Necklace of the night

27.

~~~Romy~~~

Ik open mijn ogen. Ik knipper tegen het felle licht. Tomas hangt boven mijn gezicht en trekt gekke bekken. Ik schiet in de lach. Tomas pakt me onder mijn oksels en trekt me overeind. Ik sla mijn armen om zijn nek heen. Tomas slaat zijn armen om mijn middel heen. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Tomas begint te lopen. Mijn slaapkamer uit naar de eetkamer. Pappa en mamma zitten al klaar voor het ontbijt. Tomas zet me zachtjes neer op mijn stoel. Ik laat Tomas los. Tomas gaat naast mij zitten. We ontbijten gebakken eieren met spek en brood. Na het ontbijt lopen we samen naar buiten om de zon onder te zien gaan. Al snel gaat Tomas op handen en voeten staan. Mamma en pappa doen het zelfde. Als de zon helemaal onder is zijn ze quta's. Ik pak de nekharen van Tomas vast en spring op zijn rug. Ik ben nog geen quta. Dat word ik pas als ik groot ben. Pappa en mamma rennen vooruit. Tomas rent er achter aan. Ik voel hoe de wint door mijn haren wappert. De nacht is zwart blauwig. Een begin van de mooiste nachten.

Ongeveer midden in de nacht gaan we lunchen. Pappa en mamma en Tomas eten rauw vlees. Ik mag gewoon een boterham met kaas eten. Pappa en mamma en Tomas drinken uit een beek. Ik probeer ze na te doen. Ik ga op mijn handen en knieën zitten en probeer met mijn mond ook te drinken. Het gaat mis. Al snel beland in ik met mijn hoofd onder water. Meteen voel ik hoe ik omhoog getrokken word door een klauw. Ik kijk een beetje beteuterd. Tomas schud zijn mooie quta kop. Ik klauter omhoog en ren op hem af. Ik sla zijn armen om hem heen en zeg tegen zijn vacht. "Ik wou dat vandaag voor altijd was." Mamma likt het water van mijn gezicht af. Al snel duwt ze me op Tomas zijn rug. En rennen we veder.

We gingen avond eten. Ik ik kreeg een lekker stukje vlees. Pappa en mamma en Tomas eten een veel groter stuk vlees. Met grote happen eten ze het op. Pappa heeft net gejaagd. Hij had een reekalf gevangen. Niet de grootste buit die hij ooit gevangen had. Toch vind ik hem de knapste pappa die ik me maar bedenken kan. Ik klim op Tomas zijn rug en zo rennen we snel naar huis. De zon komt namelijk bijna op. En als de zon op komt moet ik naar bed en pappa en mamma en Tomas worden weer mensen.

Als we net op tijd thuis zijn en Tomas als eerste veranderde brengt hij me weer naar boven. Hij legde me in bed. Gaf me een nachtkusje en liep naar de deur toe. "Tomas?" Vraag ik zachtjes. "Ja Romy? Wat is er?" "Waarom is Peter zo stom?" Ik hoorde Tomas zacht grinniken. Tomas liep naar mij toe en kwam op de rand van mijn bed zitten. "Ach Romy meis. Daar heb ik geen antwoord voor." "Denk je dat hij ons haat?" "Dat weet ik wel zeker. Maak je daar maar geen zorgen om. Wij zijn Quta's. En hele sterke. En als hij jou wat aan doet krijgt hij met mij te maken begrepen?" Ik moet lachen. "Tomas denk je dat Peter ons ooit uit elkaar zou kunnen krijgen? Omdat wij s' nachts leven en niet over dag?" "Nee. Wij blijven bij elkaar voor altijd en eeuwig." "Tomas?" "Ja?" "Ik ben bang." "Zal ik bij je blijven?" "Ja." "Schuif dan iets opzij." Ik doe wat me gevraagd word. Al snel licht Tomas naast me en kruip ik dicht tegen hem aan. "Tomas als jij uit huis gaat en Peter me iets aan doet. Wat moet ik dan doen?" "Romy als ik uit huis ben dan ben jij al 12. Dan ben je groot. En kun je die etterbak zelf aan. Jij bent even gevaarlijk als mij. Daar maak ik mij geen zorgen over." "Ik wil je niet kwijt." "Je bent me ook nog niet kwijt." "Ik vertrouw Peter niet Tomas. Hij volgt me en gooit steentjes naar me." Tomas leekt geschokt. "Doet hij dat?" "Ja." "Ik zal hem pakken." "Nee niet doen. Dan heeft hij nog meer de pest aan mij. Dan zal hij iets anders verzinnen om mij terug te pakken. Alsjeblieft doe het niet." "En als ik hem nou eens de kietel dood geef." En Tomas glimlachte breed naar mij. "Nee Tomas niet doennnn!" En Tomas begon mij te kietelen. Ik gierde het uit. "Hihi stop! Hou op! Stop stop!" Zei ik lachend. Al snel tilde Tomas mij uit bed. En zette me op zijn schouders. Ik tikte op zijn hoofd. Een soort ritme. En hij stampte met zijn voeten op de maat mee. Samen liepen wij naar buiten. Om de kinderen uit ons dorp ver weg te zien spelen. "Tomas?" "Ja?" "Waarom mag ik niet mee spelen. Want dat springen wil ik ook leren." "Je bedoelt dat springen wat die meisjes van tegel naar tegel doen?" "Ja dat ja!" "Dat kan ik je wel leren!" "Ja graag! Maar waarom mogen zij het mij niet leren?" "Dat komt omdat jij later een quta wordt. En dan moet je s' nachts leven. En over dag ben je zwak en niet sterk. En dan kun je niet meer naar buiten. Ik kan je bijvoorbeeld niet naar buiten brengen. Ik word dan een soort van ziek als ik buiten ben." "En als je ziek bent moet de dokter komen en dan komt de dokter achter ons geheim!" "Precies. En dat mag niet gebeuren. Dus je moet zelf naar school volgend jaar." "Oké." Ik leg mijn hoofd tegen de schouder van Tomas aan. Ik sluit met tegen zin mijn ogen. Ik voel hoe Tomas begint te lopen. Ik hoor hoe Tomas een deur open doet. Langzaam laat Tomas mij zakken. Ik voel hoe ik in het zachte matras beland. Tomas slaat de deken over mij heen. "Tomas?" "Ja Romy?" "Love You!" "Love You Too!" Na deze zin val ik in slaap.

<><><><>

Hey Lezers. Eerste paar SO's al gehad en al 2 repetities. Super druk natuurlijk dus lang niet meer geüpdatet.