15

606 30 6
                                    

Çalan zil ile beraber hemen ayağa kalktım. kalbim hızlı atıyordu yerinden çıkacak gibiydi hızla kapıya yönelip annemin açmasını beklemeden hemen kapıyı açtım karşımda elinde ekmek poşeti ile duran ablam vardı tam içeri geçeceği sırada durdurdum

"Telefonumu ver!"

Yüzüme şaşkınca bakarak elini cebine attı ve telefonu çıkartıp bana uzattı
Telefonu vermesine rağmen hala sinirim dinlemişti uzattığı telefonu hemen alıp tekrar ona soru yönelttim

"Bana haber vermeden Niye telefonumu alıyorsun ve telefonumda ne gibi bir işin vardı?"

Sinirli olduğumu fark etmiş gibiydi. ellerine omzuma koyarak cevap verdi

"Sadece arkadaşım aramak için almıştım" dedi ve oturma odasına doğru yol aldı.

Hemen Telefonun tuş kilidini açıp mesajlar yazan bölümüne girdim yanılmamıştım mesajlar duruyordu hemen numaraya tıklayıp Mısra i aradım ama ulaşılmıyordu beynimi kemiren bin bir düşünce vardı

Annem gile hiçbir şey demeden Ayakkabılarımı giyip hızla çıktım evden

Mısra nin evinin Kapısına geldiğimde derin bir nefes alıp Zile bastım

Çalan zilin ardından kapı açılmıştı karşımda annesi duruyordu

"Hoş geldin kaylacım"

Annesi ile pek fazla konuşmuşluğumuz yoktu ama beni tanıyordu. gülümseyerek karşılık verdim.

"Hoşbuldum"

Içeriye geçmem için kapının önünden çekilip gülümsedi. İçeriye geçtiğimde eline omzuma koyarak

"Mısra odasında" dedi

Tebessüm edip sevgilimin odasına doğru adımlarımı hızlandırdım.

Kapıyı çalma gereksinimi duymadan direk açtım. Beni gördüğünde gülümseyip konuştu

"Kayla ıyiki geldin. Sen gelmesseydin ben gelicektim"

Dün olanlar beynimde dönüp duruyordu her ne kadar sakin olmaya çalışsamda yapamamıştım

"Mısra dün noldu neden kapıyı açmadın"

Yüzüme şaşkın bir ifadeyle bakması beni iyice sinirlendirmişti ve korkutmuştu.

"Gün boyunca evde değildik ki"

"Onu demiyorum, gece yarısı buraya çağırman ve sonra eve git demenden bahsediyorum"

"Kayla sen hayal mi görüyorsun, gece yarısı ne diye çağırayım ki?"

"Bende onu diyorum neden gece yarısı çağırdın, endişelendim"

Yüzüme anlamsızca bakınca iyice gerildim. Cebimdeki telefonu çıkartıp mesajlar bölümüne girdim.

"Mesaj attın ya"

Elimdeki telefonu alıp şaşkın bir şekilde mesajları okudu.

"Kayla dün telefonum alış veriş merkezinde cebimden düşmüş ben yazmadım hatta dur anneme bile sorabilirsin"

Ben şok ben iptal. kafa mı buluyo lan bu kız benimle.

"Tam bak mısra. Dün kapıda beklettigin için kızmicam sadece senin için endişelendim ve bu aptal şakayı sonlandirmalisin"

"Kayla ne şakası ne saçmalıyorsun biri benim telefonumdan size yaziyo hemen hattimi iptal ettirmeliyim"

Cidden doğru muydu? Sinir ve stresten dırnaklarımi kemiriyodum resmen.

"Aşkım inan bana gerçekten telefonum kayboldu ve gercekten korkuyorum kim böyle bir şey yapabilir aklım almiyo"

Ellerimi tutarak gözlerime sabitledi gözlerini "annem hattı iptal ettireceğini söyledi yeni bir telefon alicam"

Eğer karşımda duran meleğim şuan bana huzur vermesseydi sinirden delirebilirdim

"Seni seviyorum can parçam"

Sakindim evet evet sakindim .

Hangi dingil yapabilirdi böyle biseyi hangi şerefsiz?

SAKİN OL KAYLA . SAKİN OLMALIYDIM.

■■■■■■

"Ne!! Naptın naptın sen?"

"Ceren abartma lütfen. Sadece onu ne kadar sevdiğini test ettim"

"Buse!! Ya gece yarısı kayla nın başına bir iş gelseydi"

"Ama gelmedi"

"Buseee!!"

"Ya tamam bir daha yapmicam"

"Emin misin?"

"Kayla'ya zarar gelmesini istemem ceren"

"Ama zarar veriyorsun"

"Bir dahaki sefer mısraya yönelirim"

"Buse yapma karışma onlara"

"Eğer mısra gelmeseydi belki Kayla beni severdi"

"........"

...........................

UMARIM BEĞENMIŞSINIZDIR

HATALAR VARSA SÖYLEYIN LÜTFEN.

SAGLICAKLA KALIN🌈🏳️‍🌈💛💚💙




DOĞUŞ(g×g)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin