Elin deki telefonu hızla yere fırlatıp sakin olmaya çalıştı..
Odanın kapısını kapatıp diz çöküp ağlamaya başladı ..
Canı acıyordu .. sevdiği kadın gidecekti .. belki bir daha hiç göremeyecekti .. belki de onu unutur diye korkuyordu...
Yerdeki telefon tekrar titremeye başladığında göz yaşlarını silip boğazını temizledi
"A-alo mıs-ra"
Ne kadar da sesinin titrememesine dikkat etsede olmamıştı..
Telefondan ses gelmeyince tekrar konuştu
"Mısr-a ordamısın?"
Hıçkırık sesi duyduğunda onun da kendisi gibi ağladığını anlamıştı..
"kayla bize gelebilir misin?"
"Hıhı tamam geliyorum"
"Bekliyorum"
Telefon kapandığında sakince olduğu yerden kalkıp üstünü düzeltti..
Kapıyı açıp yavasca dışarı çıkıp sevgilisinin evine doğru yürümeye başladı...
............
"Gitmezseniz olmaz mı?"dedi kayla mısraya bakarak . Aslında kessin gideceklerini biliyordu ama mısra olmadan nasıl dayanabileceğini bilmiyordu ..
"Hep babamın işleri yüzünden, ben gitmek istemiyorum. Kayla seni bırakıp gitmek istemiyorum"
Kayla yavaşça ellerini mısranın yanaklarından süzülen yaşları temizlemek için dokundu.
"Seni seviyorum aşkim" zar zor çıkmıştı bu kelimeler ağzından. Ağlamamak için kendini zor tutuyordu ama içinde kıyametler kopuyordu.
Bir iki damla yaş gözlerinden aktığında, hemen elinin tersiyle sildi.
"Bu gece benimle uyu, yarın gidicez zaten son kez yanimda kal"
........
Annesini arayıp bu gece mısralarda kalacağını söylemişti.
Ama söylemişti izin istemek niyetiyle aramamıştı.
Bu gece ona sımsıkı sarılıp uyuyacakti.. gerçi uyuya bilseydi
Çünkü o gideceği için değil uyku, gözlerini kırpmak bile istemiyordu..Çok kısa bir bölüm biliyom ama yapcak bisi yok:(
Yorum yapın laa:(
Küçük yıldız basın:(
Yazmaya heveslendirin lüddddfvvveennn
Nyse şaka maka bir yana cidden benim tel kafayı yedi ondan yazdıklarım siliniyo acayip sinir yapiyo bende:(
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DOĞUŞ(g×g)
General FictionAşık olacağımız kişiyi seçme şansımız yoktur. Ya yalnış, Ya doğru... sadece severiz.