jeno: o kızı gerçekten seviyor musun?
jaemin: bu da nereden çıktı şimdi
jeno: tam tersini hissettiğim için sordum
bir problem mi var?
bana anlatabilirsin
son günlerde de durgunsun zaten
jaemin: hayır hiçbir problemim yok
ayrıca
son günlerde durgun olan ve bir şeyler anlatması gereken sensin Lee Jeno
jeno: yok bir şeyim
jaemin: hep bunu yapıyorsun
sana her şeyimi anlatıyorum ama sen sürekli bir şeyler saklıyorsun
inkar etme Jeno, hissediyor oluşumun yanı sıra biliyorum.
ve bu durumdan cidden sıkıldım
jeno: lütfen sus
hiçbir zaman her şeyi bilemezsin
bazen bilmemen gereken şeyler olabilir
kurcalama sadece, tamam mı
yorgunum zaten
jaemin: tamam Jeno
ne yaparsan yap
kendi üzüntünde kendi kendine boğulmaya ve uzatılan yardım ellerini itmeye devam et.
(görüldü 23.46)
*jeno çevrimdışı*
* jaemin çevrimdışı*
—
RenJun konuşmayı okumayı bitirip geriye yaslandı ve somurtarak bir kenarda oturan arkadaşını izledi bir süre. Bir süre sonra bakışlar ona döndüğünde başını sağa sola onaylamaz bir biçimde salladı.
"Na Jaemin, sen çok aptal bir çocuksun. Bir o kadar da korkak."
Sessizlik oldu ve RenJun devam etti:
"Sahi, nasıl bu kadar iyi bir oyuncu olabiliyorsun her şeyin üzerine?"
Cevap gelmedi. Jaemin sadece ifadesiz bir yüzle onu izleyip omuz silkerek arkasını döndü.
—
Geçen bir haftada iki çocuk da birbirlerine mesaj atmamışlardı.
Bir cumartesi akşamı Jeno koltukta baş aşağı oturup bilgisayar oynayan Donghyuck'un sırtına bakıyordu. Sabahtan beri sorduğu soruyu, bilmemkaçıncı kez tekrarladı:
"Donghyuck-ah! Ne yapmalıyım? Kafam çok karışık, ağlayacağım cidden."
Mırıldanışına karşılık arkadaşı dönen sandalyede ona doğru gelmiş ve göz devirerek "Günlerdir ağlıyorsun zaten." demişti. Ardından devam etti:
"Zaten sevgili yapmış ve iki yakın arkadaşa göre aranız açılacağı kadar açılmış gibi. Git ve ne hissediyorsan bağır yüzüne, emin ol en iyi seçenek bu."
Jeno bir süre düşündü. Sahi, daha fazla ne olabilirdi ki? En fazla ailesini bir şekilde ikna edip başka bir semte taşınır ve reddedilmişliğin verdiği hüzün ve rezillikle kendi mutsuzluğunda boğulurdu.
Derin bir nefes alıp kenardaki telefonuna uzandı.
jeno: sizin sokağın sonundaki parka gel Nana.
her şeyi bugün konuşacağız,
merak ettiğin ne varsa öğreneceksin.
(görüldü 22.56)
jeno: ve lütfen,
benden iğrenme ya da nefret etme.
(görüldü 22.58)
