Vlindermeisje

Vrijdag 25 augustus

Oef! De eerste week van het schooljaar zit erop. Het was verschrikkelijk! Maandag was nog de beste dag van deze week! Ik zal even mijn week overlopen...
- Dinsdag: ik loop binnen in school, Rachel en haar vriendinnen stonden precies op mij te wachten! Ze begonnen te lachen wanneer ik voorbij liep. Ik vroeg me af of ze dit bij iedereen doet? Ze achtervolgden me toen ik naar men locker ging. Eerst had ik het niet door, maar toen ik mijn boeken verwisselde schopte er iemand mij zodat ik tegen alle lockers botste. Ik kon het al raden, ik draaide me om en keek ze vragend aan.

'Waarom doe je dat?', vroeg ik.
'Oh! Doet het pijn misschien, beugelbekkie!', zei Rachel.En haar Girly's begonnen te lachen.
'Ik ga tenminste rechte tanden hebben!', probeerde ik haar te verwijten.
'Ik heb dat van natura, ik heb daar niets voor nodig.'
Ze liepen lachend weg.

Wat had zij nu? Is dit een ritueel voor de nieuwelingen misschien? Ik weet niet wat ik moet doen. De bel ging, in de les keek Rachel naar mij en deed ze alsof ze moest kotsen. Natuurlijk moesten haar vriendinnen daar heel hard om lachen.

- Woendsdag: juist hetzelfde.
- Donderdag: Nog erger.
Toen ik toekwam op school waren ze niet op mij aan het wachten, gelukkig dacht ik. Toen ik naar men locker ging zag ik ze nog steeds niet. Ik zette mijn boekentas naast mij en opende mijn locker, maar toen ik mijn boek wilde nemen was mijn boekentas weg. WAT?! Waar is die naartoe? Toen ik om me heen keek zag ik iemand snel om de hoek draaien. Rachel. Ik ging ze achterna, toen ik ook de hoek omdraaide stonden ze daar precies op mij te wachten.
- 'Aha, daar is ze. Wat is er liefie?', zei Rachel
-' Geef nu m'n boekentas terug of ik haal Mvr. Vanden Kaze!', schreeuwde ik.
- 'Oh nee! Moet ik nu bang zijn?!',zei Rachel
Ze smeet mijn boekentas naar mijn hoofd en ze liepen weg. Aw, ik heb echt een harde boekentas.
Vandaag had ik een blauwe plek op mijn hoofd van mijn boekentas. De hele school lachte mij uit. Ik voelde me verschrikkelijk.