My Destiny

Chapter 2

Author's Note:

kung may error po paki help nlng po ako at maayos ko agad. salamat po. sana po vote nyo po ako. salamat. ∩__∩

____

"Si Matt." napabulong ko.

"Naku! anung gagawin ko?!" Natataranta na ako. papalapit na papalapit na cla sakin at parang hindi na rin ako makagalaw sa kinatatayo.an ko.

...

50 steps apart...

...

30...

...

20...

...

5...

...

at

BOOM! clap!

O.O

natulala ako. kumakabog pa rin ang puso ko, hindi dahil sa nkita ko sya ulit at may kasamang iba kundi dahil sa para akong ewan na nilagpasan na parang hindi man lang ako nakita. NPAKA %##@%@$.

"WALANG HIYA KA!!!!!" sumigaw ako na hindi lumilingon sa kanila at umiyak na ako sa kalsada at marami na ang nakatingin sakin.

Napaka gagu namn nya! 3 taon?! minahal ko sya ng lubos2 pagkatapos parang wla lng nagyari?! ang sakit! sobrang sakit! pakiramdam ko dinudurog ang puso ko!

Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ko at tinawagan c Bessy...

Calling...

"Bat hindi nya sinasagot?!"

*The Subscriber cannot be reach. Please try your call later.*

ToT mas lumakas pa lalo ang iyak ko. tumakbo ako palayo at hindi ko alam kung saan na ako papunta napatigil nlng ako sa may 7 eleven at pumasok ako dun at umupo. Natutulala. Lumuluha. Ang sakit pa rin. Hindi ko parin talaga matanggap ang ganito. Ito ang kauna.unahang nasaktan ako ng ganito, dahil lng sa npaka walng kwentang lalaking yun.

Bigla nlng nag ring ang phone ko. Cheneck ko ang cp ko.

*Calling... Bessy Merr*

agad ko itong sinagot.

"Bessy sorr-" hindi ko na pinatapos ang kanyang sasabihin at nag umpisa nanaman akong umiyak.

"Bessy. tulungan mo ako."

"Ha? anung nangyari?" ntataranta nyang tanong. hindi pa ako nka sagot at agad syang nagsalita ulit "Asan ka? Pupuntahan kita dyan? wag kang OA ha? pupunta ako. teka. san ka nga?"

"7 eleven bessy" sagot ko na patuloy parin ang pag iyak.

"Ok wait! wag kang aalis dyan ha?" nag end na ang call.

After 15 mins na paghihintay ko sa kanya.

"Hazel! anung nangyari?" nag-alala nyang tanong.

"Ang sakit..." nahihirapan na talaga akong magsalita dahil sa hindi ko maintindinhang sakit sa puso ko.

"Anu? masakit? asan? dito? dito?" hinawakan nya ang ulo ko ang kamay at braso ko. "May nanakit ba sayo?! Cno? Teka nga lng

Anu nga kasi ang nagyari?! Sumagot ka namn oh?!" nag-aalala at nagagalit yan ang nakikita ko sa mukha nya.

"dami mong sinasabi, panu ako makakasagot?" binatokan nya ako. Aba! Bumabawi!

"Abnoy! anu na nga kasi?"

at kwenento ko sa kanya ang nangyari at halos maubos na ang luha ko sa kakaiyak.

"hai naku! tama na Hazel! wag mo ngang iyakan ang gagung yun!"

"Mahal ko sya bessy"

"Oo. naiintindihan kita. pero namn kita mo namn diba? naka move on na sya. ikaw na lng ang kawawa dito." hindi ako sumagot. "Hazel! matalino ka, pero npaka bobo mo namn yata sa pag-ibig. Hindi lng sya ang nag-iisang lalaki sa mundo. Malay mo bukas may dumating na karapat dapat talaga sayo."

____

"Malay mo bukas may dumating na karapat dapat talaga sayo."

"Malay mo bukas may dumating na karapat dapat talaga sayo."

"Malay mo bukas may dumating na karapat dapat talaga sayo."

Paulit-ulit na nag replay ang sinabi este ang sermon ni bessy sakin kanina. Nakauwi na rin ako samin at nandito ako sa kwarto ngayon.

"May darating pa ba?" tanong ko sa sarili ko.

"Sana nga dumating na sya."