Το ημερολόγιο μιας MMer

Ένατη μέρα💔

Αγαπητό ημερολόγιο αγαπητό ημερολόγιο ΑΓΑΠΗΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΛΕΩ!

Τραγωδία!

Ναι τραγωδία.

Όπως το περίμενα.

Ξυπνήσαμε από τα χαράματα και πήγαμε σε μια σκηνή εδώ κοντά για πρόβα. Ενώ χόρευα μια χαρά με τις άλλες κοπελιές, ήρθαν οι δυο τρομάρες!

Όχι ο Τινούλης φυσικά, ο βλάκας ο αδερφός μου παρέα με τον Μάρκους.

Ναι ήθελε να του δείξει τι θα κανει με τα φωτα.

Ποιος;

Ο ΜΑΡΚΟΥΣ!

Βασικά ενώ εμείς χορευαμε, πετάχτηκαν στην σκηνή και εμείς αναγκαστήκαμε να πάμε στην άκρη. Τότε ήρθε και ο Μαρτινους και άρχισε να φωνάζει πως εχουνε λίγο χρόνο και πως πρέπει ΠΡΩΤΑ να κάνουν ζέσταμα και ΜΕΤΑ να δείξουνε στον βοηθό φωτισμού την δουλειά του και ΙΣΩΣ θα ήταν μια πολυ φοβερή ιδέα άμα ΙΣΩΣ λέω ΙΣΩΣ του έδειχνε ο εργάτης του φωτισμού την δουλειά του.

Νομίζω πως και αυτός αρχίζει να εκνευρίζεται λίγο με τον Μαρκους.

Ο Μαρκους τότε με κοίταξε με ένα θυμωμένο βλέμμα και εξαφανίστηκε από την σκηνή.

Νιωθω ενοχές αλλά δεν ξέρω για τι!

Εντάξει Μαρκουλη Σορι που φίλησα τον αδερφό σου και ΟΧΙ εσένα! Δέξου τις ταπεινές μου συγγνώμες άρχοντα και δείξε λίγη κατανοηση! ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑ ΕΓΩ!

....σε αυτό το θέμα...

Γιατί όντως έπρεπε να τους το πω πως είμαι ΜΜερ αφού είχαμε γίνει και φίλοι.....

Καλά ήταν λάθος! Αλλά για κάποιο λόγο άμα έπρεπε να διαλέξω θα διάλεγα Μαρτίνους. Ναι!

————————————————————

Αγαπητό ημερολόγιο είναι σχεδόν βράδυ....και ερωτεύτηκα τον Μαρτίνους......

Και έγινε κάτι τρελο. Πήγα στην κουζίνα και τον βρήκα μόνο να παίζει με το κινητό του..

«Μπορώ να κάτσω;»τον ρωτησα.

Μου έκανε νόημα και άφησε το κινητό.

«Για πες πως σου φαίνεται η ιδέα του tour;»

Χάθηκα στα μάτια του. Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό αγαπητό ημερολόγιο αλλά αυτό ένιωσα. Δεν μπορούσα να μιλήσω. Τον ερωτεύτηκα.

«Χανα;»

«Συγγνώμη αφαιρέθηκα»

Μου χαμογέλασε.

Να τον ρωτήσω στο τελονιμ ποσο με πάει στα εκατό; Αν με έχει fz; Αν θα τα έφτιαχνε μαζί μου και για ποσά; Smash ή pass ή spash; Τρελάθηκα.

Αλλά τότε έκανα ότι πιο αμήχανο γινόταν. Τον ξαναφίλησα. Στο στομα.

Δεν τραβήχτηκε αλλά τρομαξε. Όταν το συνηδητοποιησα, σηκώθηκα και τον κοίταξα. Με κοίταξε. Τότε κοίταξε πισω μου.

Ο Μαρκους. Ήταν θυμωμένος. Έβραζε.

Ήταν λίγο λάθος. Ήταν σε δωμάτιο που μπορούσε να μπει ο καθένας. Ένιωσα πολυ άσχημα για τον Μάρκους.

Μα καλά μωρη Χάνα τι λες; Τον μισείς τον Μαρκους. ΤΕΛΟΣ. ΤΕΛΟΣ. ΤΕΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣ....

Καληνύχτα...........

Αγαπητό ημερολόγιο έχω ενοχές. Μεγάλες ενοχές.

Ο Μαρκους....

ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ