Το ημερολόγιο μιας MMer

Πρώτη μέρα✈️

Γεια σου καινούριο μου ημερολόγιο!!Είσαι το πιο όμορφο τετράδιο που έχω ακουμπήσει ποτέ στην ζωή μου! Είσαι αυθεντικό από το ΜΜστορ με τους αγαπημένους μου τραγουδιστές από έξω! Ξέρεις πως ήρθες εσύ σε εμένα; Κέρδισα έναν διαγωνισμό στο ινσταγκράμ!!

Για να σου συστηθώ πρώτα από όλα (το ξέχασα, ουχχχ). Εγώ είμαι η Χάνα, είμαι δεκαέξι χρονών και μένω στην Ελλάδα και στην Νορβηγία! Τώρα θα μου πεις πως γίνεται αυτό, έτσι; Ε λοιπόν οι γονείς μου χώρισαν και ο μπαμπάς μου μετακόμισε Νορβηγία και πλέον με τον δίδυμό μου αδερφό μετακινούμαστε συνέχεια!

Ναι είναι και αυτό....
ΕΧΩ ΑΔΕΡΦΟΟ!!

Και τι αδερφό μάλιστα, το μεγαλύτερο ζώο όλων των εποχών (μην με παρεξηγήσετε ζωάκια μου, σας αγαπώ όλα, από τις αράχνες μέχρι τους ελέφαντες, απλά κάπως πρέπει να τον βγάλω που λέει ο λόγος!) . Είναι το αλητόπαιδο της γειτονιάς μας στην Νορβηγία αλλά όταν έρχεται Ελλάδα, γίνεται αγγελούδι. Τον αγαπώ όμως, όπως και αυτός με αγαπά. Φταίει πως ο μπαμπάς δουλεύει συνέχεια και η μητριά μας δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα...Βέβαια δεν μας πειράζει. Το έχουμε συνηθίσει.

ΚΑΙ μιλάμε και τρεις γλώσσες!

Αγγλικά, Ελληνικά και Νορβηγικά!

Η μαμά λέει πως αυτό θα έχει θετικό αποτέλεσμα στις μελλοντικές μας δουλειές, στις συνεντεύξεις, σε παρουσιάσεις και λοιπά και λοιπά τα υπόλοιπα γνωστά πλέον σε όλους που λένε οι μαμάδες.

Επίσης θέλω να μάθω και ιταλικά.

Αλλά ας επιστρέψουμε στους αγαπημένους μου τραγουδιστές οι οποίοι ειναιιιιι (δραματική παύση, τύμπανα παρακαλωωωω)..... Ο ΜΑΡΚΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΡΤΙΝΟΥΣ τατααααμ!!!

Ναι ναι ΝΑΙ! Αυτά τα γλυκουλια κουταβάκια! Οι θεοί της ποπ! Οι μοναδικοί και ανεπανάληπτοι!! Τους αγαπώ και τους δύο πάρα πολύ και δεν τους ξεχωρίζω! Είμαι ΜΜερ από όταν ξεκίνησαν να τραγουδάνε! Μένουνε και Νορβηγία! Αλλά το χειρότερο; ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΟΤΕΕΕΕ!

Μένουμε πολύ ψηλά στην Νορβηγία, πιο πάνω από το Τρόμσο, σε μια περιοχή που λέγεται Άλτα. Τον χειμώνα κάνει το κρύο της αρκούδας και εμείς πηγαίνουμε μόνο το Καλοκαίρι. Αλλά όπως και είπα πως ο μπαμπάς δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα, έτσι και εγώ δεν τους έχω δει ποτέ. Κάθε φορά, πέφτω στα πατώματα, κάνω δουλειές και τα μαθήματα μου, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Όλο η ίδια αρνητική απάντηση...

Θεωρεί πως είναι αρκετά μακριά. Έχω προτείνει να πληρώσω εγώ τα έξοδα της βενζίνης. Όχι, βαριέται να έρθει. Έχω προτείνει να πάω με το λεωφορείο. Κατευθείαν, να ρωτήσει την μαμά. Και η μαμά, που δεν τον εμπιστεύεται, αρνείται. Έχω κάνει τα πάντα για να τους δω. Έχω προτείνει ακόμη να οδηγήσω και εγώ η ίδια. Ούτε κατά διάνοια.