Annemin elindeki ekmek sepetini alıp masanın sağ tarafındaki boş yere koydum.
"Elimi yıkayıp geliyorum anne"
Elimi yıkamak için mutfaktan ayrıldım.
Ellerimi yıkarken, annemin sesi geliyodu mutfaktan. Birşeyler diyordu ama pek anlayamadım su sesinden dolayı
"Ne diyon anne anlamadim"
"Arkadaşın ariyo kizim gel"
Hızla ellerimi kurulayıp mutfağa gittim. Annem telefonumu bana uzatırken "al açık kizim"
Telefonu alıp kulağıma dayadım. Mutfaktan çıkıp oturma odasına gidip kapıyı kapattım.
"Efendim"
"Kayla ben mısra bu annemin numarası"
O güzel sesi duymam içimde titreme yapmıştı. Bir kaç saat olsa bile özlemiştim.
"Kayla ordamisin"
"Ha, şey burdayıım"
"Dün aricaktim ama dakikam bitti"
"Sorun yok ya"
"Kayla müsaitsen bize gel"
"Şimdi mi?"
"Evet, hem annem gil de evde yok rahat takılırız"
"Tmm geliyom"
Dedikten sonra telefonu kapattım.
"Anne benim işim var sen kahvaltını yap görüşürüz"
Kapıdan çıkarken annemin 'gız nereye' diyişlerini umursamadan kapıyı kapatıp hızlı adımlarla sevgilimin evinin olduğu caddeye saptım.
●●●●●●●●
"Seni özledim"
"Bende seni özledim aşkım"
Elini tuttuğumda yanima iyice yanaşıp ellerini elimden çekip boynuma doladı. Her bir hareketi beni etkiliyordu.
"Beni gerçekten seviyor musun?"
Sorduğu soruya tebessüm ederek karşılık verdim "çok seviyorum seni anlayamayacağın kadar çok"
Dudaklari dudaklarima değerken içimde öyle şeyler oluyordu ki tam olarak tarifi yok 'yaşanır'
"Seni seviyorum"
"Seni çok seviyorumm"
Hikâyenin bu tarafları sıkıcı olabilir heycan ariyonuz biliyom ama yakında ;)
Bu sefer küçük yıldıza basmayın çünkü bu bölüm bile sayılmaz iğrençç ve boş oldu demi :/
Renkli kalin🌈
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DOĞUŞ(g×g)
General FictionAşık olacağımız kişiyi seçme şansımız yoktur. Ya yalnış, Ya doğru... sadece severiz.
