებოდა თუმცა დიდად არ მაინტერესებდა, მქონდა კი რამე ნორმანული ჩასაცმელი წვეულებაზე ჩასაცმელად.
მეორე სართულის რაფაზე ჩამოვჯექი და ჭამა დავიწყე, როდესაც კიბეებზე ორი უცნობი ბიჭი ამოდიოდა,
-ვაიმე.. ჯი..ჯიმინი და შუგა, ამბობს სოფი და სახეზე სიცილს ვერ იშორებდა
-და შენ იცნობ მათ ? -გაკვირვებული ვკითხე
-მე კიარა მთელი კლასი იცნობს, ჩვენი სკოლის ყველაზე ცუდი ბიჭები, შუგა და ჯიმინი, შუგა ციხიდან ეხლახანს გამოვიდა ამბობენ დედის საყვარელი მოკლაო, თუმცა ეს დაზუსტებით არავინ იცის, ის ძალიან სერიოზული და ამვდროულად ძალიან მექალთანე ტიპია,სკოლაში ერთი გოგოც არარის ისეთი რომ მის მკლავებში არ ყოფილიყოს ნამყოფი...
შუგას მივაშტერდი ისე რომ, თვალიც არ დამიხამხამებია, როგორც ჩანს ეს შუგას არ გამოპარვია და უეცრად თვალი ჩამიკრა,
-ჰეი, მახინჯო ხომარ მოგეწონე?- მახინჯო, მახინჯო, ყურებში მარტო ეს სიტყვა ჩამესმის, ვუყურებ და სიტყვებს თავს ვერ ვუბამ. გულში ჩამწყდა თითქოს რაღაც, ბიჭისგან ასეთი სიტყვების მოსმენას არ მოველოდი .ჩემდა უნებურად შუა თითს ვუჩვენებ და ნაგლ მზერას ვარიდებ რაც შეილება მალე გავეცალე იქაურობას .სოფისთვის ყურადღება აღარ მიმიქცევია
ფეხით მივედი სახლამდე, ძალიან დავიღალე სახედან ოფლს ვერ ვიშორებდი, სახლში შესვლის თანავე აბაზანა მივიღე და დამშვიდებული ფილმს ჩავუჯექი. ფილმი ნახევრამდე იყო მოისული როდერაც ტელეფონის ზარის ხმა გავიგონე, დიდად ლაპარაკის ხასიათზე არ ვიყავი თუმცა მაინც ვუპასუხე
- გისმენ სოფი.. ვამბობ და ამავდროულად დავამთქნარე.
-პეპეტი, ვიცი რომ ნაწყენი ხარ, მაგრამ გთხოვ ჩემზე ნუიქნები გაბრაზებული, ხომიცი რომ მე არაფერ შუაშივარ, ის ბიჭი ყველას ასე ესაუბრება და გთხოვ მე მაინც ნუ გამრიყავ. - ამბობს და როგორც შევატყვე ძალიან ნერვიულობდა
-სულელო შენზე არ ვარგაბრაზებული, საერთოდაც არმახსოვდა მაგ ამბავი,-სიტყვას მაწყვეტინებს
-კარგი ეხლა დავმშვიდი.. წვეულებაზ ეხომ მოდიხარ?
-არ ვიცი, ვერ გადავწყვიტე რა ჩავიცვა
-შემიძლია მე გათხოვო ჩემი კაბებიდან რომელიმე, შეგიძლია გამომიარო და თან ერთად წავალთ..
-კარგი ათ წუთში მანდ გავჩნდები,- ვამბობ და მობილურს ვთიშავ.
------------------------------
დიდი წვალების შემდეგ სოფიმ როგორც იქნა კაბა შემირჩია, თითქმის შვიდი საათია მეკიდე ჯერ მზად არ ვარ ამობობს სოფი და სარკეს ვერ შორდებოდა,
სახლიდან გამოვედით და სოფიმ მანაქანა სახლის წინ გააჩერა მე სოფის გვერდით დავჯექი ღვედი შევიკარი და მალევე დაძრა ავტომობილი..
მანქანიდან გადმოვედით და სახლში შევედით, სიგარეტის კვამლითადა ალკოჰოლის სუნათ ყარდა იქაურობა, კაცი ვერისუნთქებდა სახლში. უეცრად ძლირი თავბრუს ხვევა ვიგრძენი, ჰაერი აღარ მყოფნიდა, თითქოს ფილტვებში ნალექი მქონდა დაგროვებული რაც მასში ჰაერის ჩასვლას ხელს უშლიდა
-სოფი, ცუდად ვარ ცოტახნით სუფთა ჰაერზე გავალ.
-კიმაგრამ ეხლახანს მოვედით
-მალე შემოვალ .ვუთხარი და აივნისაკენ გავედი .
გარეთ სიმშვიდეა. წინ ძალიან დიდი ჭაობია, ჭრიჭინების ხმა ძალიან სასიამოვნო ატმოსფეროს ქმნიდა. ვგრძნობდი ნელ-ნელა სუნთქვა როგორ მიადვილდებოდა, ვარსკვლავებს შორის ვებერთელა მთვარე ჩანდა, რომელიც თანდათან თვალებს მჭრიდა.
ფიქრებში ვიყავი გატაცებული, როდესაც უკნიდან ნაბიჯების ხმა მომესმა.
თუმცა უკან არ გამიხედია
-ამას ვის ვხედავ,- ამბობს შუგა და სახეზე ღიმილი ესახება.
ცოტაც და შენი სახე დამავიწყდებოდა მიხარია რომ ისევ გნახე,
----------------------------------------
გადავწყვიტე რაღაც სულელობა დამეწერა :D :D :D რასიტყვით გავაგრძელოთუ წავშალო?
-
YOU ARE READING
უგრძნობი
Romanceისტორია ახალგარზდა წყვილზე, რომლებიც განსხვავებული სამყაროდან არიან. პეპეტი განათლებული და საკმაოდ შეძლებული ოჯახიდანაა , შუგა კი იმპულსური, რისკის და საშიშროებების მოყვარული მეამბიხე ბიჭი. რომელიხლც გარეულია დაუსრულებელ ქუჩის ჩხუბებსა და არალეგალურ...
